متن کامل گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای ایران

به گزارش علویون؛ گزارش یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای درباره برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران در سال جدید میلادی روز گذشته (پنجشنبه) منتشر شد.

متن کامل این گزارش به شرح زیر است.

GOV/2015/15

۱۹ فوریه ۲۰۱۵

اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته‌ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی

تحولات عمده

مدیرکل در تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۱۵ با آقای محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران گفتگو کرد. آنها در مورد اهمیت تداوم گفتگو بین آژانس و ایران در سطوح مختلف موافقت داشتند. مدیرکل همچنین بر نیاز به حل و فصل تمامی موضوعات باقی مانده مربوط به برنامه هسته‌ای ایران در اسرع وقت تاکید نمود.
ایران هیچ توضیحی ارائه نداده که آژانس را قادر به روشن سازی اقدامات عملی باقی مانده نماید و هیچ اقدام عملی جدیدی را نیز در گام بعدی مرتبط با “چهار چوب برای همکاری”، پیشنهاد نکرده است.
آژانس به وظیفه خود مبنی بر نظارت و راستی آزمایی اقدامات ذیربط هسته‌ای مندرج در برنامه  اقدام مشترک (JPA) که مورد تمدید واقع شده، ادامه داده است.
از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران در هیچ کدام از تاسیسات اعلام شده خود به غنی سازی UF6 بالاتر از ۵ درصد مبادرت نکرده است و همه ذخایر UF6 غنی شده اش تا سقف ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ از طریق رقیق سازی یا تبدیل به اکسید اورانیوم، مورد فرآوری بیشتر واقع شده است.
غنی سازی UF6 تا سقف ۵ درصد از اورانیوم ۲۳۵ با همان نرخی که در گزارش های قبلی ذکر شده، ادامه یافته است. میزان مـواد هسته‌ای که به شکل UF6 غنی شده تا سقف ۵ درصد از اورانیوم ۲۳۵ باقی مانده به ۹/۷۹۵۲کیلوگرم افزایش یافته است.

اجزاء مهم بیشتری در راکتور IR-40 نصب نشده و تولید یا تست سوخت برای  این راکتور انجام نگرفته است.

ایران به فراهم کردن دسترسی مدیریت شده آژانس به کارگاههای مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاههای تولید روتور سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیره سازی ادامه داده است.

A. مقدمه

۱٫ این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پـادمان معاهده عدم اشاعه سلاحهای هسته ای[۱] و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسـلامی ایران (ایران) می باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چهار چوب برای همکاری (چهارچوب برای همکاری) و نیز برنامه اقدام مشترک آنگونه که مجددا تمدید شده، می باشد.[۲]

۲٫ شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در  قطعنامه هایش[۳] در خصوص ایران الزام آور است[۴]. مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده[۵] شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند[۶]. اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ایش لازم می باشد.

۳٫  همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ یک “بیانیه مشترک در مورد یک چهار چوب برای همکاری” امضاء کردند (GOV/INF/2013/14).  ذیل چهار چوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیتهای راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیتهایی به صورت گام به گام موافقت کردند. اقدامات عملی که تا کنون در ارتباط با ” چهار چوب برای همکاری” مورد توافق قرار گرفته اند در ضمیمه شماره یک فهرست شده اند.

۴٫ همان گونه که قبلا گزارش شده در یک تحول جداگانه، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا (E3+3)در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ در مورد برنامه اقدام مشترک با ایران به توافق رسیدند.[۷] برنامه اقدام مشترک از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ ابتدا به مدت شش ماه لازم الاجرا گشت. طبق درخواست E3+3 و ایران و با توجه به تصویب شورای حکام ( به شرط وجود منابع مالی)، آژانس به نظارت و راستی آزمایی فعالیتهای ذیربط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA)، علاوه بر آنچه قبلا مطابق موافقتنامه پادمان ایران و قطعنامه های ذیربط شورای امنیت انجام می داد، پرداخت. در تاریخ ۲۴ جولای ۲۰۱۴ برنامه اقدام مشترک تا تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ تمدید شد.[۸]

۵٫ در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ برنامه اقدام مشترک بار دیگر تا تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۵ تمدید شد.[۹] برای اینکه آژانس بتواند به نظارت و راستی آزمایی فعالیتهای ذیربط هسته‌ای ادامه دهد مبلغ ۶/۴ میلیون یورو کمکهای مالی داوطلبانه فرا بودجه ای لازم بود.[۱۰] تا تاریخ ۱۶ فوریه ۲۰۱۵  جمعاً ۶ میلیون یورو از سوی شماری از کشورهای عضو تعهد شده است.[۱۱]

۶٫ این گزارش به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیرکل (GOV/2014/58 and Corr. 1) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می پردازد.[۱۲]

B. شفاف سازی مسائل حل نشده

۷٫ شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر ۲۰۱۱ خود (GOV/2011/69) تاکید کرد که برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورا در قطعنامه ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۲ خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصرا” صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.

۸٫ همان گونه که در گزارش قبلی مدیرکل ذکر شده بود[۱۳]  مقامات ایران و آژانس در اکتبر  و نوامبر ۲۰۱۴، مباحثی را داشتند پیرامون اجرای دو اقدام عملی توافق شده در مه ۲۰۱۴ در گام سوم “چهارچوب برای همکاری” که هنوز اجرا نگشته اند. این اقدامات مربوط به موضوع انفجارات بزرگ و محاسبات انتقال نوترونی می باشند (بنگرید به ضمیمه ۱). ایران هیچ توضیحی ارائه نداده که آژانس را قادر نماید اقدامات عملی باقی مانده را روشن نماید. در دیدار ۲ نوامبر ۲۰۱۴ توافق شد که دیدار فنی دیگری برای بحث بیشتر پیرامون دو اقدام عملی باقی مانده در اسرع وقت، ولی به درخواست ایران، نه قبل از ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ (زمان انقضاء برنامه اقدام مشترک در آن زمان) برگزار شود.

۹٫ مدیرکل در تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۱۵ با جناب آقای محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در مونیخ گفتگو نمود. آنها در مورد اهمیت تداوم گفتگو بین آژانس و ایران در سطوح مختلف موافقت داشتند. مدیرکل همچنین بر نیاز به حل و فصل تمامی موضوعات باقی مانده مربوط به برنامه هسته‌ای ایران در اسرع وقت تاکید نمود

۱۰٫ از گزارش قبلی مدیرکل تا کنون، ایران هیچ توضیحی ارائه نداده که آژانس را قادر نماید دو اقدام عملی باقی مانده را روشن نماید. آژانس همچنان آماده است در جهت تسهیل چنین روشن سازی، سئوالات بیشتری را به ایران ارائه دهد.

۱۱٫ همان گونه که قبلا گزارش شده بود آژانس در چندین نوبت از ایران دعوت نمود اقدامات جدیدی که در گام بعدی “چهارچوب همکاری” اجرا خواهد نمود را پیشنهاد نماید.[۱۴] ایران هیچ اقدام عملی جدیدی را پیشنهاد نکرده است.

تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه  ایران .C

۱۲٫  ایران طبق موافقتنامه پادمان خود، وجود ۱۸ تاسیسات هسته ای و ۹ مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای به طور معمول در آنجا استفاده می شود (LOFs) به آژانس اعلام نموده است (پیوست ۲)[۱۵].  با وجود اینکه بعضی از فعالیتهایی که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات  انجام می شود، همانطور که در ذیل نشان داده می شود، بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت است، معذلک آژانس به راستی‏آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات(LOFs) ادامه می دهد‍.

D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی

۱۳٫ ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که تحت پادمان آژانس می باشد تعلیق نکرده است. با این حال از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، ایران UF6 غنی شده بالاتر از ۵ درصد U-235 را تولید نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 ایران یا از طریق رقیق سازی و یا تبدیل، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است. تمام فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته‌ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت  اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.[۱۶]

۱۴٫ ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای اش[۱۷] می باشد. ایران همچنین اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ ، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی[۱۸] می باشد.

۱۵٫ از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز نموده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

۹/۱۴۱۷۴ کیلوگرم[۱۹] ( ۶/۸۷۷+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ که ۹/۷۹۵۲ کیلوگرم (۴/۳۳۷- کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) [۲۰] آن به شکل UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵  باقی مانده است[۲۱] و بقیه مشمول فرآوری بیشتر شده اند (نگاه کنید به ضمیمه III): و
تا آن نقطه ای که ایران تولید UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵را متوقف کرد، با تولیدی برابر ۸/۴۴۷ کیلوگرم از این مواد، تمام مواد تولید شده مورد فرآوری بیشتر از طریق کاهش غنا یا تبدیل به اکسید اورانیوم واقع شده اند[۲۲] ( نگاه کنید به ضمیمه III).

.D.1 نطنز

۱۶٫ کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می باشد که اولین بار در سال ۲۰۰۷ راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است.  مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، ۸ واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل  ۱۸ آبشار است و مجموعا حدود ۲۵۰۰۰ سانتریفیوژ در ۱۴۴ آبشار دارد . در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید B ارائه نماید. آژانس به راستی آزمایی خود برای اطمینان از عدم وجود سانتریفیوژ در سالن B ادامه میدهد.

۱۷٫ در واحدی که در بردارنده سانتریفوژهای IR-2m است، تا ۸ فوریه ۲۰۱۵ وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: سانتریفیوژهای IR-2m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند،[۲۳] هیچکدام از این آبشارها با UF6 طبیعی خوراک دهی نشده اند، و کار نصب اولیه ۱۲ آبشار دیگر با سانتریفیوژ هایIR-2m در این واحد تکمیل گردیده بود.

۱۸٫ تا تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۵ در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-1 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: ۹۰ آبشار بطور کامل نصب شده[۲۴]بود که ۵۴ آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی می شد.[۲۵] همانطور که قبلا گزارش شد، کار نصب اولیه ۳۶ آبشار با سانتریفیوژ هایIR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود.

۱۹٫ بین تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۱۴ و ۲ دسامبر ۲۰۱۴، آژانس یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی را در FEP انجام داد تا موجودی اعلام شده توسط ایران در تاریخ ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵ را راستی آزمایی نماید. نتایج راستی آزمایی موجودی فیزیکی هم اکنون در آژانس در حال ارزیابی می باشند.از زمان شروع تولید در فوریه ۲۰۰۷ تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۱۵ ایران ۱۵۶۷۳۴ کیلوگرم از UF6 طبیعی را به داخل آبشارها خوراک دهی نموده و در مجموع ۱۳۷۳۰ کیلو گرم از UF6 با غنای تا ۵ درصد از اورانیم ۲۳۵ تولید کرده است. [۲۶]

۲۰٫  تا تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴، ایران ۴۱۱۸ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۲% اورانیوم ۲۳۵ را به اورانیوم طبیعی رقیق سازی کرده بود. ، [۲۷]

۲۱٫ آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت [۲۸]و سایر فعالیتهای راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات همانگونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل نموده است.

۲۲٫ کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر ۲۰۰۳ راه اندازی شده است. این تاسیسات می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ (آبشارهای ۱ و ۶) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای ۲ ، ۳ ، ۴ و ۵) تعیین شده است.

۲۳٫ همانگونه که در گزارش قبلی مدیرکل اورده شده است،[۲۹] بین تاریخ های ۱۳ و ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۴، آژانس یک راستی‎‏آزمایی فیزیکی موجودی (PIV) در این تاسیسات انجام داد تا موجودی اعلام شده توسط ایران در تاریخ ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۴ را راستی‏آزمایی نماید. نتایج این راستی‏آزمایی در حال ارزیابی توسط آژانس می باشد.

۲۴٫ محوطه تولید: همانطور که در گزارش قبلی مدیرکل نشان داده شد ، ایران خوراک دهی به آبشارهای ۱ و ۶ با UF6 با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ را متوقف کرده و در عوض آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می کند.[۳۰] در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۴ ایران بخش‏های بروز شده پرسشنامه اطلاعات طراحی را ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات «بطور موقت در طول نخستین مرحله اجرای برنامه اقدام مشترک»[۳۱] اتخاذ گردیده است. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای ۱ و ۶ را به صورت به هم متصل به کار نینداخته است. [۳۲]

۲۵٫ تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ که ایران تولید UF6با غنای ۲۰%  اورانیوم ۲۳۵ را متوقف کرد، این کشور ۸/۱۶۳۰ کیلوگرم UF6 با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ را به آبشارهای ۱ و ۶ خوراک دهی کرده  یعنی از زمان آغاز تولید از فوریه ۲۰۱۰ و در مجموع ۹/۲۰۱ کیلوگرم UF6با غنای ۲۰% اورانیوم ۲۳۵ تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و این موضوع از سوی آژانس راستی آزمایی شده است. بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و اول فوریه ۲۰۱۵، ایران ۶/۹۶۱ کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای ۱ و ۶ در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و مجموعا۹۱  کیلوگرم UF6 با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ تولید نمود.[۳۳]

۲۶٫ محوطه تحقیق و توسعه : از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-6s  به عنوان ماشین های مجزا و به سانتـــریفیوژهایIR-1،  IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است. آژانس تایید می نماید که یک پیش نمونه سانتریفیوژ[۳۴] IR-8 در جای خود برقرار مانده است ولی بدون اتصال می باشد. [۳۵]

۲۷٫ بین ۱۱ اکتبر ۲۰۱۴ و اول فوریه ۲۰۱۵، تقریباٌ در مجموع ۹/۷۹۰ کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ اورانیوم با غنای پایینی به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده اند، کنار گذاشته نشده است.

۲۸٫ بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۴ ایران ۴/۱۰۸ کیلوگرم از موجودی UF6 با غنای ۲۰% اورانیوم ۲۳۵را رقیق کرد. [۳۶]

۲۹٫ براساس نتایج آنالیز نمونه های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت[۳۷] و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است.

D.2. فردو

۳۰٫ کارخانه غنی سازی سوخت فردو:کارخانه غنی سازی سوخت فرردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مورخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ و تولید UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می باشد.[۳۸] این تاسیسات که برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ راه اندازی شد به نحوی طراحی شده است که ۲۹۷۶ سانتریفیوژ را در  ۱۶ آبشار در بر می گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند. تا کنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده‌‏اند از نوع ماشین‌های IR-1 هستند . ایران در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۴ اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه اقدام مشترک»[۳۹] به انجام رسانده است.

۳۱٫ همانطور که قبلا گزارش شد، ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6 طبیعی کرده است. ایران از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک دیگر این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند بکار نگرفته است.[۴۰] تا تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۵، هیچ یک از ۱۲ آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فردو با UF6 خوراک دهی نشده بودند. [۴۱]

۳۲٫ بین ۲۴ ژانویه ۲۰۱۵ و ۸ فوریه ۲۰۱۵ آژانس یک راستی آزمای موجودی فیزیکی در FFEP انجام داده که نتایج ان هم اکنون در آژانس در حال ارزیابی می‌باشند.

۳۳٫ ایران تا تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ که تولید UF6 غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را متوقف نمود مقدار ۱۸۰۶ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فردو خوراک دهی کرده بود که تولید آن از دسامبر ۲۰۱۱ شروع شد و در مجموع تقریبا  ۹/۲۴۵ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را تولید کرده بود که همه آن از آن زمان از فرآیند کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفته است. ایران بین تاریخهای ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۹ فوریه ۲۰۱۵ مقدار ۷/۲۴۷۲  کیلوگرم UF6 طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فردو خوراک دهی کرد و در مجموع ۳/۲۳۸ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را تولید کرد.[۴۲]

۳۴٫ بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو[۴۳] و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فوردو اعلام داشته فعالیت نموده است.

D.3. سایر فعالیتهای مربوط به غنی سازی

۳۵٫ ایران کماکان دسترسی مدیریت شده مستمر به کارگاه های سوار کردن سانتریفیوژ ها، کارگاه های تولید روتور سـانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره سازی را به آژانس ارائه می دهد.[۴۴] این دسترسی ها و همچنین اطلاعات مربوطه که مورد توافق دو طرف قرار گرفته است، بر طبق یکی از اقدامات عملی در ارتباط با چارچوب همکاری نیز (ضمیمه یک را ببینید) از سوی ایران ارائه گردید. ایران همچنین به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده، موجودی مجموعه های روتور سانتریفیوژ را که باید جایگزین آن سانتریفیوژهایی که از کار می افتند، به آژانس ارائه داده است. آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را آنالیز کرده و بنا به درخواست، توضیحات اضافی نیز دریافت نموده است. از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، آژانس بر اساس آنالیز همه اطلاعاتی که از سوی ایران ارائه شده و دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات راستی آزمایی که انجام داده است می تواند تایید نماید که از زمان اجرائی شدن برنامه اقدام مشترک تولید و سوار کردن روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای آسیب دیده آن همخوانی دارد. [۴۵]

E. فعالیت­های بازفرآوری

۳۶٫ متعاقب قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است فعالیت­های بازفرآوری خود شامل تحقیق و توسعه را به حال تعلیق در آورد.[۴۶] همان­گونه که قبلاً گزارش شده، ایران در ژانویه ۲۰۱۴ اعلام کرد که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران در مراحل مربوط به فعالیت­های بازفرآوری یا ساخت یک تأسیسات قادر به بازفرآوری مشغول نخواهد شد.»[۴۷]  ایران در نامه­ای به آژانس به تاریخ ۲۷ آگوست ۲۰۱۴ خاطر نشان ساخته­است که این “اقدام داوطلبانه” در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک  (JPA) تمدید شده­است.[۴۸]

۳۷٫ آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلول­های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران [۴۹](TRR) و تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است.[۵۰] آژانس در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۵ یک بازرسی و یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۱۵ یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در تاسیسات MIX انجام داد. آژانس می­تواند تایید کند که آهیچ­گونه فعالیت جاری مرتبط با بازفرآوری در رآکتور تحقیقاتی تهران، تأسیسات MIX و دیگر تأسیساتی که آژانس در ایران به آنها دسترسی دارد، وجود ندارد.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

۳۸٫ برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه­های مرتبط با آب سنگین را به حالت تعلیق در نیاورده­است.[۵۱] با این حال، ایران از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، نه هیچ­گونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه­های سوخت هسته­ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت (FMP) تولید کرده است.

۳۹٫ رآکتور IR-40: رآکتور IR-40 که تحت پادمان آژانس قرار دارد، یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین ۴۰ مگاواتی است که برای گنجایش ۱۵۰ مجموعه سوخت حاوی اورانیوم طبیعی به شکل UO2 طراحی شده ­است.

۴۰٫ آژانس در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۵ میلادی یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در رآکتور IR-40 انجام داد و مشاهده نمود که از زمان گزارش قبلی مدیرکل هیچ­ یک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده اند.[۵۲] همان گونه که در گزارش قبلی دبیرکل اشاره شده است، متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، ایران در آگوست ۲۰۱۴ رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-40 را با آژانس نهایی کرد.[۵۳]

۴۱٫ کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تأسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید ۱۶ تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.

۴۲٫ همان­گونه که قبلاً گزارش شد اگر چه HWPP تحت پادمان آژانس نیست اما در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۱۳ تحت موضوع دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت.[۵۴] ایران در طول دوره دسترسی مدیریت شده همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن، دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان در فوریه ۲۰۱۴، آژانس را قادر ساخت تا مشخصات آب سنگین را تعیین نمایند.[۵۵]

G. تبدیل اورانیوم و تولید سوخت

۴۳٫ ایران در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)، کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) در اصفهان شماری از فعالیت­ها را به شرح ذیل  انجام می دهد که با تعهدات آن دایر بر تعلیق کل فعالیت­های مرتبط با غنی سازی و طرح­های مرتبط با آب سنگین مغایرت دارد، هر چند که تأسیسات مزبور تحت پادمان آژانس قرار دارند.

۴۴٫ ایران از زمان شروع تبدیل و تولید سوخت در تأسیسات اعلام شده خود، از جمله اقدامات زیر را معمول داشته است:

۵۵۰ تن  UF6طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم   (UCF)تولید نموده که ۱۷۰ تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است.
شش تن UF6 طبیعی را به کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP) منتقل کرده است. علاوه بر آن، ۳/۴ تن UF6 غنی شده تا غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ از FEP به   EUPPانتقال یافته است.
۲۷۲۰ کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل در  EUPP تزریق کرده است.
۵۳ کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای ۳۴/۳ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و ۲۴ کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید نموده است.[۵۶]
۲/۳۳۷ کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای۲۰% اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و ۸/۱۶۲ کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است.[۵۷]
۶/۹۰ کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 را در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) برای ساخت اقلام سوختی جهت رآکتور تحقیقاتی تهران  (TRR) مورد استفاده قرار داده است.

۴۵٫ تأسیسات تبدیل اورانیوم: تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تأسیساتی تبدیلی برای تولید هم UF6  طبیعی و هم UO2 طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. طبق برنامه ریزی انجام شده تأسیسات تبدیل اورانیوم همچنین UF4 را از UF6 ضعیف شده، و قالب­های فلزی اورانیوم را از UF4 طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد.

۴۶٫ ایران در تاریخ ۲۶ جولای ۲۰۱۴ به آژانس اطلاع داد که در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) فعالیت­های تحقیق و توسعه را در زمینه بازیابی اورانیوم از پسماند مایع و جامد ناشی از فعالیت­های تبدیل در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UFC) انجام خواهد داد. آژانس در تاریخ ۱۶ فوریه ۲۰۱۵ مشاهده نمود که ایران بازیابی اورانیوم از پسماند مایع حاصل از فعالیت های تبدیل در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UF6) را آغاز کرده است.

۴۷٫ ایران اعلام کرده است که تا تاریخ ۱۶ فوریه ۲۰۱۵ مقدار ۸/۱۳ تن[۵۸] اورانیوم طبیعی به شکل UO2 را از طریق تبدیل UOC‌ تولید کرده است.[۵۹] آژانس تایید کرده است که ایران تا همان تاریخ ۲/۱۳ تن[۶۰] اورانیوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم UO2 را به کارخانه تولید سوخت (FMP) منتقل کرده است.

۴۸٫ کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP): EUPP تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای ۵% اورانیوم U-235 به  پودر UO2 می باشد.[۶۱] همان­گونه که قبلاً گزارش شده است، ایران در می ۲۰۱۴ فعالیت این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی آغاز نمود. به عنوان بخشی از این فعالیت، ایران تا تاریخ ۱۳ فوریه ۲۰۱۵ میلادی در مجموع ۵۵۰۶ کیلوگرم UF6 طبیعی را به فرآیند تبدیل تزریق کرده و ۵/۱۳۷۵ کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO2) را تولید کرده است. از زمان شروع فعالیت این کارخانه در جولای ۲۰۱۴، ایران ۲۷۲۰ کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای ۵% اورانیومU-235 را برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO2) به فرآیند تبدیل تزریق کرده است.[۶۲] و [۶۳]

۴۹٫ کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه های سوخت هسته‌ای تولید می کند (پیوست ۳ را ملاحظه نمایید).

۵۰٫ به عنوان نتیجه PIV‌ انجام شده توسط در آژانس در کارخانه تولید سوخت (FMP)‌ در حدفاصل ۳۱ آگوست ۲۰۱۴ و ۱ سپتامبر ۲۰۱۴، آژانس با امعان نظر به تردیدهای اندازه گیری که به طور طبیعی به چنین تأسیساتی مربوط می شود، فهرست کالاهای اعلام شده توسط ایران در تاریخ ۲۹ آگوست ۲۰۱۴ را تایید کرده است.

۵۱٫ آژانس در تاریخ ۱۵ فوریه ۲۰۱۵ یک بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام داد و تایید کرد که ایران به توقف تولید مجموعه­های سوخت هسته‌ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی (UO2) برای رآکتور IR-40 ادامه داده و این که همه مجموعه های سوختی که قبلاً تولید شده­ بودند در کارخانه تولید سوخت (FMP) باقی مانده­اند.

۵۲٫ کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل و مجموعه های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می کند (پیوست ۳ را ملاحظه نمایید).

۵۳٫ همان گونه که قبلاً گزارش شد، ایران در ژانویه ۲۰۱۴ اعلام کرد که «در خلال مرحله اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران اعلام می دارد که هیچ­گونه خط بازتبدیل برای بازتبدیل اکسید اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 به UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 وجود ندارد.»[۶۴] ایران در نامه ای به آژانس در تاریخ ۲۷‌ آگوست ۲۰۱۴ خاطرنشان ساخت که این «اقدام داوطلبانه» در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است.[۶۵] آژانس در حدفاصل ۹ و ۱۷ فوریه ۲۰۱۵ یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) از کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP)‌ انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآوری در کارخانه برای بازتبدیل اکسید اورانیوم به UF6 وجود ندارد.

۵۴٫ آژانس در حدفاصل ۱۴ و ۱۶ دسامبر ۲۰۱۴ راستی‎‏آزمایی فیزیکی موجودی (PIV) در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP)‌ انجام داد که نتایج آن در حال حاضر توسط آژانس در دست ارزیابی است.

۵۵٫ همان گونه که قبلاً گزارش شده است، ایران در مجموع میزان ۲/۳۳۷ کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-235 (6/227 کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP) تزریق نموده است. ایران تا تاریخ ۱۷ فوریه ۲۰۱۵ مقدار ۸/۱۶۲ کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید و پسماندهای جامد و مایع حاوی ۴/۵۵ کیلوگرم اورانیوم ایجاد کرده است. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است. ایران از مقدار ۸/۱۶۲ کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8، ۶/۹۰ کیلوگرم آن را برای ساخت اقلام سوخت برای رآکتور آزمایشی تهران (TRR) مورد استفاده قرار داده است.

۵۶٫ ایران در نامه ای به تاریخ ۲۸ دسامبر ۲۰۱۴ آژانس را از جدول زمانی عملیاتی تنظیم شده برای کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP) مطلع و قصد خود برای ایجاد خطوط فرآیند بازیابی اورانیوم از پسماندهای جامد و مایع را خاطر نشان ساخته است. آژانس در پاسخ خود به تاریخ ۱۹ ژانویه ۲۰۱۵ درخواست کرد تا ایران اطلاعات بیشتری در این زمینه ارائه دهد. آژانس در تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۱۵ مشاهده نمود که خطوط فرآیند عملیات خود را شروع نکرده اند و این که  ایران فعالیت های تحقیق و توسعه مربوط به بازیابی اورانیوم از پسماند جامد را آغاز نموده است.

۵۷٫ آژانس تایید نموده است که ایران تا تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۱۵ یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و ۳۲ مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) را در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تولید کرده است. تعداد ۳۰ مورد از این مجموعه های سوخت شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR)‌انتقال یافته است.

H. ابعاد نظامی احتمالی

۵۸٫ گزارشهای قبلی مدیرکل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل و فصل این مسایل انجام دهد مشخص نموده اند.[۶۶] آژانس کماکان نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هسته‌ای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته‌ای برای موشک، نگران  باقی مانده است. ایران ملزم شده است تا بطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بویژه آنها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران را بالا می برد، همکاری نماید که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس می باشد.[۶۷]

۵۹٫ ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه نمود که نشان می داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مرتبط است.  بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند.[۶۸] آژانس از نوامبر ۲۰۱۱ اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد.

۶۰٫ در فوریه ۲۰۱۲، ایران نگرانی های آژانس را بیشتر بدلیل اینکه از نظر ایران برپایه ادعاهای بی اساس میباشد، رد کرده[۶۹]  و در اوت ۲۰۱۴ ایران اعلام نمود که “بیشتر موضوعات” در ضمیمه GOV/2011/65 “فقط ادعاهایی هستند که ارزش بررسی ندارند”[۷۰].

۶۱٫ همانگونه که در بالا اشاره شد (بند ۱۰) ‌از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران هیچگونه توضیحی که آژانس را به روشن ساختن دو اقدام عملی باقیمانده مربوط به انجام انفجارات پرقدرت و محاسبات انتقال نوترون قادر سازد؛ ارائه نکرده است (ضمیمه یک را ببینید).

۶۲٫ از زمان گزارش قبلی مدیرکل ، آژانس از طریق تصاویر ماهواره ای در محل مشخصی از سایت پارچین وجود وسایل، تجهیزات و مواد ساختمانی احتمالی را مشاهده نموده ولی تغییرات بیرونی بیشتری در ساختمانهای این سایت مشاهده نشده است. همانگونه که قبلا” گزارش شده، فعالیتهائی که در این محل از فوریه ۲۰۱۲ صورت پذیرفته است احتمالا” توانائی آژانس برای انجام راستی آزمائی موثر را تضعیف نموده است[۷۱]. همچنان مهم است که ایران به سئوالات آژانس پاسخ دهد[۷۲] و اجازه دسترسی به محل مشخص شده مورد نظر در سایت پارچین را بدهد.[۷۳]

۶۳٫ همانگونه که در گزارشات قبلی اشاره شده  و توسط مدیرکل در جلساتش در تهران در  اوت ۲۰۱۴ تاکید شده، لازم است آژانس قادر گردد یک ارزیابی “سیستمی” از موضوعات باقی مانده مندرج در ضمیمه گزارش (GOV/2011/65) انجام دهد. این موضوع مستلزم بررسی و به دست آوردن درکی از هر موضوع در جای خود و سپس ادغام همه موضوعات در یک ” سیستم” و ارزیابی آن سیستم در کلیت آن می باشد. در این زمینه، آژانس آمادگی دارد به حل و فصل همه مسائل باقیمانده در قالب “چهارچوب برای همکاری” شتاب بخشد. این امر می تواند با همکاری فزاینده از سوی ایران و از طریق ارائه به موقع دسترسی به همه اطلاعات، اسناد، سایتها، مواد و افراد مرتبط در ایران همانگونه که مورد درخواست آژانس است محقق شود. هرگاه آژانس درکی از کل تصویر پیرامون موضوعات با ابعاد نظامی احتمالی ایجاد نماید، مدیرکل درخصوص ارزیابی آژانس به شورای حکام گزارش خواهد داد.

.I اطلاعات طراحی

۶۴٫ بر اساس مفاد موافقتنامه پادمان و قطعنامه های ذیربط شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی ۱/۳ بخش عمومی ترتیبات فرعی (موافقتنامه پادمان) در مورد ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی را اجرا نماید.[۷۴]

۶۵٫ آژانس طی نامه ای به ایران در تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۱۵ میلادی؛ از ایران درخواست کرد که بر اساس الزام مرتبط با مفاد پیش گفته کد اصلاحی ۱/۳ اطلاعات طراحی اولیه و برنامه ساخت نیروگاه های هسته‌ای که ایران اعلام داشته است انتظار می رود در ابتدای سال ۲۰۱۵ میلادی در سایت بوشهر ساخته شوند، را ارائه نماید[۷۵] . ایران در پاسخ مورخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۵ میلادی خاطرنشان ساخت که این کشور موضع خود درخصوص کد اصلاحی ۱/۳ را مشخص ساخته است ( پانوشت ۷۴ گزارش، جمله اول را ببینید) اما افزوده است ” مطمئنا” اطلاعات بیشتر هنگامی که در دسترس باشد به آژانس در زمان مقتضی ارائه خواهد شد”.

-J پروتکل الحاقی

۶۶٫ برخلاف قطعنامه های مربوطه شـورای حکام و شـورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نمـاید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبری درباره فقدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در ایران را ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله از طریق اجرای پروتکل الحاقی به عمل آورد.[۷۶]

K.  سایر موضوعات

۶۷٫ در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۵ میلادی آژانس یک مورد بازرسی و یک مورد بررسی اطلاعات طراحی (DIV) در رآکتور برق صفر آب سنگین (HWZPR) در اصفهان انجام داده و راستی آزمائی نمود که ۳۶ مجموعه سوخت مدل پروتو (prototype) تولید شده در FMP پس از آزمایش[۷۷] از قلب (رآکتور) برداشته شده و در تاسیسات ذخیره شده است.

۶۸٫ در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۵ میلادی، آژانس تایید کرد که ۱۶ مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی که در ایران تا ۲۰ درصد U-235  غنی سازی شده بود در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR)  قرار دارد[۷۸] . در همان تاریخ آژانس مشاهده نمود که مجموعه سوخت مدل پروتو مینی IR-40  ( Mini IR-40 prototype‌ )در استخر ذخیره قرار داشت.[۷۹]

۶۹٫ تا تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۵ میلادی، آژانس تایید نمود که یک صفحه سوخت (مانند آنچه در گزارش قبلی مدیرکل اشاره شده) شامل ترکیبی از U3O8 (تا ۲۰ درصد U-235  غنی شده) و آلومینیم، در تاسیسات مولیبدن، ید و زینون ( MIX  ) وجود داشت که از کارخانه ساخت صفحات سوخت ( FPFP ) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن ۹۹ ، زنون ۱۳۳ و ید ۱۳۲ ( ۹۹MO 133Xe و ۱۳۲I (   مورد استفاده قرار دارد.[۸۰]

۷۰٫ در تاریخ های ۱۴ و ۱۵ فوریه ۲۰۱۵ میلادی ، آژانس یک مورد بازرسی و یک مورد بررسی اطلاعات طراحی (DIV)‌ در نیروگاه برق اتمی بوشهر انجام داد که در آن زمان رآکتور با ۷۰ درصد (ظرفیت) برق اسمی خود در حال فعالیت بود.

L. خلاصه:

۷۱٫ درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، آژانس در وضعیتی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد، و بنا بر این نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران در فعالیت های صلح آمیز هستند.[۸۱]

۷۲٫ مدیرکل در تاریخ ۷ فوریه ۲۰۱۵ میلادی جلسه ای با جناب آقای محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران برگزار کرد. آنها بر اهمیت ادامه گفتگو میان آژانس و ایران در تمام سطوح موافقت داشتند. مدیرکل همچنین بر نیاز به حل و فصل در اسرع وقت همه مسائل باقیمانده مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران تاکید کرد.

۷۳٫ ایران توضیحاتی که آژانس را قادر سازد تا دو اقدام عملی باقیمانده را تبیین  نماید ارائه نکرده و اقدام عملی جدیدی در (قالب)  گام بعدی “چهارچوب برای همکاری” پیشنهاد نکرده است.

۷۴٫ آژانس آمادگی دارد به حل و فصل همه مسائل باقیمانده در قالب چارچوب همکاری شتاب بخشد. این امر می تواند با همکاری فزاینده از سوی ایران و از طریق ارائه به موقع دسترسی به همه اطلاعات، اسناد، مواد و افراد مرتبط در ایران همانگونه که مورد درخواست آژانس است محقق شود. هرگاه آژانس درکی از کل تصویر پیرامون موضوعات با ابعاد نظامی احتمالی ایجاد نماید، مدیرکل درخصوص ارزیابی آژانس به شورای حکام گزارش خواهد داد.

۷۵٫ ‌آژانس به نظارت و راستی آزمائی در ارتباط با اقدامات مرتبط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA) به ترتیبی که تمدید شده، ادامه می دهد.

۷۶٫ مدیرکل به گزارش دهی به طور مقتضی ادامه خواهد داد.

[۱] – موافقتنامه بین ایران و آژانس برای اجرای پادمان در ارتباط با پیمان عدم اشاعه سلاحهای هسته ای (INFCIR/214)  که در ۱۵ می ۱۹۷۴ لازم الاجرا شده است.

[۲] – GOV/INF/2014/18.

[۳] –    در فاصله سپتامبر ۲۰۰۳ و سپتامبر   ۲۰۱۲ شورای حکام  ۱۲قطعنامه در ارتباط با اجرای پادمان در ایران تصویب نموده است   ( به سند GOV/2013/56 پانویس ۲ مراجعه شود).

[۴] –   قطعنامه ۱۹۲۹(۲۰۱۰) شورای امنیت

[۵]- GOV/2013/56, footnote 4

[۶] – بند الف بخش اول موافقتنامه روابط آژانس با سازمان ملل متحد (INFCIRC/11)

[۷]- متن برنامه اقدام مشترک توسط نماینده عالی اتحادیه اروپا، به نیابت از E3+3 (INFCIRC/ 855) و توسط نماینده مقیم ایران نزد آژانس از سوی ایران (INFCIRC/856)  فرستاده شد.

[۸]- GOV/INF/2014/18, Annex

[۹] – See footnote 2 of this report

[۱۰] – GOV/2014/62, para. 9

[۱۱] –  تا تاریخ ۱۶ فوریه مبلغ ۱/۱ میلیون یورو توسط آژانس دریافت شده است.

[۱۲] – مدیرکل، اطلاعات روز آمد در مورد اجرای اقدامات داوطلبانه توسط ایران در ارتباط با برنامه اقدام مشترک را بطور ماهانه به شورای حکام ارائه می نماید که جدیدترین آن در GOV/INF/2015/2 درج گشته است.

[۱۳]-  GOV/ 2014/58, para.8

[۱۴]- GOV/2014/43, para. 13

[۱۵]- کلیه مکانهای خارج از تاسیسات (LOFs) در بیمارستانها واقع شده اند.

[۱۶]- در راستای رویه عادی پادمانی ‍،‌ممکن است مقادیر کمی از مواد هسته  ای در تاسیسات ( مانند مقداری پسماند و نمونه ها) تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی نباشند.

[۱۷]-  چنانکه ایران  در پرسشنامه های اطلاعات طراحی برای کارخانه غنی سازی سوخت در نطنز اعلام کرد.

[۱۸] – GOV/ 2010/10 , para8 and as declared by Iran in its DIQ for FPEP

[۱۹]-  این ارقام شامل ۶/۱۱۵ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می باشد که از کاهش غنای UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید شده است.

[۲۰]- این ارقام کاهش یافته اند زیرا ایران قبل از مهلت طرح اقدام مشترک در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴  بر اساس این طرح ۱۲۱۵ کیلوگرم از UF6 غنی شده تا ۵ درصد را وارد فرایند تبدیل در کارخانه تولید پودر غنی شده UO2 نموده بود.

[۲۱] – این شامل مواد هسته ای موجود در انبار می شود و  نیز مواد هسته ای در تله های سرد و داخل سیلندرها را که به فرایند غنی سازی متصل است  در بر می گیرد.

[۲۲] – جدا از شش دهم کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۲۰% اورانیوم ۲۳۵، که تحت مهروموم آژانس در تاسیسات غنی سازی اعلام  شده ایران قرار دارد که در آنها مواد هسته‌ای به عنوان ماده مرجع برای طیف سنجی جرمی مورد استفاده قرار می گرفتند.

[۲۳]- تعداد سانتریفیوژهای IR-2m نصب شده در کارخانه غنی سازی سوخت (۱۰۰۸) از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر بوده است.

[۲۴]- تعداد سانتریفیوژهای IR-1 نصب شده در کارخانه غنی سازی سوخت (۱۵۴۲۰) از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر بوده است.

[۲۵]- GOV/2014/10, para, 22 آژانس اقدامات محافظتی و مراقبتی اضافی را برای تایید اینکه در کارخانه غنی سازی سوخت بیش از ۵۴ آبشار دارای ۹۱۵۶ سانتریفیوژ IR-1با مواد هسته‌ای خوراک دهی نمی شود بکار گرفته است.

[۲۶]  – بر اساس مقادیر UF6 غنی شده تا ۵ درصد از اورانیم غنی شده راستی آزمایی شده توسط آژانس(تا تاریخ ۱۶ نوامبر ۲۰۱۴) و مقادیر UF6غنی شده تا ۵ درصد از اورانیم غنی شده تخمین زده شده توسط ایران(از ۱۷ نوامبر ۲۰۱۴ تا ۷ فوریه ۲۰۱۵).

[۲۷]  – این مربوط است به یکی از تعهدات ایران بموجب برنامه اقدام مشترک تمدید شده. منشا این مواد هسته ای، دورریز حاصل غنی سازی UF6 تا ۲۰% اورانیوم ۲۳۵ و نیز مواد هسته‌ای تخلیه شده از آبشارهای تولیدکننده UF6 غنی شده تا ۵% اورانیوم ۲۳۵ می باشد، و در مقدار UF6 غنی شده تا ۵% اورانیوم ۲۳۵ ذکر شده در پاراگراف ۱۵ به حساب نیامده است.

[۲۸]- نتایج در مورد نمونه هایی که تا تاریخ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۴ گرفته شده اند در آژانس موجود می باشد.

[۲۹] -GOV/2014/58, para.22.

[۳۰]- تا  ۱۰ فوریه ۲۰۱۵ آبشارهای ۱ و ۶ شامل مجموعا ۳۲۸ سانتریفیوژ IR-1بودند (بدون تغییر).

[۳۱] – همانگونه که تمدید گردید( زیر نویس ۲ را ببینید)

[۳۲]-  GOV/2014/10, para. 28 آژانس اقدامات محافظتی و مراقبتی اضافی را برای تایید اینکه آبشارهای ۱ و ۶ به هم متصل نیستند بکار گرفته است.

[۳۳] -بر مبنای مقادیر UF6 غنی شده تا ۵% اورانیوم ۲۳۵ راستی آزمایی شده توسط آژانس (تا تاریخ ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۴) و مقادیر UF6 غنی شده تا میزان ۵% اورانیوم ۲۳۵ تخمین زده شده توسط ایران (که دوره زمانی ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴ تا اول فوریه ۲۰۱۵ را در برمی گیرد).

[۳۴]- GOV/2014/58, footnote 33

[۳۵]- در ۱۰ فوریه ۲۰۱۵ تعداد ۲ سانتریفوژ IR-1، ۱۲ سانتریفیوژ   IR-4 ، ۱ سانتریفیوژ  IR-5، ۱۳ سانتریفیوژ IR-6، و یک پیش نمونه IR-8 در آبشار ۲ نصب شده؛ ۱۵ سانتریفیوژ IR-1 و ۲ سانتریفیوژ IR-2m  و ۲۳ سانتریفیوژ IR-4در آبشار ۳ نصب شده؛  ۱۶۴ سانتریفیوژ IR-4در آبشار ۴ و ۱۶۲ سانتریفیوژ IR-2m در آبشار ۵ نصب شده بودند.

[۳۶]  -تا ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۴، در راستای برنامه اقدام مشترک، فرآیند رقیق سازی کامل گردیده است.

[۳۷]- نتایج برای نمونه های گرفته شده تا ۲۹ نوامبر ۲۰۱۴ در دسترس آژانس می باشد.

[۳۸]- GOV/2009/74, para.7 and 14و GOV/2012/9, para. 24: ایران تاکنون پرسشنامه اطلاعات طراحی اولیه و سه پرسشنامه اطلاعات طراحی اصلاح شده را با اهداف بیان شده متفاوت برای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو به آژانس تحویل داده است. با توجه به تفاوت میان هدف این تاسیسات که در آغاز گفته شده است و هدفی که اکنون به واسطه آن مورد بهره برداری قرار می گیرد هنوز اطلاعات اضافی از طرف ایران مورد نیاز است.

[۳۹]  همانگونه که تمدید گردید( زیر نویس ۲ را ببینید)

[۴۰]ـ GOV/2014/10, para. 36. آژانس اقدامات محافظتی و مراقبتی را در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو برای تایید اینکه تنها چهار آبشار IR-1 برای غنی سازی UF6 بکار گرفته شده اند و به هم نیز متصل نیستند بکار گرفته است.

[۴۱]- تعداد سانتریفیوژهای نصب شده در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو (۲۷۱۰) از زمان گزارش قبلی مدیرکل تغییری نکرده است.

[۴۲] – بر مبنای مقادیر UF6 غنی شده تا ۵% اورانیوم ۲۳۵ راستی آزمایی شده توسط آژانس (تا تاریخ ۲۴ ژانویه ۲۰۱۵) و مقادیر UF6 غنی شده تا میزان ۵% اورانیوم ۲۳۵ تخمین زده شده توسط ایران (که دوره زمانی ۲۵ ژانویه ۲۰۱۵تا۹  فوریه ۲۰۱۵ را در برمی گیرد).

[۴۳]- نتایج مربوط به نمونه های گرفته شده تا تاریخ اول دسامبر ۲۰۱۴ در اختیار آژانس می باشد.

[۴۴]- این موضوع به یکی از تعهدات ایران در برنامه اقدام مشترک مربوط است.

[۴۵]- این موضوع به یکی از تعهدات ایران در برنامه اقدام مشترک مربوط است.

[۴۶] – GOV/2013/56, footnote 28.

[۴۷]-  این موضوع به یکی از تعهدات ایران در برنامه اقدام مشترک مربوط می شود.

[۴۸] – همان گونه که بیشتر تمدید شده است (پانویس شماره ۲ گزارش حاضر را ببینید).

[۴۹]-  رآکتور تحقیقاتی تهران راکتوری ۵ مگاواتی است که با سوخت غنی شده ۲۰ درصد U-235 کار می کند و برای تابش انواع مختلف هدف­ها و همچنین تحقیقات و مقاصد آموزشی مورد استفاده قرار می گیرد.

[۵۰]- تأسیسات MIX  یک مجموعه سلول داغ برای جداسازی ایزوتوپ­های رادیودارویی از هدف­ها شامل اورانیوم پرتو داده شده در رآکتور تحقیقاتی تهران می باشد.

[۵۱] – GOV/2013/56, footnote 32.

[۵۲] – GOV/2013/56, para. 34.

[۵۳] – GOV/2014/43, para. 46.

[۵۴] – GOV/2014/10 , para.13.

[۵۵] – GOV/2013/56, para.39.

[۵۶]- GOV/2012/55, para 35.

[۵۷] – از زمان گزارش قبلی دبیرکل تغییری نکرده است.

[۵۸]-  از زمان گزارش قبلی دبیرکل تغییری نکرده است.

[۵۹]-  این مقدار فقط به مواد هسته‌ای مناسب برای ساخت سوخت مربوط می شود.

[۶۰]-  از زمان گزارش قبلی دبیرکل تغییری نکرده است.

[۶۱]-GOV/2013/40 , para.45.

[۶۲] – متعاقب تعهد ایران در چارچوب برنامه اقدام مشترک برای تبدیل به اکسید “UF6 تازه غنی شده تا ۵ درصد درخلال دوره شش ماهه”.

[۶۳] – از زمان گزارش قبلی دبیرکل تغییری نکرده است.

[۶۴]- این موضوع به یکی از تعهدات ایران در برنامه اقدام مشترک مربوط می شود.

[۶۵]- همان گونه که مجددا تمدید شده است (پانویس شماره ۲ این گزارش را ببینید).

[۶۶]- For example: GOV/2011/65, paras 38-45 and Annex; GOV/2011/29, para. 35; GOV/2011/7, Attachment;

GOV/2010/10, paras 40–۴۵; GOV/2009/55, paras 18–۲۵; GOV/2008/38, paras 14–۲۱; GOV/2008/15, paras 14–۲۵ and Annex; GOV/2008/4, paras 35–۴۲٫

[۶۷]- قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت، پاراگرافهای ۲ و ۳٫

[۶۸] – GOV/2011/65, Annex,Section B.

[۶۹] – GOV/2012/9, para. 8.

[۷۰] – GOV/2014/43, para.64

[۷۱] – برای مشاهده فهرست مهمترین تحولات مشاهده شده از سوی آژانس در فاصله میان فوریه ۲۰۱۲ و انتشار گزارش ماه می ۲۰۱۳ مدیرکل GOV/2012/55, para. 44; GOV/2013/6, para. 52; و GOV/2013/27, para.55. را ببینید

[۷۲]-GOV/2011/65, Annex, Section C; GOV/2012/23, para. 5.

[۷۳] – آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی کشورهای عضو را در اختیار دارد که نشان می دهد ایران یک محفظه وسیع انفجار گسترده (سالن) در این منطقه ساخته است که در آن آزمایشات هیدرودینامیک انجام دهد. چنین آزمایشاتی نشانه های قوی از احتمال توسعه سلاح هسته‌ای است (GOV/2011/65, Annex, paras 49-51).

[۷۴] –  ایران در نامه مورخ ۲۹ مارس ۲۰۰۷ به اطلاع آژانس رساند که اجرای کد اصلاحی ۱/۳ ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان خود را تعلیق کرده است (GOV/INF/2007/8). بر اساس ماده ۳۹ موافقتنامه پادمان ایران، ترتیبات فرعی توافق شده نمی تواند بطور یکجانبه تغییر یابد و ضمنا ساز و کاری در موافقتنامه پادمان برای تعلیق مفاد توافق شده در ترتیبات فرعی وجود ندارد. بنابراین همانطور که قبلا در گزارشهای مدیرکل توضیح داده شده است ، کد اصلاحی ۱/۳  که در سال ۲۰۰۳ از سوی ایران پذیرفته شد همچنان به قوت خود باقیست. ایران همچنین موظف به اجرای بند ۵ اجرایی قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت ( مصوب سال ۲۰۱۰) می باشد.

[۷۵] – استناد به اعلام عمومی توسط آقای کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران در تاریخ ۲۹ دسامبر ۲۰۱۴ میلادی

[۷۶]- شورای حکام پروتکل الحاقی ایران را در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۳  تایید نمود و ایران آن را در ۱۸ دسامبر ۲۰۰۳ امضا کرد هرچند که هنوز تصویب نشده است. ایران پروتکل الحاقی را به طور موقت بین دسامبر ۲۰۰۳ و فوریه ۲۰۰۶ اجرا نمود.

[۷۷] – GOV/2013/40, para.63.

[۷۸] – در  تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۵ ، قلب راکتور تحقیقاتی تهران شامل مجموعا” ۳۳ مجموعه سوخت بوده ست.

[۷۹] -GOV/2013/40, para.64.

[۸۰] -GOV/2013/40, para. 65.

[۸۱]. شورای حکام از اوایل ۱۹۹۲ در مقاطع مختلف چندین بار تایید کرده است که ، پاراگراف ۲ از (Corr)  INFCIRC/153که مطابق با ماده ۲ موافقتنامه پادمان ایران است آژانس را مختار و ملزم به پیگیری راستی آزمایی هر دو موضوع عدم انحراف مواد هسته ای از فعالیتهای اعلام شده (صحت) و همچنین نبود فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در کشور (یعنی کامل بودن) کرده است. ( به عنوان مثال بنگرید به  GOV/OR.864, para. 49 و GOV/OR.865 paras.53-54).

منبع: فارس