سمانه پاکدل: سینماگران، جوانان را در یک رقابت کثیف کاری انداخته‌اند/ هنرمند باید بمیرد تا شناخته شود

به گزارش علویون؛ سمانه پاکدل متولد سال ۶۶ در اصفهان است. بازی درخشان وی در “دلنوازان” سبب شهرت او شد و به دنبال آن پاکدل توانست در ۸ سریال و ۳ فیلم سینمایی عملکرد موفقی را از خود نشان دهد. به همین دلیل با وی گفتگویی داشتیم که در زیر می‌خوانید:

خانم پاکدل شما بازیگری را چگونه و از کجا شروع کردید؟

من بازیگری را با تئاتر و از ۱۷ سالگی شروع کردم در سن ۲۰ سالگی سریال “دلنوازان” از من به روی آنتن رفت و اکنون ۸ سال است که در تلویزیون فعالیت می کنم.

در سال ۹۳ عملکرد خود در بازیگری را چگونه ارزیابی می کنید؟

من از نظر کاری در سال ۹۳ اصلا راضی نبودم. متاسفانه سینما ما از فامیل بازی و باند بازی پرشده است.  فردی می‌رود و گاو و گوسفندهایش را می‌فروشد و به سینما می‌آید؛ حسین فردی می‌داند چه کسی را کجا قرار دهد به نحوی کار کردن در سینما را بلد است به همین می‌شود که درفیلم‌ها یک سری نام‌های تکراری را می‌بینیم که مخاطب را به سرعت از خود دل‌زده می‌کند در سال۸۸، ۶ جوان که نام‌هایشان شاهرخ استخری، سیاوش خیرابی، سحر قریشی، حدیث میرامینی، مهدی ماهانی و سمانه پاکدل بود وارد تلویزیون شدند این‌ها بدون هیچ توقعی و با کمترین مزد ۵۰ قسمت را با عشق و علاقه بازی کردند؛ در آن زمان همه خوشحال بودند که یک سریال با تعدادی جوان خیابان های تهران و شهرستان‌ها را خلوت کرده است. همه افراد ریسک پذیری آقای سهیلی را تحسین می‌کردند که آمده و در سریالش از جوانان با استعداد ولی گمنامی که انگیزه‌ی زیادی برای درخشیدن دارند استفاده کرده است، اما آیا کسی به این فکر بود که آینده‌ی شغلی این جوانان چه خواهد شد؟ آیا این افراد را سامان دهی کردند متاسفانه واقعیت این است که در سینما افراد بر حسب توانایی‌هایشان کار نمی‌کنند. حالا باز خوشبختانه در تلویزیون وضعیت بهتر است و افراد کار بلد تری در راس کار قرار گرفته‌اند. من در دوران آقای ضرغامی به تلویزیون آمدم و از ایشان قدردانی می‌کنم اما امیدوارم با آمدن آقای دکتر سرافراز اوضاع بهتر شود.

دلایل کم کاری شما در این سال‌ها هم همین مسائلی بود که بیان کردید؟

من سال گذشته نزدیک ایام نوروز جلوی دوربین کارگردانی رفتم که تهیه کننده آن کار قرار بود ۵۰ میلیون تومان بابت آن کار به من بدهد من به خاطر این کار بلیت مسافرتم را کنسل کردم و یک هفته برای این فرد بازی کردم اما به جای ۵۰ میلیون به من ۱ میلیون داد و دیگر خبری ار کار نشد؛ در چنین مواقعی اگر در تلویزیون باشی، باید ببینی بزرگ ترها چه می‌کنند و اگر کار سینمایی باشد باید به وزارت ارشاد بروی و شکایت کنی. من به شورای داوری وزارت ارشاد رفتم و پس از واریز ۱۰۰ هزار تومان پول به حساب آنها، قرار شد به کار ما رسیدگی کنند اما تهیه کننده‌ی آن فیلم سکته قلبی کرد و هنوز هم تکلیف آن مشخص نشده است. بیشتر بازیگران ما از راه بازیگری امرار معاش می‌کنند و اگر قرار باشد بابت ایفای نقششان پولی نگیرند، بازی نکنند، بهتر است. به نظر من بازیگران ایرانی بسیار عجیب و اهل سازش هستند؛‌ اگر توجه کنید بیشتر هنرمندان ما مستاجر هستند در صورتی که هنرمندان در همه جای دنیا جزو مرفه‌ترین مردم هستند.

نظر شما در خصوص بیمه هنرمندان چیست؟

به عقیده من هنرمندان به عنوان اعضای تاثیر گذار جامعه باید بیمه داشته باشند اکنون تحت بیمه پدرم هستم و اگر این بچه نباشد، معلوم نیست آینده من چه می‌شود ما بارها به دفتر ریاست جمهوری رفته‌ایم ومشکلاتمان را مطرح کرده‌ایم. در دوره آقای احمدی نژاد هنگامی که هنرمندان به دیدن وی رفتند همه زمین و خانه طلب می‌کردند اما من گفتم لطفا تضمینی برای آینده‌ی هنرمندان بدهید. من ۸ سال است که در تلویزیون فعالیت می کنم اما وقتی برای گرفتن کارت بازیگری اقدام کردم، گفتند باید ۵ نقش اول سینمایی داشته باشی؛ خب من این ۵ نقش را از کجا بیاورم؟ متاسفانه در جامعه خود برای هنرمندان ارزش کمی قائل هستیم و این موضوع بسیار دردناک است.

در سال ۹۳ از لحاظ اقتصادی تامین بودید؟

بازیگران ما اجازه‌ی تبلیغات ندارند. مدتی بیلبوردهای بهرام رادان که در راستای تبلیغ نوین چرم می‌دیدم اما بعد از مدتی وزارت ارشاد با این اقدام مخالفت کرد وقتی یک بازیگر از لحاظ اقتصادی تامین نباشد مجبور به تبلیغ برنامه‌های مختلف می‌شود اما برای عکس‌ها و بسیاری از مشخصات دیگرمان بازخواست می ‌شویم و به ما می‌گویند شما الگوهای جامعه هستید و باید اصولی را رعایت کنید ما به عنوان الگوهای جامعه نباید زندگی راحتی داشته باشیم؟ اگر دقت کنید بازیگران درجه ۵ دنیا از لحاظ اقتصادی تامین هستند اما ما نه. امیدوارم سال ۹۴ برای من و دوستانم از لحاظ اقتصادی خوب باشد در سال ۹۳ که به هیچ وجه به خواسته‌های اقتصادی ام نرسیدم شما سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر را دنبال کردید؟ متاسفانه به دلیل مشکلات شخصی نتوانستم فیلم‌ها رادنبال کنم اما شنیده‌ام که “عصر یخبندان”،‌ “رخ دیوانه”، “مزار شریف” و “کوچه بی‌نام ” عملکرد خوبی داشته‌اند.

خیلی از افراد بر این باور بودند که در سی‌و سومین دوره جشنواره فجر جوان گرائی در سینما صورت گرفته است و جوانان خوش درخشیده‌اند نظر شما در این باره چیست؟

 به نظر من جوان‌گریی در حوزه کارگردانی صورت گرفته است و بازیگران همان افرادی هستند که هر سال در تیراژ ها نامشان به چشم می‌خورد متاسفانه همان طور که گفتیم ریسک پذیری کارگردانان و تهیه کنندگان پایین آمده و تنها از ستارگان سینما برای فیلم‌هایشان استفاده می کنند؛ استفاده از سوپر استارها بد نیست، اما بعد از مدتی، تکرار و دل‌زدگی را برای مخاطب به بار می‌آورد. با وجود ممیزی‌هایی که در فیلمنامه‌ها وجود دارد، اکثر آنها شبیه به هم هستند و اگر بازیگرانشان هم یکی باشند ،مشکل چندین برابر می‌شود .سینما و تلویزیون ما ظرفیت این را دارد که با اقدام خوب خود مخاطب را از ماهواره دورو بر خود نزدیک کند من تله فیلمی به نام مسیر روشن را کار کردم که از همه نظر عالی بود زیرا دیگر از این اتفاق‌ها در سینما نمی‌افتد. امیدواریم واقعا وضعیت فیلم سازی در سینما در سال ۹۴ بهتر شود.

مثل اینکه شما دل پری از وضعیت‌تان دارید اگر به عقب باز می‌گشتید دوباره بازیگری را انتخاب می‌کردید؟

بله،‌حتما، چون من عاشق بازیگری هستم اما در کنار آن یک شغل دیگر هم برای امرار معاش انتخاب می کردم به قول محمد حسین لطیفی درایران بازیگران به جای مطالعه و فیلم دیدن باید به فکر امرار معاش خود باشند من در اوج جوانی وارد بازیگری شدم و انگیزه‌های فراوانی داشتم اما هیچ کس از قابلیت‌های من استفاده نکرد و فقط به من ایراد گرفتند، روزهای جوانی بازیگران هیچگاه بر نمی‌گردد،‌ کسی به این توجه نمی‌کند که بازیگران ۱۵ ساعت جلوی دوربین هستند و همه فکر می‌کنند ما را با هلیکوپتر و لیموزین جا به جا  می کنند مردم نمی‌دانند که ما برای استراحت در فیلم‌ها حتی یک کانکس نداریم مگر یک کانکس چقدر برای تهیه کننده هزینه دارد؟! متاسفانه سینما گران جوانان را در یک رقابت‌ کثیف کاری انداخته‌اند به طور مثال تهیه کننده‌ای به تو زنگ می‌زند و می‌گوید، فلانی برای این نقش ۵ میلیون می‌گیرد تو چقدر می گیری؟ و بازیگران به دلیل مشکلات مالی مجبور هستند مبلغ خود را پایین و پایین تر بیاورند. در سینمای ما یک سری افراد بسیار راحت و پر کار هستن و هیچ دغدغه‌ای ندارند و حق بقیه را ضایع می‌کنند. من از همین جا به مردم اعلام می‌کنم بازیگری فقط برای تعداد محدودی از افراد سودمند است و در کل هیچ پول درآن وجودندارد.

در بازیگری شما الگوی خاصی دارید؟

من علاقه‌ی زیادی به پیشکسوتان دارم به نظرم افرادی مثل محمد علی کشاورز، عزت الله انتظامی، فریماه فرجامی و نصرالله رادش از جمله کسانی هستند که سینما و تئاتر ایران مدیونشان است. ما نباید سرسری از این عزیزان بگذریم. چند وقت پیش نصرالله رادش را دیدم که با مشاهده‌ی حال نامساعدش گریه‌ام گرفت.  هیچ کس نمی‌گوید اصلا فریماه فرجامی نان دارد که بخورد. من قدر همه پیشکسوتان را می‌دانم و برای آنها ارزش زیادی قائل هستم. در ایران یک  هنرمند باید بمیرد تا شناخته شود. عسل بدیعی تازه زمانی که مرد، همه فهمیدند، عسلی در سینما بوده است و در زمان حیاتش کسی سراغی از وی نمی‌گرفت. هنرمندان ایرانی به دلیل حرص زیادی که می‌خورند اغلب عمرهای کوتاهی دارند.

نظرتان راجع به حضور پیشکسوتان در این دوره جشنواره فجر چیست؟

پیشکسوتان باید حضور داشته باشند تا سینما و تلویزیون ترقی کند، من این را می دانم که هیچ کس و هیچ نهادی بدون استفاده از تجربه پیشینیانش موفق نبوده‌اند.

بیایید کمی از بحث‌های تلخ دور شویم و به نوروز بپردازیم شما اولین عیدی را از دست چه کسی گرفته‌اید؟

ببخشید اگر مصاحبه کمی تلخ شد من مدت‌های زیادی است که مصاحبه نکردم نمی دانم چه شد که تصمیم گرفتم اینگونه با شما  درد دل کنم. از تمام رسانه‌های می‌خواهم صدای بازیگران را به گوش مسئولان برسانند تا وضعیت هنرمندان این مرز و بوم بهبود یابد. من اولین عیدی را از دست مادرم گرفتم مادرم عیدی‌های ما را داخل قرآن می‌گذارد و دست بسیار خوبی دارد من هم سعی می کنم عیدی‌های لای قرآنی به خواهر زاده‌ها و برادرانم بدهم.

شیرین‌تریبن خاطره‌ایکه از نوروز دارید چیست؟

همیشه شیرین ترین خاطره‌های نوروز، مربوط به ایام کودکی می‌شود؛ زمان‌هایی که برای خرید لباس نو به بازار می رفتم، اوقاتی که پدر بزرگ و مادر بزرگم زنده بودند و گرمای عجیبی به خانه ما می‌بخشیدند. البته اکنون هم زمان سال تحویل من شور و حال عجیبی دارم، یک چشم اشک و یک چشم پر از شور و آرزوهای زیاد است. بهار برای من نوید یک زندگی جدید و روزهای نو است.

اگر بخواهید هفت‌سین سینمایی بچینید چه سین‌های را در سفره تان قرار می دهید؟

من طرفدار سفره‌ی هفت سین هستم و هیچگاه آن را با هیچ چیز دیگری عوض نمی‌کنم.

آرزویتان برای سال۹۴ برای خودتان سینما و مردم چیست؟

من امیدوارم در سال ۹۴ مردم کشورم به معنای واقعی حال خوبی داشته باشند و از ته دل بخندند. ما در سطح شهر بیلبوردهای زیادی برای حفظ سلامتی جسم خود داریم اما کسی اقدامی برای سلامتی روحمان نمی‌کند، پس باید خودمان مراقب آن باشیم. از خدا آرامش روح و روان را برای ایرانیان عزیز می‌خواهم. امیدوارم در سال ۹۴ کارهای خوبی داشته باشم و وضعیت کیفی و اقتصادی  سینما هم بهبود پیدا کند و حال بازیگران بهتر از قبل شود.

حرف پایانی. . .

سال ۹۴ را  به شما و مردم عزیز ایران تبریک می گویم.

گفتگو از سحر قناعتی

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان