حلقه مفقوده اخلاق در شبکه های اجتماعی

همراهی کاربران با امواج این شایعات و تخریب ها نیز خود موضوع دیگری است که از یک سو نشان دهنده آماده بودن بستر اجتماعی برای پذیرش شایعه است و از سوی دیگر کمرنگ شدن اصول اخلاقی در جامعگسترش روز به روز شبکه های اجتماعی موبایل محور که امکان عضویت و دسترسی تک تک افراد جامعه را در گروههای اجتماعی گوناگون فراهم کرده، باعث شده تا هر کسی و در هر جایی صاحب رسانه ای برخط (آنلاین) شود که می تواند نسبت به مسائل گوناگون اجتماعی، فرهنگی و … واکنش نشان دهد. این پدیده در کنار افزایش فوق العاده سرعت انتشار اطلاعات، امکان ارتباط تعاملی بین افراد را هم فراهم کند و دیگر فرقی نمی کند نویسنده و روزنامه نگار باشی یا مهندس و کارمند و کارگر یا هر شغل آزاد دیگری داشته باشی، صرف اتصال به این شبکه ها می توانی بنویسی و آن را در گروههای مختلف انتشار دهی و همین طور برخی مطالب دست به دست و گروه به گروه می چرخند و فضای جامعه را پر می کنند.

در چنین شرایطی که هیچ مرجعی برای بررسی و تایید صحت و سقم اطلاعات وجود ندارد، روزانه شاهد انتشار پیام های متعددی درباره برخی موضوعات خاص هستیم که هم جنبه منفی دارند و هم جنبه مثبت. اما یکی از مواردی که در طی سال های اخیر و بویژه با رواج شبکه های موبایلی بیش از پیش شده، موج شایعه، افترا و توهین و بی حرمتی به چهره های شناخته شده در عرصه های هنری و ورزشی و … است که به بهانه های مختلف شکل می گیرد و تا آنجا پیش می رود که تبدیل به یک موج می شود و آنجاست که باید برای روشنگری و تنویر افکار عمومی ساعت ها سخن گفت و یا برنامه ساخت تا بتوان اثر این هجمه غلط را از بین برد. مواردی از این قبیل کم نبوده که منجر شده برخی هنرمندان صفحات خود را در شبکه های اجتماعی تعطیل کنند.

اینکه جرقه ایجاد چنین فضاهایی علیه چهره های شناخته شده کجا و با چه هدفی زده می شود، جای تامل دارد. متاسفانه شاهد آن هستیم که بعضا یک جریان سیاسی خاص و رسانه های وابسته به آن فضاسازی علیه یک هنرپیشه، بازیگر، مجری و یا کارگردان و … را مدیریت می کنند. اینکه چه منافعی در پسِ این جریان سازی وجود دارد نیز مجال دیگری می طلبد. اما همراهی کاربران با امواج این شایعات و تخریب ها نیز خود موضوع دیگری است که از یک سو نشان دهنده آماده بودن بستر اجتماعی برای پذیرش شایعه است و از سوی دیگر کمرنگ شدن اصول اخلاقی در جامعه را نشان می دهد. چرا که اگر جامعه اخلاقی بر مبنای دین مبین اسلام حرکت کند بدون شک نسبت به پذیرش هر حرف و سخنی و رواج آن دقت و حساسیت خواهد داشت.

سخن پایانی اینکه ماه رمضان فرصت بازبینی رفتار و کردار است و مهلتی است که خداوند به ما ارزانی داشته تا کمبودها، نواقص و خرابی ها و مشکلات اخلاقی خود را جبران کنیم و قدم در مسیری جدید بگذاریم. مبادا دلمشغولی های مجازی آنقدر ما را غرق کرده باشد که بدون دقت لازم چیزی بنویسیم و یا مطلبی را ترویج کنیم که از درستی یا نادرستی آن مطلع نیستیم.ه را نشان می دهد.