درخواست کشاورز از مسؤولان درخصوص اعتیاد

گرفتار شدن نسل جوان در دام اعتياد و روي آوردن ناآگاهانه برخي از آنان به سوء مصرف مواد مخدر صنعتي و افزايش ‏تلفات ناشي از آن از جمله دغدغه هايي است كه امروزه، ذهن بسياري از انديشمندان و صاحب نظران حوزه مبارزه با ‏مواد مخدر را به خود معطوف ساخته است. بسياري از اين كارشناسان، افزايش آگاهي و ارائه راهكارهاي مناسب براي ‏پيشگيري از افزايش اين ميزان را يكي از تاثيرگذارترين برنامه ها در اين راستا برمي شمارند و بهره‌گيري از الگوهاي ‏اجتماعي و تربيتي را در اين زمينه، مفيد ارزيابي مي‌كنند. از اين روي به گفت و گو با يكي از تاثيرگذارترين اشخاص در ‏ميان بازيگران پرداختيم. محمد علي كشاورز كه بيش از هر نقشي با ايفاي نقش در سريال پر مخاطب “پدر سالار” در ‏ذهن مردم مي‌درخشد، اين روزها بسيار درگير كارهاي مربوط به درمان بيماري خود است اما به محض اينكه از موضوع مصاحبه با ‏خبر مي‌شود، درست همانگونه كه انتظار مي رفت، وقتي را در ميان تمام مشغله هايش به اين گفت و گو اختصاص داد. اين موضوع حاكي از اهميتي است كه او براي هوادارانش به خصوص جوانان قائل است. كلام استاد به قدري ‏شيرين و دلنشين بود كه حيفمان آمد آن را به لحاظ نگارش دستوري، دست كاري كنيم. نتيجه اين گفت و گو را در ‏ادامه مي‌خوانيد:‏

آقاي كشاورز، نظر شما درباره طرحي كه وزير كشور و دبيركل ستاد مبارزه با مواد مخدر براي كاربرد رويكردي ‏اجتماعي در زمينه مبارزه همه جانبه با اين معضل بيان كرده اند، چيست؟
طبیعتا بسیار فکر خوبیه؛ چون اعتیاد حالا به هر نوع اش كه باشد، یک بیماری است که قطعا با یک عزم و اراده قوی، ‏راحت‌تر و بهتر می‌شود علاجش کرد. اگر رويكرد اجتماعي بتواند به علاج سريع اعتياد دست پيدا كند؛ مطمئنا قدم موثري ‏در نجات حال و آينده جوانان و فرزندان مملكت برداشتيم. اين عزم و اراده اگه در قالب اين رويكرد اجرا بشود، علاج ‏اعتياد هم امكان پذيرتر مي‌شود.

استاد، شما به عنوان يكي از زحمت كشان حوزه فرهنگ و هنر كشور، نقش اين حوزه در دست ‏يابي به هدف نهايي اين رويكرد كه همان مبارزه هم افزا و هماهنگ با معضل اعتياد است را چگونه ‏ارزيابي مي كنيد؟

خب مسلما نقش این حوزه بسیار تاثیر گذارست. شما دیدید خیلی وقت‌ها مثلا پیامی كه در قالب یک فیلم و سریال به ‏بيننده عرضه ميشود تا مدت‌ها با مخاطب همراه می‌شود و باعث فکر کردن و پويايي ذهن مخاطب براي تثبيت اون پيام در ‏ضمير ناخودآگاهش مي‌شود؛ پس طبیعتا كار و تلاش همكاران من در اين زمينه، خیلی می‌تواند نقش موثری داشته باشد.‏

به نظر شما كه از بازيگران محبوب مردم و چهره هاي ماندگار هنري كشور هستيد، اشخاصي مثل ‏شما كه داراي محبوبيت ميان جوانان هستند چه كمكي مي توانند به مبارزه اجتماعي با معضل ‏اعتياد كنند؟
‏فکر می‌کنم هر فردی مخصوصا هنرمندان و ورزشکاران که خیلی وقت‌ها، اعمال و رفتارشون الگويی براي یه عده دیگر ‏مي‌شود، مي‌توانند از اين امكانشون استفاده خوبي كنند. اول باید خودمون را اصلاح کنیم و خودمان سالم زندگي کنیم تا ‏این سالم بودن را بتوانیم به بقیه هم یاد بدهیم. شايد شنيدن يه جمله از كسي كه به نوعي الگوي ماست، خيلي بيشتر از ‏دريافت بروشور و كتاب‌هايي كه در اين زمينه منتشر شده تاثير بگذارد.‏

براي كاهش مصرف ناآگاهانه مواد مخدر توسط جوانان به ويژه روي آوردن برخي از آنها به ‏استعمال مواد مخدر صنعتي مثل شيشه و يا مصرف قرص هاي روانگردان به بهانه كاهش وزن يا ‏افزايش تمركز بر درس هاشان چه مي‌توان كرد؟
اولا که من خودم را در حدی نمیدونم که در مورد یه آسیب اجتماعی آن هم اين موضوع بخوام نظر کارشناسانه بدهم؛ ‏چون واقعا اطلاعاتش را ندارم. اين مسائل بسيار دردآور است؛ چون سوداگران مرگ از كم بودن اطلاعات بچه‌هاي ما ‏بهره‌مند مي‌شوند و به مقاصد پليد خودشون دست پيدا مي‌كنند. به نظر من آموزش و آگاهی دادن به جوانان در این راستا ‏خیلی مفید و خوبه.

استاد تا به حال با اين افراد برخورد داشته ايد؟ بايد براي نشان دادن راه درست به اين گروه از ‏جوانان چه كرد؟
خوشبختانه از نزدیک خیر؛ اما واقعا متاسف می‌شوم از شنیدن اخباری از این قبیل. به نظر من بنیان و اساس حل مسئله، ‏خانواده است. بايد والدین با فرزندانشون دوست و رفیق باشند و در مواقع لزوم آنان رو نسبت به هرگونه آسیبی ‏آگاه کنند. وقتی که در خانواده‌ای این صمیمیت و تقابل اندیشه و فکر وجود نداشته باشد؛

فرزندان بايد از كجا به اين ‏بصيرت و آگاهي دست پيدا كنند كه فلان ماده مضرست يا آن تاثيري كه در ميان هم سالانشان درباره يك ماده ‏شيميايي رايج شده، يه دروغ و دام بيشتر نيست. در اين صورت فرزند خانواده، در آسیب بیشتری قرار می‌گیرد. حتی ‏بعد از اون هم به نظرم، معلمان عزیز و زحمتکش ما هم می‌توانند نقش بسیار مهم و تاثیرگذاری داشته باشند، از ‏شناسایی مشکلات بچه‌ها گرفته تا حتی آگاه کردن اونا نسبت به اینجور مسائل.

پس تاكيد شما بر ارائه آموزش هاي پيشگيرانه و آگاهي بخش درباره مواد مخدر به جوانان، در ‏بطن خانواده و مدرسه است؟
واقعا به نظرم هیچ جوانی از روی آگاهی و عقل این کار را نمی‌کند . اگه ما آنان را نسبت به همه جوانب و عواقب کار، ‏آگاه کنیم؛ مسلما خودشان به سمت این داستان‌ها نمي‌روند . معتقدم خانه و مدرسه بهترين محيط براي اين آموزش‌ها هستند.

از ‏طرفي هم ما باید محیط‌های بهتر و شادتری را برای جوانانمان؛ البته با دغدغه‌های کمتر، ایجاد کنیم تا خودشان ‏آگاهانه سمت این قبیل مسائل نروند. فکر می‌کنم از اغلب دوستانی که گرفتار اعتیاد شدند بپرسیند كه “چرا ؟”؛ اکثرا ‏جواب مي‌دهند که اول تفریحی بوده و فکر نمی‌کردیم گرفتار بشیم.

پس باز هم تاکید می‌کنم که آموزش و آگاهی ‏واقعا می‌تواند مفید باشد و در عين حال بايد فضاي شادي و تفريح و تخليه انرژي بچه‌ها را فراهم كنيم تا بتونند ‏خودشونو سرگرم كنند و دنبال اين جور مسائل نروند.‏

حرف آخرتان با آن دسته از كساني كه شما هميشه “پدر سالار” ذهنشان خواهيد ماند، چيست؟
‏ به عنوان یک ایرانی آرزو می‌کنم در سرزمینی که همیشه مردان و زنان غیوری داشته، هرگز شاهد گرفتار شدن جوانی در ‏دام اعتياد نباشم و از همشان این خواهش را دارم که فرزندان من، عزیزان من، قدر خودتون، جوانیتون و سلامتتیتون ‏رو بدونین و براي اينكه آينده‌اي روشن براي خودتون و سرزمينتون بسازيد، بيشتر مراقب دام‌هايي كه سر راهتون ‏هست باشيد. شما هم روزي پدر و مادر مي‌شويد و بايد بتوانيد از فرزندان و نسل آينده حمايت كنيد.

اگه نسل امروز ‏خودشون را با مواد مخدر آلوده كنند ديگه نمي‌شود آينده‌اي براي ايران متصور شد. از والدين عزيز هم مي‌خواهم با ‏فرزندانشان مدارا كنند و خودشون را با مسائل و نيازهاي درست فرزندانشان، سازگار كند تا خانه همچنان محيط ‏امني براي بچه‌ها بماند تا آنان به دنبال كوچكترين ناسازگاري به دنبال خروج از خانه و به طبع آن قرار گرفتن در ‏معرض اعتياد نباشند.

از مسئولان هم درخواست مي‌كنم به دنبال رفع نيازها و دغدغه‌هاي جوانان باشند تا اميد ‏به زندگي را برايشان افزايش بدهند. اگه جامعه بتونه بستر رفع مشكل‌ها و مسائل افراد را با فراهم كردن فرصت شغلي ‏مناسب براي امرار معاش و ايجاد فضاهاي خوب فرهنگي و تفريحي براي رفع نيازهاي رواني، مهيا كنه؛ مطمئنا رفتن ‏به سوي اين آسيب‌هاي اجتماعي كمتر مي‌شود. ‏