شهروند تنکابنی: در پایان فیلم محمد رسول‌الله با افتخار شهادتین گفتم

قائم آنلاین،فیلمی پربار، مهربان، متفاوت ازلحاظ تکنیک و عمیق ازلحاظ محتوا در تاریخ سینمای ایران، از تولید این فیلم می‌توان برداشت کرد که علم سینمای ایران همچنان که رو به جلو حرکت می‌کند ساختار و فیزیک سینماها بیشتر فرسوده می‌شود. ادعایی که در اثبات آن می‌توان به تعطیلی سینما ایران، یکی از دو سینمای شهرستان تنکابن اشاره کرد.

با دقت؛ چهره و رفتار افرادی که به‌قصد تماشای فیلم در مقابل درب ورودی تنها سینمای شهر به انتظار ایستاده‌اند خیره می‌شوم. در این میان حضور اشخاصی که پیش‌ از این چندان اهل هنر و به‌ویژه هنر سینما نبودند، توجه‌ام را به خود جلب می‌کند.

حسین احمدی راننده‌ای است که در یک تاکسی‌تلفنی مشغول به کار است. به قول خودش اهل تماشای فیلم در سینما نیست ولی تبلیغات پیرامون فیلم محمد رسول‌الله او را به سینما کشانده است.

وی این‌چنین می‌گوید: علاقه‌ای به سینما ندارم، در کل چندان اهل تماشای فیلم در تلویزیون نیز نیستم، از صبح با طلوع خورشید تا پاسی از شب گذشته جهت تهیه یک لقمه نان حلال می‌دوم. فشار کار و مشکلات زندگی دیگر رمقی برایم باقی نمی‌گذارد، لذا به‌محض بازگشت به منزل از فرط خستگی بی‌هوش می‌شوم!

اما این فیلم به اعتقاد و ارزش‌های ما ارتباط دارد. هنگامی‌که شنیدم قرار است فیلم محمد رسول‌الله در سینمای شهرمان به اکران درآید با خود گفتم حتماً به‌اتفاق خانواده برای تماشای این فیلم به سینما می‌رویم.

با خنده ادامه می‌دهد: پیش از تماشای فیلم تنها نگرانی من از مدت‌زمان سه ساعته این فیلم بود. با خود می‌گفتم چطور سه ساعت فیلم تماشا کنم؟! ولی در مدت تماشای فیلم اصلاً گذر زمان را احساس نکردم و جالب‌تر اینکه آن‌قدر از فیلم خوشم آمد که دوست دارم یک‌بار دیگر آن را ببینم!

زهرا و مهدیه پور صدیقی دو خواهر که به‌اتفاق هم برای تماشای فیلم به سینما آمده بودند. به گفته آنها تماشای فیلم حس و حالی معنوی به آنها بخشیده است.

کنعان زنده‌دل، کارشناس ارشد رشته فقه و مبانی الهیات از دیگر شهروندانی است که از درب سینما خارج می‌شود. دیدگاهش را در مورد فیلم جویا می‌شوم.

در پاسخ می‌گوید: ارتباط فیلم محمد رسول‌الله با موضوع پایان‌نامه من، تماشای فیلم را برایم جذاب کرده بود. پیش از تماشای فیلم، اخبار آن را از طریق رسانه‌ها پیگیری می‌کردم و حتی درجایی خوانده بودم که مجید مجیدی امیدوار است تماشای این فیلم چشم بینندگان را نسبت به یکدیگر و جهان پیرامون مهربان‌تر کند!

وی ادامه داد: با خودم می‌گفتم بی‌شک این ادعای مجیدی تنها در حد یک حرف و مزاحی برای جلب نظر بیشتر بینندگان است، اما حالا که فیلم را دیدم به نظرم چشم‌هایم واقعاً مهربان‌تر شده‌اند!

شیوا مرادی درحالی‌که دستان مادر سالخورده خود را به مهربانی در دست دارد از سالن سینما خارج می‌شود. چشمان خیس مادر و دختر نظرم را به خود جلب می‌کند. دختر در یک آموزشگاه تعلیم رانندگی مشغول به کار بوده و به همراه مادرش زندگی می‌کند.

وی درباره فیلم چنین می‌گوید: دیدن فیلم محمد رسول‌الله باعث شد که به داشتن اعتقادم به دین اسلام و به‌ویژه اعتقاد به پیامبری حضرت محمد (ص)، به‌عنوان پیامبر خوبی‌ها و مهربانی‌ها افتخار کنم.

مرادی ادامه داد: باور کنید دیدن فیلم باعث شده است که به مسلمان بودنم و ایرانی بودنم افتخار کنم. به ایرانی بودنم افتخار می‌کنم چرا که در کشوری زندگی می‌کنم که کارگردانان بزرگی چون مجید مجیدی را در دامان خود پرورانده است. من و مادرم در تمام مدت فیلم گریه کردیم و از آن لذت بردیم. من با دیدن این فیلم بار دیگر به نبوت و رسالت حضرت محمد رسول‌الله ایمان آورده و در پایان فیلم با علم و آگاهی به آنچه بر زبان می‌آورم و باافتخار شهادتین گفتم.