علی انصاریان می خواهد راکی سینما بشود
علی انصاریانی که ما سراغ داشتیم و در عالم فوتبال میانداری می کرد، همان علی تی ان تی و علی دینامیت یا علی بخیه ای بود که با لحن خاص خودش صحبت می کرد و نگاه خاص خودش را نسبت به مقوله زندگی داشت
به گزارش قائم آنلاین،علی انصاریانی که ما سراغ داشتیم و در عالم فوتبال میانداری می کرد، همان علی تی ان تی و علی دینامیت یا علی بخیه ای بود که با لحن خاص خودش صحبت می کرد و نگاه خاص خودش را نسبت به مقوله زندگی داشت اما این بار که برای مصاحبه هنری سراغ او رفتیم دیدیم این علی با علی یاغی فوتبال سرخابی ها زمین تا آسمان تفاوت دارد.
علی حالا شمرده تر حرف می زند و کمتر به یاد تاخت و تاز م یافتد، به گونه ای که حتی از زیر بار سوالات ما در خصوص بهترین بازیگر یا کارگردان یا … طفره می رود تا خدای ناکرده X و Y از دستش ناراحت نشوند ولی به هر روی علی انصاریان است دیگر؛ اگر می بینید گاهی اوقات هم به جاده خاکی می زند شما به حساب کودک درونش بگذارید.
این شما و این مصاحبه ما با علی انصاریان. بخوانید تا با جریان اندیشه های کنونی این فوتبالیست بازیگر شده بیشتر آشنا شوید. خدا را چه دیدید؛ شاید راکی سینمای ما هم شد.
برای شروع مصاحبه به ما بگو بالاخره علی انصاریان پرسپولیسی است یا استقلالی؟
– پرسپولیسی که در سال های آخر فوتبالش با ناملایمات روبرو شد و به عنوان یک بازیکن یاغی از تیم رقیب سر درآورد و ترجیح داد فوتبالش را در عرصه دیگری دنبال کند.
پس انصاریان کماکان پرسپولیسی است، با وجود اینکه پیراهن استقلال را بر تن کرده.
– من شرایطی مشابه شاهرخ بیانی دارم. شاهرخ هم با این وجود که استقلالی بود با پیراهن پرسپولیس بازی کرد و حتی دو گل هم به استقلال زد اما حالا وقتی همه از بیانی یاد می کنند او را یک استقلالی می دانند.
اما نه استقلالی دو آتشه!
– اگر منظور شما این است که من هم یک پرسپولیسی معمولی هستم و بازیکن دو آتشه به حساب نمی آیم، باشد، حرف شما حساب است. شاید اینگونه باشد اما همین یک آتش برای پرسپولیسی شدن من کفایت می کرد. مثلا اینجوری باشد چطور می شود؟
اگر دوباره به عقب برگردی پیراهن استقلال را بر تن می کنی؟
– چون فایده ای ندارد، هیچ وقت به قضیه رفتنم به استقلال فکر نکردم و از خودم نپرسیدم این کار را انجام می دادم یا نه.
حالا که ما پرسیم می شود فکر کنی؟
– چرا که نه. فکر کنم همین کار را خواهم کرد چون من در شرایط دیوانگی که پیراهن استقلال را بر تن نکردم که حالا از کرده خودم پشیمان باشم. من کاملا عاقلانه و از روی فکر این گزینه را انتخاب کردم چون شرایط در آن زمان ایجاب می کرد اما حالا اوضاع تفاوت دارد.
یک کلمه هم از پرسپولیس و برانکو بگو تا سراغ سوالات هنری برویم چون اصل مصاحبه ما سوالات هنری است.
– هیچی. امیدوارم هر چه می کند در پرسپولیس موفق شود و هواداران این تیم را خوشحال کند.
راستی هنوز با پروین رابطه نزدیکی داری؟
– با پروین مثل قبل نیستم اما به هر روی پیشکسوت من و الگوی ورزشی ام به حساب می آید و دوست دارم تحت هر شرایطی به او احترام بگذارم تا یک وقت در حق ایشان اجحاف نکرده باشم.
اگر درست خاطرمان باشد یک بار در مصاحبه ای گفته بودی هزاران بار از هواداران استقلال عذرخواهی می کنی، همینطور است؟
– بله گفته بودم. مگر مشکلی است؟
اما گفتی پشیمان نیستم!
– پشیمانی ربطی به عذرخواهی ندارد. پشیمان نیستم اما از هواداران عذرخواهی می کنم چون به هر حال آنها اذیت شده اند.
فکرش را می کردی وارد حیطه هنر شوی؟
– چرا که نه. به هر حال هر کسی در یک زمان مشخص یک تصمیم سرنوشت ساز در زندگی اش می گیرد که من هم گرفتم و وارد حیطه هنر شدم.
تا قبل از اینکه وارد حیطه هنر شوی از جمله مخالفان حضور هنری ها در عرصه ورزش بودی.
– نه، کی گفته؟
یادمان می آید وقتی بعد از دربی دعوایی، فردوسی پور از داریوش ارجمند دعوت کرد به برنامه نود بیاید و در مورد این قضیه نصیحت و ارشاد کند ناراحت شدی.
– بله. بحث آن فرق می کند. من گفتم ما در عالم فوتبال هم افراد صاحب اخلاق زیاد داریم، دلیلی ندارد داریوش ارجمند از عالم سینما که البته بزرگ همه ما هستند بیایند و بنشینند در مذمت بی اخلاقی در فوتبال صحبت کنند. شما اینگونه فکر نمی کنید؟
چرا ما هم همینجوری فکر می کنیم اما واقعیت مطلب این است که انتقاد کردی و خودت وارد هنر شدی.
– به هر حال همانطوری که می دانید این قضیه با یک کار نه چندان جدی مثل زیر آسمان شهر آغاز شد و رفته رفته شکل جدی تری به خود گرفت. من هم متوجه شدم می توانم در این عرصه بیش از اینها فعالیت کنم و موفق تر از اینها باشم، پس ادامه دادم.
کسی که جوانی اش را در فوتبال گذاشته، در دوران میانسالی از هنر چه می خواهد؟
– چه چیزی می خواهم جز این که امیدوار باشم در بهترین شرایط قرار بگیرم و امیدوارم که عاقبت از کرده خودم پشیمان نشوم.
وقتی از داریوش ارجمند انتقاد کردی فکر می کردی به عرصه بازیگری وارد شوی؟
– البته انتقاد من از داریوش ارجمند دلیل داشت. گفتم که من شخصیت و سجایای اخلاقی ایشان را زیر سوال نبردم. فقط گفتم ما در ورزش هم امثال داریوش ارجمند داریم اما این که می گویید فکر می کردی یا نه؟ نه، اصلا فکر نمی کردم روزی خیلی جدی وارد عرصه سینما شوم.
کدام فیلم آغاز کار جدی ات در عالم سینما بود؟
– راستش با فیلم کلاف در سال ۱۳۹۲ وارد این عرصه شدم و حضور یکی دو اپیزودی در سریال هایی مثل چهارخونه و زیر آسمان شهر داشتم.
تا به حال چند فیلم کار کرده ای؟
– غیر از کلاف؛سوختن، هدیه، تا آخر خط و شروع یک پایان را تا به حال کار کرده ام. می شود برای ادامه مصاحبه شما یک شرط بگذارم؟
بفرمایید اما به ما هم حق بده که برای ادامه این مصاحبه یک شرط بگذاریم! اول شرط شما.
– این که کار کدام بازیگر را دوست داری یا کدام کارگردان بهتر است یا … از این سوال ها نپرسید.
حالا شرط ما.
– شما بفرمایید.
در پایان این مصاحبه باید یک سورپرایز از فعالیت هنری ات بگویی که تا به حال با کسی در میان نگذاشته ای.
– باشه، نوکرم هستم.
خب داشتی می گفتی؛ عالم سینما هم مثل عالم ورزشی و به خصوص فوتبال حب و بغض زیاد دارد؟
– هر کجا آدمیزاد هست حب و بغض هم وجود دارد، منتهی باید یاد بگیری حب و بغض خودت را کنترل کنی و حب و بغض دیگران را تحمل کنی!
خیلی فلسفی صحبت می کنی. با انصاریان فوتبالیست فاصله گرفته ای!
– به هر حال عالم فوتبال اینگونه طلب می کرد، عالم هنر این مسئله را طلب می کند. من هم در طول این مدت سعی کرده ام با مطالعه بیشتر خودم را برای حضور در عرصه هنر بیش از پیش آماده کنم.
گیشه مهمتر است یا هنر؟
– این سوال همیشه من را به یاد انشای علم بهتر است یا ثروت می اندازد و دقیقا عین همان حکایت هستند. اگر قرار باشد فیلم هنری بسازی که برای فیلم بعدی ات پول نداشته باشی همان فیلم نسازی بهتر است یا اگر قرار باشد فقط گیشه را مد نظر قرار دهی و فیلمی بسازی که کوچکترین هنر و خلاقیتی در آن به کار نرفته باشد چه احساسی پیدا می کنید؟ قطعا احساس خوبی نخواهد بود. پس هم گیشه مهم است هم هنر و اگر هر دو مکمل یکدیگر باشند مشکل حل خواهد شد.
کار پژمان و بقیه فوتبالست هایی که کم و بیش وارد عرصه هنر شده اند را چطور می بینی؟
– پژمان طبعا بازیگر با استعدادی است که حسابش از سایرین جداست ولی هنر هم درست مثل فوتبال است. همانطوری که شما در فوتبال اگر توپ برداری و بازی کنی کسی جلویت را نمی گیرد، در هنر هم اگر بروی و بخواهی از یک جایی شروع کن یکسی جلویت را نمی گیرد اما این به منزله انتخاب راه درست و رسیدن به سرمنزل مقصود نیست. همانطوری که در فوتبال باید استعداد داشته باشی تا فوتبالیست شوی در هنر هم خمیرمایه این کار را می خواهد و اگر نداشته باشی چیزی نمی شوی.
به نظر خودت انصاریان خمیرمایه این کار را دارد؟
– فکر می کنم داشته باشد. اگر نداشت که وقتم را در این عرصه تلف نمی کردم.
با هنرپیشه های خارجی که مشکلی نداری؟
– نه، برای چی؟!
از کدام هنرپیشه خارجی خوشت می آید؟
– تام کروز و استایل بازی اش را دوست دارم.
در ایران چطور؟ مثلا عزت الله انتظامی چی؟
– استاد عزت الله انتظامی یک استثناست که کسی نمی تواند در توانایی های او کوچکترین تردیدی به دل راه دهد.
دوست نداری بقیه فوتبالیست ها را هم به این عرصه دعوت کنی؟
– چه بگویم. بگویم بیایید بیایید ببینید سینما چه کیفی می دهد؟ مگر به دعوت این و آن است که طرف بخواهد بازیگر شود یا نشود. باید استعدادش را داشته باشد. اگر داشته باشد با همه این مشکلات خود به خود راهش را پیدا می کند. باور کنید من نه در عالم فوتبال پارتی داشتم و نه در عالم سینما ولی در هر دو عرصه تلاش کردم و به مراد دلم هم رسیدم. البته در سینما هنوز باقی مانده ولی در فوتبال تقریبا حقم را گرفتم.
چرا سینمای ایران یک فیلم شبیه راکی با مضمون ورزشی ندارد؟
– سینمای ایران گنجایش انجام چنین کاری را دارد، ظرفیتش هم موجود است اما یک راکی هم هست که وارد این حیطه شود و فیلمی مثل راکی یک و دو و … تولید کند؟ اگر می بینید فیلم موفق ورزشی نداشته ایم طبعا سناریوی موفق نداشته ایم یا بازیگری که بتواند این نقش را دربیاورد یا اصلا هر نقشی، نه فقط راکی، بازیگر باید بتواند حس ورزش و ورزشکار بودن را به بیننده القا کند. اگر این اتفاق رخ دهد مشکل حل خواهد شد.
سریال هم بازی کرده ای؟
– بله، سریال هم بازی کرده ام که امیدوارم به دل دوستداران برنامه های تلویزیون بنشیند و از دیدن کارم در این سریال لذت ببرند.
همین سریال کیمیا دیگر؟
– بله، منظورم همین سریال کیمیاست.
در فوتبال به علی بخیه و علی تی ان تی یا … معروف بودی، دوست داری در سینما به چه لقبی صدایت کنند؟
– حالا چه اصراری دارید که برایم لقب بسازید!
می خواهیم معادل سازی کنیم.
– خب بنویس علی اپیزود.
چرا علی اپیزود؟
– یعنی علی که در یک اپیزود کار را در می آورد. این لقب خوبیه نه؟
حالا رسیدیم به قولی که داده بودید.
– کدام قول؟!
همین که گفتم باید برای اولین بار برای خوانندگان ما بگویی.
– راستش توی فکر کارگردانی یک فیلم هنری هستم؛ هنری – ورزشی.
یعنی می خواهی راکی دوم شوی؟
– خدا را چه دیدید؛ شاید راکی سینمای ایران هم من شدم. البته رویاهای هالیوودی ندارم اما بدم نمی آید در این عرصه فعالیت کنم و سری توی سرها دربیاورم.
داستانش چیه؟
– نه، این دیگه بماند برای بعد. فقط همین قدر بدانید در فکر ساختن یک فیلم با تم ورزشی هستم و بس.
با شایعات در مورد ازدواج و طلاق چطور کنار می آیی؟
– به هر حال این شایعات جزیی از حرفه بازیگری هستند که نمی توان از آنها چشمپوشی کرد. من هم با این موضوع کنار آمده ام.
برچسب ها :،عصر ساری ، سینما ، علی انصاریان
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0