انواع واقعاً گوناگونی از بنشن وجود دارد که همهی آنها خواص مخصوص به خود را دارند. هر نوع بنشنی که دوست دارید بخورید چون به عقیدهی کارشناسان انواع لوبیا و نخود و … کمک بزرگی در چربی سوزی به بدن میکند.
بنشنها شگفتانگیز هستند چون حاوی مقادیر زیادی از پروتئین و فیبرند:
مصرف پروتئین یکی از بهترین راهها برای تحریک بدن به چربی سوزی است؛ زیرا به متابولیسم کمک کرده و احساس سیری و انٰرژی داشتن به شما میدهد.
فیبر خوراکی باعث تنظیم اشتها شده و گوارش را کُند میکند که هر دوی اینها برای کنترل وزن عالی هستند. به غیر از انواعی از بنشن که استفادهی متداولتری دارند خیلی خوب است که سراغ سایر انواع، مانند دانهی سویا، لوبیای گاربانزو یا همان نخود، لوبیای سیاه، لوبیای سفید، لوبیای قرمز و لوبیای لیما هم بروید. یک مزیت دیگر انواع بنشن، گرانقیمت نبودن آنهاست.
ماهی
اما نه هر نوع ماهی! هر چند بیشتر انواع غذاهای دریایی، گزینههای خوب و سالمی هستند اما همهی آنها مثل سالمون و تُن نمیتوانند از نظر چربی سوزی، امتیاز بسیار بالایی کسب کنند. احتمالاً شنیدهاید که سالمون و ماهی تُن از منابع بسیار خوب اسیدهای چرب امگا ۳ هستند. امگا ۳ نه تنها به رشد مو و ناخن کمک میکند بلکه یک هورمون پروتئینی به نام لپتین را در بدن افزایش می دهد که متابولیسم را تسریع کرده و اشتهایتان را کنترل میکند.
غلات سبوسدار
کینوآ، برنج قهوهای، جودوسر و ذرت از بهترین نمونههای کربوهیدرات هستند. این خوراکیها را به عنوان غلات سبوسدار یا کامل میشناسیم که البته نباید با کربوهیدراتهای سفید فرآوری شده، اشتباه گرفته شوند که اتفاقاً برخلاف خوراکیهای چربی سوز عمل میکنند. مصرف زیاد این غلات، فیبرها و کربوهیدراتهای پیچیدهی مورد نیاز بدنتان را تأمین میکند و همین بخش کربوهیدراتهای پیچیدهی این خوراکیهاست که برای چربی سوزی سودمند است. کربوهیدرات پیچیده، نسبت به کربوهیدرات ساده، با سرعت کمتری تجزیه میشود، در نتیجه سطح انرژیتان به این زودیها اُفت نمیکند و سطح انسولین خونتان هم یکنواخت میماند که خیلی خوب است چون بالا رفتن انسولین اصلاً به نفع چربی سوزی نیست.
انگور قرمز
مطالعهای که اخیراً انجام شده نشان داده انگور قرمز میتواند به مبارزه با چربی بدن کمک کند. این آزمایش معلوم کرد افرادی که رژیم غذاییشان پُرچرب بود وقتی در کنار همین تغذیه، انگور قرمز مصرف کرده بودند، چربی کمتری در بدنشان ذخیره شد. اما گروه دیگری که رژیم غذایی پُرچرب داشتند اما انگور قرمز مصرف نکرده بودند، همان مقدار چربی که بر اساس انتخابهای غذاییشان انتظار میرفت را ذخیره کردند. این نتایج عموماً مربوط به ترکیبی به نام “الاجیک اسید” یا “الاژیک اسید” است که در انگور قرمز وجود دارد و نوعی آنتیاکسیدان است. انار هم این ترکیب قوی را دارد.
لبنیات
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0