کی روش: هیچ وقت از رونالدو متنفر نبودم

اکسپرسو: آیا می توان اذعان داشت که شما در طول دوران حرفه ای خود، بهترین های دنیای فوتبال را تحت آموزش داشته اید؟

کی روش: “بله، اما لازم می دانم به شما نکته ای را در مورد سرالکس فرگوسن متذکر شوم. قبل از آنکه راهی رئال مادرید شوم، با او در جنوب فرانسه جلسه ای داشتم و فرگی در آن جلسه در مورد خطرات پذیرش مسئولیت هدایت رئال هشدار داد.

همچنین فرگوسن به من گفت که همیشه امکان بازگشت برایم وجود دارد و اگر من پیشنهاد کهکشانی ها را رد کنم او نا امید خواهد شد.”

اکسپرسو: و در ادامه شما دوباره برای پذیرش پست قبلی خود به یونایتد بازگشتید. آیا در آن مقطع هرگز به هدایت منچستریونایتد هم فکر کردید؟

کی روش: “بله من در آن مقطع به این موضوع فکر می کردم و حتی در این رابطه توافقاتی نیز بین من و فرگوسن انجام شد. من پیش قراردادی با یونایتد امضا کردم که هر زمان سر الکس بازنشسته شد، من هدایت شیاطین سرخ را بر عهده گیرم.

بعد از رئال، من حتی شانس رفتن به تاتنهام را نیز داشتم اما در جلسه ای، فرگوسن به من گفت که دوباره اتفاقات مادرید تکرار خواهد شد و تاکید کرد من منتظر تو هستم. رابطه من و فرگوسن عقبه درازی دارد.”

اکسپرسو: فرگوسن در نگاه اول چه خصوصیتی در تو دید؟

کی روش: “فرگوسن به کسی نیاز داشت که قادر به برقراری رابطه با بازیکنانی از فرانسه، جنوب آفریقا و مناطقی از این دست باشد. “

اکسپرسو: یک مربی بین المللی؟

کی روش: “درست است. من قادر به صحبت کردن به زبان انگلیسی و البته کمی ایتالیایی و فرانسوی نیز بودم و ویژگی های مورد نظر وی را داشتم.

باید اعتراف کنم که شرایط آسان نبود زیرا من یک سرمربی بودم که باید وظایف یک کمک مربی را انجام می دادم. اما من در ذهن خودم به این نکته اعتقاد داشتم که در باشگاه بزرگی کار می کنم و باید بهای آن را نیز پرداخت کنم.

قبول وظیفه کمک مربی در یک باشگاه بریتانیایی کار آسانی نبود اما در یونایتد شرایط من متفاوت بود زیرا من تنها یک دستیار انگلیسی نبودم و دایره وظایف من به اندازه یک مربی بین المللی گسترش یافته بود؛ یک مربی بین المللی که قادر به کنترل و مدیریت همه اتفاقات است (خنده)

اولین جلسه تمرینی را به خاطر دارم که به فرگوسن گفتم: پس من اینجا قرار است چه کاری انجام دهم؟

فرگی نیز اینگونه پاسخ داد: از من سوال می کنی؟ چرا من باید پاسخ این سئوال را بدانم؟ این همان دلیلی است که من تو را استخدام کرده ام.

من علاقه ای نداشتم که موجودی بی مصرف به نظر برسم پس یک کاغذ برداشتم و یک برنامه تمرینی جدید تدوین کردم. آیا شما می دانید کادر فنی یونایتد شامل چند نفراست؟”

اکسپرسو: تعداد زیادی؟

کی روش: “نه خیلی هم زیاد نبود. این کادر شامل من، سر الکس فرگوسن، مربی سنگربانان و مربی بدنساز که نمی توانستند در زمین حضور پیدا کنند که این تعداد حتی کمتر از کادر من در اسپورتینگ بود.

حالا و بعد از ۱۷ سال درک می کنم که چه نکاتی را در یونایتد آموختم. در آن مقطع من مسئولیت های مختلفی از جمله مربیگری، بدنسازی، بخش ارزیابی فنی و ریکاوری را بر عهده داشتم.”

اکسپرسو: به یونایتد بازگردیم. رابطه سر الکس با بازیکنان چگونه بود؟ آیا او سرمربی سختگیری بود؟

کی روش: “فرگی همانند یک رهبر بود و من نکات زیادی را از وی آموختم. البته که او سخت گیر بود اما به عنوان مثال داستانی که در مورد پرتاب لنگه کفش او به سمت بکام، آنگونه که رسانه ها نقل کردند هرگز اتفاق نیفتاد.

فرگوسن یک لنگه کفش را به سمت مبل پرتاب کرد و آن کفش بعد از برخورد به مبل به نزدیکی چشم بکام خورد.”

اکسپرسو: در مورد تاثیر کریستیانو رونالدو صحبت کنید؟

کی روش: “در یکی از اولین نشست ها من از آنها خواستم که رونالدو و کوارشما را جذب کنید و نه تنها یکی از آنها، بلکه هر ۲ را به خدمت بگیرید.

پس من جلسه ای را برای گسترش همکاری بین اسپورتینگ لیسبون و یونایتد ترتیب دادم که در نهایت به سود هر ۲ طرف شد.

اما در آن مقطع که دیداری دوستانه بین دو تیم یونایتد و اسپورتینگ اتفاق اقتاد و سر الکس فرگوسن پذیرفت که رونالدو را جذب کند، من دیگر منچستر را به مقصد رئال مادرید ترک کرده بودم و قصد داشتم کریستیانو را برای رئال جذب کنم اما در نهایت این اتفاق رخ نداد.

زمانی که من دوباره به یونایتد بازگشتم، رونالدو دیگر تبدیل به یک ستاره شده بود. کریستیانو نمایشی در یونایتد ارائه داده بود که بازیکنان این تیم فقط از رایان گیگز دیده بودند و من در خاطرم هست که ریو فردیناند و پل اسگولز به من گفتند: به کریستیانو بگو حرکت کند و ما توپ را به او می رسانیم. اما من علاقه داشتم رونالدو بیشتر در لب خط حرکت کند.

پس به کریستیانو گفتم که آنها می خواهند توپ را به تو بسپارند اما تو را پیدا نمی کنند. رونالدو همیشه به مرکز میدان متمایل می شد زیرا علاقه داشت همیشه توپ را در اختیار داشته باشد.”

اکسپرسو: آیا شما برای رونالدو همانند پدر بودید؟

کی روش: “خود او باید در این رابطه پاسخ دهد.”

اکسپرسو: آیا از رونالدو متنفرید؟

کی روش: “نه به هیچ وجه.”

اکسپرسو: اما به نظر نمی رسد شما از گفتن این جمله توسط رونالدو که ” از کی روش سوال کنید”، آن هم هنگامیکه اوضاع برای تیم ملی پرتغال خوب پیش نمی رفت خوشحال باشید؟

کی روش: “رونالدو زمانی کاپیتان تیم ملی پرتغال شد که هیچ رهبری در ترکیب تیم وجود نداشت.

بازیکنانی چون روی کاستا، لوییس فیگو و فرناندو کوتو از عرصه ملی خداحافظی کرده بودند و او به اندازه کافی برای قبول مسئولیت کاپیتانی پخته نشده بود.

همچنین اوضاع خیلی برای او خوب پیش نرفت زیرا وی مصدوم هم شده بود اما باید در مورد رونالدو نکته ای را به شما متذکر شوم. من اولین کسی بودم که او را به یونایتد معرفی کردم و من بودم که وی را بعد از اتفاقات جام جهانی ۲۰۰۶ بین کریستیانو و رونی متقاعد کردم تا دوباره به یونایتد بازگردد.

در سال ۲۰۰۸، در خانه من در لیسبون ما توانستیم رونالدو را قانع کنیم که یک سال دیگر در یونایتد بماند و بعد از آن راهی رئال مادرید شود. پس نه من هرگز مدیون رونالدو هستم و نه او هیچ گونه دینی به من دارد.

روابط بین ما بسیار فراتر از دوران حضور من در تیم ملی پرتغال بوده و من امیدوارم مردم درک کنند که آن فصل از روابط ما دیگر بسته شده است.”