سنگ لیگ به پای تیم کی‌روش نبندیم

این حرف کی روش چند دقیقه بعد توسط مهدی تاج تفسیر شد. رئیس فدراسیون فوتبال در کنار زمین چمن آزادی روبروی دوربین ها نشست و گفت: نقشه راهی که کی روش به ما داده چیزی حدود بیست تا سی میلیارد تومان هزینه دارد. تاج در واقع در آن برنامه تلویزیونی از دولت هم مدد خواست که کاملا درخواست به جایی هم بود اما بحث این است:

چقدر می توانیم به کی روش در راه ساختن ۲۲ گلادیاتور کمک کنیم؟ آیا دوباره درگیر لیگی می شویم که نیمی از تیم هایش صاحب ندارند و بی آزارند؟ آیا باز هم درگیر دعواهای درونی می شویم و شروع می کنیم به لغو برنامه ها و اردوهای تیم ملی؟ آیا باز هم بازی باشگاه ها روی چمن های خراب را به اردوهای مدرن کی روش ترجیح می دهیم؟

آیا لیگ را به اردوهای مدرن تر و صحیح تر کی روش در اولویت می گذاریم؟ اجازه بدهید آمار را بررسی کنیم، تیم ملی ایران بدون گل خورده به جام جهانی رفت آن هم بسیار سریع و قاطعانه و بی مثال در همه تاریخ فوتبال ایران. در چنین شرایطی اما تیم های باشگاهی ما خیلی زود از لیگ قهرمانان کنار رفتند و بعضا ۶ تایی هم شدند. این آمار می گوید در اکثر موارد- منهای بخش پرسپولیس و برانکو- تیم ملی از باشگاه هایش منتفع نشده چون هم روش بازی اش و هم آمارش شبیه به هیچ تیمی در ایران نبوده و نیست.

آنچه در تیم ایران شکل گرفته در همان اردوها بوده که هیچ شباهتی به اکثر تیم های لیگی ندارد. با این آمار باید امسال برنامه جدی تری داشته باشیم برای تدارک مناسب تیم ملی ایران.

واقعیت این است که در هیچ کجای تاریخ تیم ملی ایران تا این حد به صعود از مرحله اول جام جهانی نزدیک نبوده است. این تیم سال هاست به هیچ تیم آسیایی باج نداده و از همه تیم های آسیایی جلوتر رفته است. این اتفاق آماری امیدوار کننده است اما بدون تدارکات مناسب نمی توان به صعود از مرحله اول امیدوار بود چون هیچ چوب جادویی وجود ندارد که ما را به این مرحله ببرد و تنها تلاش و برنامه ریزی و کار است که چنین اتفاقی را رقم می زند.