کپک برای بدن مضر است؟

خطرات قرار گرفتن در معرض کپک

این موضوع برای هاگ‌های کپک و مایکوتوکسین‌ها نیز صادق است.

کپک‌هایی که مایکوتوکسین‌ها را تولید می‌کنند، می‌توانند در بخش هایی از بدن مانند ریه ها، سیستم ایمنی و سیستم عصب، عوارضی ایجاد کنند. همچنین در ابتلا به سرطان نقش دارند.

مخمر، قارچ و کپک‌ها همگی رابطه نزدیکی با هم دارند. آن‌ها اساسا اشکال مختلف از یک نوع ارگانیسم مشابه هستند. مخمر‌ها سلول‌های منفرد هستند که پس از تکثیر قارچ نامیده می‌شوند. قارچ‌ها می‌توانند به شکل مخمر‌ها یا کپک‌ها (یا ترکیبی) در آیند.

هزاران گونه شناخته شده از کپک وجود دارد. تمامی آن‌ها برای رشد نیازمند رطوبت هستند، اما برای شکوفایی همانند دیگر اشکال حیات گیاهی (فتوسنتز) به نور خورشید نیاز ندارند. در عوض، آن‌ها به صورت مستقیم از ماده ارگانیک (هتروتروفی یا دگرپروردگی) تغذیه و سپس با آنزیم‌های گوارشی خود آن را تجزیه می‌کنند.

اگر به طور مرتب در محیط مسقف با بوی کپک، رطوبت، یا رشد آشکار کپک مواجه هستید، پس باید از خود مراقبت کنید، زیرا برخی کپک‌ها به عنوان پاتوژن‌های (عوامل بیماری‌زا) انسانی شناخته شده اند. بر همین اساس است که آشنایی با نشانه‌ها و علایم مایکوتوکسین‌های کپکی و چگونگی درمان یک بیماری مرتبط با کپک اهمیت دارد.

نشانه‌های قرار گرفتن در معرض هاگ کپک:

گرفتگی بینی و سینوس‌ها
سوزش چشم
تاری دید
گلو درد
سرفه مزمن
راش پوستی

چندین قرن است که درباره بیماری‌های کپکی مرتبط با انسان بحث می‌شود که از چشمگیرترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مسمومیت قارچی:

تشنج، اسپاسم، اسهال، خارش، شیدایی، روان پریشی، سردرد، یا حالت تهوع از نشانه‌های این مسمومیت است. همچنین، ممکن است انگشت‌های دست یا پای خود را به واسطه انقباض رگ‌های خونی، تورم و بی حسی که به قانقاریا منجر می‌شود، از دست بدهید.

مسمومیت غذایی آلئوکیا:

حالت تهوع، استفراغ، اسهال، لکوپنی (تعداد کم گلبول‌های سفید خون)، خونریزی، التهاب پوستی و گاهی اوقات مرگ.

مرگ بیمار کبدی (از قارچ آسپرژیلوس):

افراد مبتلا به بیماری شدید کبدی بیشتر از دیگران در معرض خطر عفونت‌های آسپرژیلوس مهاجم قرار دارند. شایع‌ترین انواع کپک که باید با آن‌ها آشنا باشید شامل آسپرژیلوس، کلادوسپوریوم و استاکیبوتریس چارتارم (به نام کپک سیاه) است.

کپک سیاه نه تنها به طور معمول در ساختمان‌های مرطوب یافت می‌شود، بلکه می‌تواند هنگام تغذیه از مواد آلی در دیوار، فرش یا حتی زیر کف هاگ آزاد کند. این هاگ‌ها اگر بلعیده یا تنفس شود می‌تواند موجب عوارض بلند مدت جدی شود. با وجود این، از شایع‌ترین نشانه‌ها می‌توان به سرفه، عطسه، سوزش چشم، راش و سردرد اشاره کرد.