مسافران شمال، جان جنگل‌ها را گرفته‌اند

روزانه ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن زباله ۵ شهرستان غرب مازندران در جنگل‌های دو هزار مازندران دپو می‌شود. همین آمار کمابیش برای سایر شهرستان‌های شمالی نیز حاکم است و ظاهراً اهتمامی جدی برای رفع این بحران توسط دولت و شهرداری‌های شمال کشور به ویژه برای ساخت کارخانه‌های کمپوست و بازیافت‌های فناورانه وجود ندارد. به عبارت دیگر اعتبار لازم برای اجرای طرح‌های بازیافت وجود ندارد. از یک سو دولت باید نگاه خود را به مسأله تهدید پسماندها تغییر دهد. متأسفانه ذیل بخش عمده‌ای از گزارش‌های اداره کل محیط زیست استانی می‌خوانیم:

همچنین در فرصتی که احتمالاً تمهیدات لازم بودجه‌ای اندیشیده نشده است می‌توان از اعتبارات موضوع بند «م» ماده (۲۸) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۲) به‌منظور پیشگیری از بحران‌های زیست محیطی آینده و خشک شدن جنگل‌ها استفاده کرد. مطابق این تجویز قانونی «به دولت اجازه داده می‌شود به منظور پیش آگاهی، پیشگیری، امدادرسانی، بازسازی و نوسازی مناطق آسیب دیده از حوادث غیرمترقبه از جمله سیل، زلزله، سرمازدگی، تگرگ، توفان، آتش سوزی، گرد و غبار، پیشروی آب دریا، آفت‌های فراگیر محصولات کشاورزی و بیماری‌های همه گیر انسانی و دامی و حیات وحش و مدیریت خشکسالی، تنخواه‌گردان موضوع ماده (۱۰) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب ۱۳۸۰ را به سه درصد (۳ ٪) و اعتبارات موضوع ماده (۱۲) قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور مصوب ۱۳۸۷ را به دو درصد (۲ ٪) افزایش دهد. اعتبارات مذکور با پیشنهاد وزارت کشور و تأیید سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور (ظرف مدت ده روز) و تصویب هیأت وزیران قابل هزینه است.» مصرف این اعتبارات همان‌طور که در زمینه‌های دیگر به‌صورت گسترده انجام می‌شود نسبت به پیشگیری از بحران پسماندها نیز لازم و ضروری است.