چرا برای هزینه های کمر شکن و فقرزای سلامت خون گریه نمی کردید؟
هر قدر عمر انسان طولانی و تجربه او بیشتر می شود وقایع تعجب آور و تاسف آمیز زیادتری را مشاهده می کند. تعجب و تاسف از این که همین چند سال پیش با وجود پرداختی از جیب مردم نزدیک به ۶۰درصد در حوزه سلامت، وجود ۱۶٫۸ میلیون ایرانی فاقد بیمه سلامت علی رغم وجود قانون بیمه همگانی و مواجهه ۱۷درصد از مردم جنوب تهران با هزینه های کمر شکن سلامت، بعضی اساتید مرتبط با اخلاق پزشکی تحریک به تظلم خواهی و و تمسک به اسلام و امام راحل (ره) و خون گریه کردن نمی شدند.
اکنون که اقدامی قانونی و در گستره بسیار محدود (به این معنی که افراد دارای دکترای علوم پایه به مدت ۲۴ تا ۳۰ ماه تحصیل کنند و در صورت موفقیت در همان امتحان آزمایشگاه( و نه پاتولوژی) فارغ التحصیل و تعداد بسیار محدودی در حد ۱۵ نفر در سه سال آینده مجوز فقط آزمایشگاه و نه پاتولوژی داشته باشند) افرادی را چنین برآشفته می کند که همکاران خود را که سابقه روشن، سطح بسیار بالای علمی و فداکاری آنها برای سلامت مردم در چند دهه گذشته زبانزد اکثریت قاطع خاص و عام بوده است، به نگاه بازاری و خدشه دار کردن قداست حرفه پزشکی متهم می کنند؟
و جالب تر از این که از خود این افراد هم تظلم خواهی می نمایند!
از همه افرادی که در باره سلامت مردم و حتی منافع صنفی مربوط به خود اظهار نظر می کنند، رعایت انصاف، منطق و مبانی علمی را خواستارم و مشفقانه توصیه می کنم که اشتباهات خود را جبران کنند و به فکر سلامت مردم و مصالح کل جامعه پزشکی باشند و نه منافع گروهی.
وزارت بهداشت هم در تعهد خود نسبت به سلامت مردم، تکریم جامعه خدوم پزشکی و رعایت دقیق مصوبات قانونی پابرجا خواهد بود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0