آیا می‌شود به جای کافر هم استغفار کرد؟

خداوند می‌فرماید: «برای پیامبر(ص) و مومنان شایسته نیست که برای مشرکان (از خداوند) طلب آمرزش کنند، هر چند از نزدیکانشان باشند، پس از آنکه برای آنها روشن شد که این گروه اصحاب دوزخند.» (توبه، ۱۱۳)

طبق این معنا مسلمانان می‌توانند برای دوستان و بستگان مشرکشان مادام که در قید حیاتند و امید هدایت آنها می‌رود استغفار و دعا کنند ولی پس از آنکه دانسته شد که امیدی به هدایت آنها نیست و در حال کفر و شرک از دنیا رفتند دیگر نباید برای آنها دعا و استغفار کرد. (تفسیر- نمونه ج۸ ص۱۶۰)

در روایتی نقل است که امام کاظم علیه السلام فرمود: «مانعی ندارد که برای طبیبی نصرانی (تا زمانی که امید هدایت در او باشد ) دعا کنید (اما اگر آن نصرانی عامدا با حق و حقیقت مخالفت کرده باشد) دعای شما برای او نفعی ندارد و خداوند آن را مستجاب نمی کند. (الکافی ج۲ ص۶۵۰) (وسائل‌الشیعه ج۷ ص۱۱۸)

قرآن می‌فرماید: «استغفار ابراهیم برای عمویش ( آذر ) به خاطر وعده‌ای بود که به او داد اما هنگامی که برای او آشکار شد که او دشمن خداست از او بیزاری جست و برایش استغفار نکرد.» (توبه ۱۱۴)

از این آیه نیز به خوبی استفاده می‌شود که ابراهیم نبی انتظار داشت که آزر از این طریق جذب به سوی ایمان و توحید شود و استغفار و دعای او نیز در این حقیقت این بود که خدایا او را هدایت کن و گناهان گذشته او را ببخش اما هنگامی که عداوت و دشمنی آزر برای ابراهیم محرز شد و در همین حالت چشم از دنیا بست دیگر جایی برای هدایت او باقی نماند و استغفار و دعای  خود را برای او قطع کرد.

در روایتی نقل است که امام کاظم علیه السلام فرمود: «مانعی ندارد که برای طبیبی نصرانی (تا زمانی که امید هدایت در او باشد ) دعا کنید ( اما اگر آن نصرانی عامدا با حق و حقیقت مخالفت کرده باشد) دعای شما برای او نفعی ندارد و خداوند آن را مستجاب نمی‌کند. (الکافی ج۲ ص۶۵۰) (وسائل_الشیعه ج۷ ص۱۱۸)