۳ روش درمانی هنگام بروز لنفانژیت

سیستم لنفاوی دست در دست سیستم ایمنی، با هرگونه عفونت مقابله می‌کند و مایع اضافی موجود در بافت‌ها را تخلیه می‌کند. سیستم لنفاوی از سلول، مجاری، اندام‌ها و غدد تشکیل شده است.

این سیستم مسئول انتقال پروتئین، چربی، مایعات و مواد دیگر در بدن است. غدد گاهی به عنوان گره‌های لنفی نیز شناخته می‌شوند و در سراسر بدن به ویژه زیر بغل، کشاله ران و فک یافت می‌شوند.

این گره‌ها مایع لنف را تصفیه می‌کنند و باکتری‌های مضر را از بین می‌برند. لوزه‌ها، طحال و غده تیموس مهمترین اندام‌های مرتبط با سیستم لنفاوی هستند.

در مغز استخوان سلول‌هایی به نام لینفوسیت تولید می‌شود، این سلول‌ها از طریق مایع لنفاوی به گره‌های لنفی و اندام‌های مربوطه ارسال می‌شوند تا از بدن در مقابل باکتری‌ها و ویروس‌ها محافظت کنند.

این مایع در کل بدن حرکت می‌کند و آن را پاکسازی می‌کند. لنفانژیت زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم لنفاوی تحت حمله باکتری‌ها یا ویروس‌های مضر قرار می‌گیرند. این عفونت می‌تواند در بدن رشد کرده باشد یا از طریق زخم یا جراحت وارد بدن شود.

شایع‌ترین علل ابتلا به لنفانژیت:

– عفونت باکتریایی حاد (عفونت استرپتوکوک)
– عفونت باکتریایی استافیلوکوک
– عفونت پوستی در صورت ورود باکتری به جریان خون
– دیابت
– هرگونه بیماری یا نقص سیستم ایمنی
– استفاده طولانی مدت از استروئید‌ها
– آبله مرغان
– التهاب غدد لنفاوی ناشی از بافت سرطانی و بیماری هایی مانند بیماری کرون

نشانه‌های لنفانژیت:

– بروز خطوط قرمز رنگ زیر پوست بیشتر در نواحی بازو، پشت پا و روی دست
– قرمزی پوست در ناحیه پشت، سینه، صورت، گوش، بازو، دست و پا
– تورم غدد لنفاوی
– افزایش دمای پوست ناحیه گردن
– تب
– لرز
– درد
– سردرد
– استفراغ
– کاهش اشت‌ها
– درد عضلات

روش‌های درمان:

معمولا به محض مشاهده علایم اولیه و تشخیص بیماری درمان آغاز می‌شود. داروهای ضد التهابی و آنتی بیوتیک اولین روش درمان هستند. درمان ضد میکروبی وریدی هم کارساز است. در موارد جدی‌تر نیاز به جراحی و برداشتن زخم یا حذف گره لنفی آلوده ضروری است.