تلفن بزنید، پیام نفرستید
پیام فرستادن، راهی رایج برای برقراریِ ارتباط شده است، به حدی که هدف اصلی تلفن را فراموش کردهایم: زنگ زدن به دیگران و مستقیم صحبت کردن! بله، آن سوی تلفن واقعا یک انسان وجود دارد! وقتی پیام میفرستید به سادگی ممکن است در برداشت طرف مقابل، بخشی از مفهوم کلامتان از بین برود. سوءتفاهمها بسیار ساده اتفاق میافتند و مطمئنا سروساماندادن به مشکلات ارتباطی یا مسائل مالی که ممکن است برایتان پیش بیاید، بسیار دشوارتر خواهد بود. به غیر از زمانبر بودن، وقتی که پیام میفرستید، احساسات و عواطف نیز منتقل نمیشوند و نمیتوانید واقعا بگویید که طرفتان چه احساسی دارد. آیا برداشتن تلفن و زنگزدن آسانتر نیست؟ شاید! با این میتوانید فورا احساساتتان را نشان دهید، این امکان به وجود نمیآید که طرف مقابل از پیام شما برداشت اشتباهی داشته باشد، عواطف کنار گذاشته نمیشوند و سوءتفاهمی به وجود نخواهد آمد. تلفن زدن سریعتر است و زمان کمتری میگیرد (زیرا در رَدوبَدل کردن پیامها، بارها و بارها روی مساله مورد نظر تامل میکنید) و مهمتر اینکه با تلفنی حرفزدن، از این بابت که کارهای روزمره را به درستی سروسامان دادهاید، احساس خشنودیِ بیشتری خواهید کرد.
عواطفتان را ابراز کنید، پنهان نکنید
آیا شما هم از آن دست افرادی هستید که ترجیح میدهید عواطفتان را پنهان کنید؟ پس همهچیز را در درونتان نگاه میدارید. هنگام عصبانیت، اجازه نمیدهید کسی بفهمد که عصبانی هستید. وقتی از کسی ناراحتید، اجازه نمیدهید که آن شخص بداند. هنگامی که کسی کاری را انجام میدهد که شما را آزار میدهد، به آنها نمیگویید؟ این الگوی رفتاری، استرس زیادی به زندگی شما وارد میکند، شما را ناخشنود میکند و بالاخره همه این احساسات با هم بیرون میریزند و این اصلا خوب نیست. زیرا نه از لحاظ روانشناختی و نه از لحاظ جسمانی با سلامتی سازگاری ندارد. ترجیحا راهی پیدا کنید تا این احساسات را بهطور سازنده به سمتی دیگر سوق دهید. مثلا با یک دوست دردودل کنید. با این کار در بلندمدت، سالمتر و بسیار خوشحالتر خواهید شد.
از مقایسه بپرهیزید
شما هر چند وقت یکبار به شبکههای اجتماعی سر میزنید و پستهای دیگران را درباره اینکه چه کارهایی انجام میدهند، میخوانید؟ افرادی را میبینید که به دور دنیا سفر میکنند، گردش میروند، به رستورانهای زیبا میروند. در درونتان کمی احساس حسادت میکنید و با خودتان فکر میکنید که «چرا من چنین کارهایی انجام نمیدهم؟». به جای اینکه روزهایتان را صرفِ خواندن کارهای دیگران کنید، از خانه بیرون بروید و خاطرات خودتان را بسازید. به جاهایی که دوستشان دارید، سفر کنید، کتابی را که میپسندید، بخوانید، کوهنوردی کنید و مهمتر اینکه از مقایسه خودتان با دیگران دست بکشید. به هر قیمتی که شده، از مقایسه کردن بپرهیزید، چون مقایسه، شما را راضی نمیکند. کاری که شما را خوشحال و راضی میکند، خاطرهساختن برای خودتان است.
پیشداوری نکنید
تا حالا پیشآمده که حدس بزنید عزیزان و دوستانتان چه فکری میکنند و کاملا در موردشان اشتباه کرده باشید؟ آیا پیشآمده که فرض کنید آنها چه چیزی را دوست دارند در حالی که اصلا اینطور نبوده است؟ پیشداوری و حدس زدنِ اینکه افراد، چه فکری میکنند، میتواند مشکلاتی ایجاد کند. با باز نگاه داشتنِ ارتباطاتتان و مستقیما سوالکردن از عزیزانتان، هم از سوءتفاهمها پیشگیری میکنید و هم ارتباطی سالمتر و شادتر خواهید داشت.
رفتار از گفتار قویتر است
ما اغلب خود را در وضعیتی مییابیم که نمیدانیم وقتی عزیزانمان به ما نیاز دارند، چگونه آرامشان کنیم. زیرا احساس میکنیم، نمیدانیم چطور این کار را انجام دهیم. ترس بَرمان میدارد که حالا چه کنیم و چیزی که اوضاع را بدتر میکند این است که گاهی عزیزانمان حتی نمیخواهند حرف بزنند. شما در این مواقع چه میکنید؟ گاهی تنها کاری که باید انجام دهید این است که کنارشان باشید. به همین سادگی! آنها به کلمات شما نیازی ندارند و نمیخواهند حرف بزنند. بلکه تنها به حضورِ دلگرمکننده شما نیاز دارند.
بیهوده نگران نباشید
ما اغلب بهجای تلاش فعالانه، با نگرانیِ بیهوده درباره آینده، مسائل را زیادی پیچیده میکنیم. ترجیحا وقتتان را صَرف کارهایی کنید که اکنون کنترلشان در دست شماست و نگرانی درباره مسائلی را که نمیتوانید کنترلشان کنید را کنار بگذارید.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0