چه کسانی بیشتر گرمازده می‌شوند؟

وی افزود: تعریق بیش از حد موجب کاهش آب بدن شده و علاوه بر آن الکترولیت‌های ضروری مانند سدیم و پتاسیم نیز به همراه این دفع آب، از بدن خارج شده و در نتیجه فشار خون به شدت کاهش پیدا می‌کند.

شهبازی تاکید کرد: افت فشار خون سبب اختلال در خونرسانی شده و خونرسانی مناسبی به ارگان‌های حیاتی بدن مانند کلیه و مغز صورت نمی‌گیرد.

این پزشک عمومی، کم ادراری، بی‌حالی، تعریق بسیار و گاها بیهوشی را از جمله علائم گرمازدگی عنوان کرد.

وی با اشاره به وجود دو نوع گرمازدگی “کلاسیک” و “فعالیتی” گفت: گرمازدگی فعالیتی را عمدتا در کودکانی که فعالیت سنگین انجام می‌دهند و یا افرادی که در هوای گرم ورزش می‌کنند، شاهد هستیم.

شهبازی افزود: همچنین کارگرانی که در هوای گرم در حال فعالیت و کار هستند در معرض خطر این نوع گرمازدگی قرار دارند.

این پزشک عمومی خاطرنشان کرد: گرمازدگی کلاسیک عمدتا در افراد چاق، مسن، بیماران قلبی و عروقی، افراد معتاد به الکل و بیماران روانی که در معرض گرما قرار می‌گیرند، مشاهده می‌شود.

شهبازی در خصوص راهکارهای مقابله با گرمازدگی، بر همراه داشتن همیشگی آب خنک تاکید کرد و افزود: نوشیدن مقدار زیادی آب خنک، قرار گرفتن در سایه و مکان‌های مسقف و خودداری از انجام فعالیت‌های سنگین و ورزشی در هوای گرم بهترین راهکار پیشگیری از گرمازدگی است.

وی افزود: همچنین پوشیدن لباس‌های گشاد و رنگ روشن، مرطوب نگه داشتن زیرگردن، پشت گوش و زیربغل و نیز دوش گرفتن مداوم می‌تواند مانع بروز گرمازدگی شود.

این پزشک عمومی، افراد مسن، زنان باردار و کودکان را از جمله افراد در معرض خطر گرمازدگی دانست و توصیه کرد: این افراد بیش از دیگران از بیرون رفتن در ساعات‌ گرم روز  (۱۱ صبح تا ۱۵ ظهر) اجتناب کرده و حتما هنگام بیرون رفتن در محل‌های سایه حرکت کرده و آب خنک همواره همراه داشته باشند.

شهبازی در خصوص اقدامات درمانی در خصوص گرمازدگی، اولین و موثرترین اقدام در مواجه با فرد گرمازده را کم کردن پوشش وی و انتقال بیمار به جای خنک عنوان کرد و افزود: در صورتی که بیمار هوشیار است باید سریعا مایعات زیاد به او بدهیم و استفاده از پودر ORS هم توصیه می‌شود.

شهبازی تصریح کرد: در گام بعدی باید سعی شود به وسیله ملحفه یا پارچه‌ای مرطوب زیرگردن، پشت گوش، زیربغل و کشاله ران مصدوم را خنک نگه داشت.

وی با تاکید بر اینکه علائم حیاتی فرد گرمازده باید به طور مداوم کنترل شود، گفت: در کنترل علائم باید دقت شود که تنفس و ضربان قلب بیمار به حالت طبیعی بازگردد و اگر حالت غیرعادی علائم حیاتی مشاهده شد، باید هرچه سریع‌تر بیمار را به مراکز درمانی انتقال داد.