صندلی قالیباف در تصاحب یاران خانواده هاشمی؟!

به گزارش قائم آنلاین،شورای پنجم شهر تهران این روزها همپای آماده شدن دولت برای معرفی کابینه جدید خبرساز است و چه بسا خبرساز تر.

این شورا که با لیست کامل و به اصطلاح یکدست امید و با حمایت سران اصلاحات وارد شورا شد از ماه ها قبل با فضاسازی های رسانه ای و انتقاد های تند که عمده آن سیاه نمایی از وضعیت شهرداری تهران بود پا به عرصه انتخابات نهاد.

انتقاد هایی که با نادیده گرفتن پروژه های مهمی که طی این سالها اجرا شد صرفا به تخریب مدیریت شهری پرداخت و بر کلید واژه شهر سوخته و غیر قابل سکونت تکیه می کرد.

شورایی که به گفته نمایندگانش قرار است شورایی تخصصی و کارامد باشد از همان ابتدا وآزمون نخست با اما و اگر هایی روبرو شد.

اما و اگر هایی که حتی شرایط بسته شدن و تایید لیست توسط سران اصلاح طلب را زیر سوال برد و مباحث حاشیه ای بسیاری از جمله اخذ وجوه کلان برای قرار گرفتن اسامی افراد در لیست انتخاباتی و یا نقش آقازاده هایی خاص در چینش افراد را به همراه داشت.

این شورا که هنوز بر صندلی نمایندگان مردم تکیه نزده حواشی خود را با گرم کردن تنور انتخاب شهردار بالا برده است.

از یکسو افرادی که برای تصدی این پست کاندید شده اند و از سوی دیگر نوع رفتار شورا با شهردار آینده وضعیت خاصی بر دوره اتی مدیریت شهری تهران حاکم کرده است.

اعضای این شورا که به جز تعداد انگشت شماری فاقد تجربه های شهری و حتی تخصص های شهرسازی عمرانی ترافیکی و … هستند بستر انتخاب شهردار را تبدیل به یک فضای کشمکش سیاسی کرده اند.

افرادی که با یک لیست واحد به شورا رفته اند امروز به نظر می رسد نوعی صف آرایی مقابل هم دارند.یک سوی میدان کارگزاران و خانواده هاشمی رفسنجانی و سوی دیگر تیم اصلاح طلبان و اتحاد ملت.

پله اول موضوع حذف محسن هاشمی از رسیدن به جایگاه شهردار شدن بود تا اختلاف و تفاوت نظرها میان اعضای این لیست واحد را بیشتر هویدا کند.

چینشی که برای حذف محسن هاشمی انجام شد برای خود طیف اصلاحات و کارگزاران هم ناباورانه بود . حذفی که نه تنها صندلی شهرداری که به نظر می رسد ریاست شورا را هم از محسن هاشمی گرفت.

با حذف هاشمی تیم کارگزاران تلاش مضاعفی به خرج داد. تلاشی که با به میدان اوردن تمام توان خود از مرعشی تا کرباسچی ، از خانواده هاشمی تا محمد علی نجفی قصد دارد بازنده این نبرد نباشد.

اگرچه سران این جریان بر انتخاب چهره ای ملی و دارای کارنامه و توان مدیریتی بالا تاکید دارند و اعضای این شورا نیز بارها بر سختی های مدریت در شهرداری تهران ولزوم انتخاب فردی که بتواند به اصطلاح موانع اقتصادی و شهری را از پیش رو بردارد سخن گفته اند اما لیست اعلامی ان ها علنا تعارضی آشکار دارد.

انتخاب افرادی که با سابقه امنیتی که حتی منع حضور در سمتهای رسمی دارند، مدیرانی که به دلیل ضعف جسمی و بیماری سمت های گذشته خود را ترک گفته اند و یا کمتر تخصصی در حوزه شهری دارند.

کارگزاران که پس از محسن هاشمی ، حسین مرعشی را کاندیدای اصلی خود معرفی می کرد این روزها محمد علی نجفی را به عنوان شانس اول خود معرفی می کند . مدیری که در دولت حسن روحانی یکبار به دلیل عدم رای اعتماد مجلس و بار دیگر استعفا به دلیل بیماری از جرگه مدیران خط اول دولت خارج شد .

در پس پرده انتخاب نجفی نکات بسیاری نهفته است. از تلاش برای مهره چینی کارگزارن در کنار نجفی تا فعالیت یک عضو فعلی شورا که گعده زمین تنیس پنجشنبه های غرب تهران را با حضور پیمانکاران شهرداری و با حضور نجفی مدیریت می کند برای دست یابی به جایگاهی که بتواند تیم پیمانکار خود را بر پروژه های مهم حفظ و تقویت کند.

حسین مرعشی که نماینده دیگر خانواده هاشمی است هم یکی از گردانندگان اصلی بازی انتخاب شهردار است. او که عضو شورای پنجم نیست و فقط به عنوان یک کاندیدا معرفی می شود این روزها با نادیده گرفتن سایر اعضای لیست ۷ نفره به گونه ای سخن می گوید که نشان می دهد تصمیمات این شورا توسط افراد خارج شورا اخذ می شود. آخرین مصاحبه مرعشی حاکی از این نکته است که خودش یا نجفی شهردار هستند و البته هیچ شانسی برای سایر به اصطلاح رقبا قائل نیست. نکته ای که در ماه گذشته هم موضوع مناقشه میان اعضای شورا بود. اینکه شهردار را اعضای شورا انتخاب می کنند یا از بیرون شورا فردی انتخاب خواهد شد که پاسخ جالب مرعشی به این بحث هم جای تامل داشت: افرادی که با لیست حزبی به شورا رفته اند باید مقابل خواسته های ان جریان تمکین کنند!

از میان افراد حاضر در لیست بی طرف رسما اعلام انصراف کرد، شریعتمداری اعلام عدم اطلاع کرد ، ستاری فر به انتشار بیانیه ای نسبت به رفتار اعضا و قراردادن نام او بدون مذاکره ومشورت با وی انتقاد جدی کرد.

در این جمع که عقبه سیاسی و مشخصی دارند وجود یک چهره که به جمع ۷ نفره هم راه یافته خود نمایی می کند محمد علی افشانی که کارنامه مهمی در حوزه مدیریت کلان ندارد و صرفا به عنوان استاندار فارس معرفی می شود. او که از اصلاح طلبان تند رو و عضو حزب اعتماد ملی است در زمان معرفی به عنوان استاندار فارس هم با مخالفت نمایندگان استان روبرو شد و گفته می شود در انتخابات اخیر نیز از جمله استاندارانی است که دارای پرونده تخلفات انتخاباتی است.

شنیده ها حاکی از آن است که قرار گرفتن او در جمع هفت نفر نقش سوپاپ اطمینان کارگزاران است تا اگر به هر دلیلی گزینه های اصلی موفق به اخذ رای لازم نشدند شهرداری معرفی شود که به لحاظ سوابق اجرایی و جایگاه اجتماعی زیربلیط کامل این جراین باشد و نوعی معامله میان کاگزاران و اصلاح طلبان شکل بگیرد.

از سوی دیگر تاکید اعضای جدید بر معرفی به اصطلاح کابینه شهرداربرای اخذ را لازم هم نکته جالب توجهی است. از یکسواخذ رای اعتماد برای مدیران شهرداری در قانون نیامده است و از سوی دیگر اعضای شورا از دخالت در امور اجرایی منع شده اند.

با این شرایط تاکید اعضا بر معرفی کابینه شهردار حتی تا لایه های میانی برای اخذ رای پیام خوبی را به اذهان متبادر نمی کند.