اولین و مهم‌ترین نکته‌ای که مدام باید تاکید کنیم این است که وقتی دلخوری پیش می‌آید گاهی نخستین راه‌حل که به ذهنتان می‌رسد- مخصوصا اگر خانم باشید- این است که باروبندیل خود را جمع کنید و با چشمانی گریان راهی خانه پدری شوید. در آن موقع و زمانی که عصبانی هستید ممکن است فکر کنید که دور‌شدن از فضای خانه و همسرتان می‌تواند باعث آرامش‌تان شود و یا تصور کنید که همسرتان وقتی تن‌ها بماند بیشتر قدر شما و حضورتان را می‌داند و در نتیجه متنبه و پشیمان به سراغ شما می‌آید و از این به بعد بیشتر به حرفتان گوش می‌دهد. اگر آقا هم باشید ممکن است از خانه بیرون بزنید و شب را جایی نزد دوستان بگذرانید و فردا با اخم‌های درهم و عصبانی برگردید. در هر صورت فرار از موقعیت یکی از راه‌هایی است که به ذهنتان می‌رسد، اما مراقب باشید این خطای استراتژیک را هیچ وقت انجام ندهید. اگر به منزل پدری‌تان بروید بزرگ‌ترین اشتباه را کرده‌اید؛ چون نخستین اصل برای حفظ حریم دو نفره‌تان را از بین برده‌اید و با این کار، هم زندگی مشترک‌تان را در معرض انتقاد گذاشته‌اید هم همسرتان را در نگاه پدر و مادر خود تخریب کرده‌اید. حتی وقتی دعوا تمام شود و بهترین لحظات را با هم سپری کنید، بازهم والدین شما نگران هستند و پرس و جو‌ها و همچنین دخالت‌های از روی خیرخواهی‌شان در زندگی شما بیشتر خواهد شد. اگر به منزل دوستان هم بروید بازهم با این کار یک شکاف عمیق ایجاد کرده‌اید که ترمیم و مرمت رابطه‌تان را سخت‌تر خواهد کرد.
کمی وقت اضافه تا آرامش
وقتی دعوایتان شده است و هر دو ناراحت هستید، وقت خوبی برای ادامه بحث نیست. بهتر است باهم توافق کنید بعد از دلخوری‌های عمیق، مثلا یک روز به‌خودتان فرصت دهید تا آرام شوید. در طول این یک روز از حرف زدن جدی باهم پرهیز کنید، اما مانند دشمنان هم رفتار نکنید. ممکن است ترجیح دهید در اتاق‌های جداگانه کارهای روزمره را انجام دهید، اما حرف بزنید، سر سفره باهم غذا بخورید و محل خواب‌تان را هم جدا نکنید. اما اجازه دهید تا آرام شوید و بتوانید به مسئله پیش‌آمده خوب نگاه کنید. گاهی اوقات همسرتان زمان بیشتری نیاز دارد تا به حالت قبل برگردد و آمادگی صحبت کردن را داشته باشد؛ این فرصت را به او بدهید. توقع نداشته باشید همه چیز خیلی زود به حالت اول برگردد. باتوجه به موضوع اختلاف و عمق دلخوری زمان متفاوتی برای استراحت و ورود به نیمه دوم که همان حل مسئله است، نیاز دارید. یادتان باشد وقتی هنوز عصبانی هستید هیچ کاری انجام ندهید. امام علی (ع) می‌فرمایند: به هنگام خشم نه تنبیه، نه دستور، نه تصمیم. بگذارید تا خشم‌تان آرام شود بعد موضوع را حل کنید.
جملات گنگ زیر لب
گاهی اوقات رفتار شما بعد از دعوا بسیار آسیب زننده‌تر از رفتار و حرف‌های‌تان حین دعواست. وقتی در ظاهر بحث تمام‌شده، اما هنوز آرامش پیدا نکرده‌اید، مراقب حرف‌ها و بار منفی کلام خود باشید. گاهی قدرت تخریب یک جمله از هزاران فریاد بیشتر است. پیش‌کشیدن مشکلات همسرتان، اختلافات گذشته و حرف‌های همراه با کنایه تن‌ها کاری که می‌کند در ظاهر خالی‌کردن حرص و خشم شماست، اما در اصل انباشت دلخوری در رابطه‌تان است. کنایه هیچ وقت مفید نخواهد بود، چون در بیشتر موارد به اشتباه برداشت می‌شود و دلیل اصلی بیان آن مغفول می‌ماند. پس به‌جای آنکه بعد از دعوا زیر لب بد و بیراه گفته و مدام به در بگویید که دیوار بشنود، صبر کنید تا وقتی آرام شدید با هم حرف بزنید؛ بدون کنایه و با معانی قابل درک.
سکوت ممنوع
همان‌قدر که گفتن حرف‌های کنایه‌آمیز اشتباه است و کش‌دادن بحث همان زمان به ضرر شماست، سکوت کردن و سربسته گذاشتن موضوع در طول زمان به احساس و رابطه‌تان ضربه می‌زند. موضوعی که به دعوا ختم شده، باید حل شود. اگر از کنار آن عبور کنید، روزی دوباره سر وکله‌اش به خانه‌تان پیدا می‌شود. حل کردن مشکل پیش‌آمده مغایرتی با مفهوم گذشت در زندگی مشترک ندارد. اول در مورد موضوع حرف بزنید. اینکه یاد بگیرید چگونه مسائل را بیان کنید و درباره آن باهم حرف بزنید خیلی مهم است. گفت‌وگوی موضوع‌محور داشته باشید بر گفته‌هایتان در عصبانیت و دعوا تمرکز نکنید و بگذارید همسرتان هم حرف‌هایش را بزند. شما نزدیک‌ترین افراد زندگی هم هستید که وظیفه دارید برای آرامش هم تلاش کنید. سکوت گاهی بهانه‌ای می‌شود برای دور شدن از هم، پس سکوت‌تان را در زمان مناسب و با قاعده بشکنید. در قدم بعد ممکن است به این نتیجه برسید که برای حل این مشکل باید گذشت کنید، اما زمانی این نتیجه و تصمیم بدون حاشیه خواهد بود که موضوع را کاملا بررسی کرده باشید نه از روی احساس و فرار از رویارویی با مشکل.
تلاش مجدد برای ساختن
وقتی دلخوری پیش می‌آید ممکن است کمی از هم دورشوید. حتی زمانی که آرام شده و در موردش حرف بزنید، بازهم برای دلخوری ایجاد شده و حرف‌های تندی که ممکن است گفته یا شنیده باشید، حس خوبی نداشته و گمان کنید رابطه‌تان آسیب‌دیده است، در این صورت باید آستین‌ها را بالا بزنید و برای برگشتن به حالت اول تلاش کنید. همانطور که سرهم فریاد کشیدید و جملات نامربوط گفتید و احساس عشق بین خودتان را تخریب کردید، حالا باید به هم حرف‌های خوب بزنید، به هم محبت کنید، دست‌های هم را بگیرید و آغوش مهربانی را فراموش نکنید. هر کاری که می‌توانید انجام دهید تا رابطه‌تان دوباره گرمای خود را پیدا کند و دلخوری جای خودش را به دل قرص بدهد. گاهی دعوا می‌تواند باعث نزدیک‌تر شدن شما بشود به شرطی که حین و بعد از آن رفتارهای تخریبی‌تان را به حداقل برسانید و خیلی سریع بعد از آن برای ترمیم رابطه‌تان اقدام کنید.
ضرب‌المثلی هست که می‌گوید: در دعوا حلوا خیرات نمی‌کنند. وقتی شما و همسرتان باهم بحث می‌کنید و کار به جاهای باریک می‌کشد و صدای‌تان را بالا می‌برید، مطمئنا حرف‌های عاشقانه نمی‌زنید. هر کدام دنبال نقطه ضعف‌های هم هستید و می‌خواهید نتیجه بازی برنده بازنده شود. اگر چنین نبود کار به دعوا نمی‌کشید و با یک گفت‌وگو حل می‌شد. پس حرف‌های زمان دعوای شما ملاک خوبی برای سنجش علاقه همسرتان و میزان موفقیت زندگی مشترک‌تان نیست. وقتی شما به همسرتان می‌گویید: تو هیچ وقت به من توجه نمی‌کنی، آیا ته قلب‌تان اعتقاد دارید که او هیچ زمانی به شما توجه نکرده است؟ به طور حتم چنین نیست، اما پیاز داغش را بیشتر می‌کنید، زیرا در حال دعوا هستید. زمانی که هیجان افراد بالاست بدون منطق حرف می‌زنند پس حرف‌های زمان دعوایتان را خیلی زود پاک کنید و حتی در زباله‌دان ذهنتان هم نگه ندارید، زیرا این حرف‌ها هیچ سندیت و اعتباری ندارند. بهتر است بعد از حل شدن موضوع از همسرتان برای گفتن حرف‌های اشتباه‌تان عذر‌خواهی کنید و بگویید که اعتقاد واقعی‌تان چنین نیست.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0