۱۲ توصیه برای مانوس شدن زائران کوچک با حرم

۱. از قصه و خاطره کمک بگیرید

خاطرات شیرین زیارت را برای بچه‌ها تعریف کنید. از بچگی‌تان وقتی که به زیارت شاهچراغ(ع) رفتید یا وقتی توی حوض فیروزه‌ای امامزاده‌ای، آب بازی کردید. به خاطرات‌تان آب و تاب دهید تا بچه‌ها ترغیب شوند یکبار هم که شده این حس را تجربه کنند.

۲. فضای وسیع حرم را به فرزندتان بشناسانید

گاهی شلوغی و وسعت یک مکان، ممکن است برای بچه‌ها ترس آور باشد. با هم سوراخ سمبه‌های حرم را کشف کنید و در هر قسمت تاملی بکنید تا بچه‌ها با آرامش، به فضاهای مختلف حرم مانوس شوند.

 

۳. زنده باد خادمان مهربان

بعضی حرم‌ها خادمان مهربانی دارند که به بچه‌ها شکلات و آبنبات می‌دهند و با ملاطفت و روی خوش با بچه‌ها روبرو می‌شوند. دستی به سرش می‌کشند و او را می‌بوسند. گاهی پرهای رنگی را به بچه‌ها می‌دهند تا تکان دهند و گاهی آنها را روی پای خود می‌نشانند. این‌ که یک نفر با لباس فرمِ خادمی، بتواند دل بچه‌ها را به دست بیاورد، کمک بزرگی به والدینش کرده است.

۴. از عجله بپرهیزید

اینکه بخواهید هول هولی یک زیارت بکنید و بدو بدو برگردید، شاید برای خودتان دلچسب باشد اما برای بچه‌ها ثمره‌ای ندارد. صحنه‌ای از اینکه دست یک بچه را بگیرند و دنبال خودشان این طرف و آن طرف بکشانند، حتی برای ما هم دلچسب نیست چه برسد به کودکی که هنوز فلسفۀ زیارت و اهمیت امامزادگان را نمی‌داند.

۵. خیال بچه‌ها را راحت کنید

یک جایی پهن کنید و بنشینید. بچه‌ها را مطمئن کنید که از آنجا تکان نمی‌خورید. جای خلوتی را انتخاب کنید که نگران گم شدن بچه‌ها هم نباشید. وقتی شما سر صبر بنشینید و زیارت کنید، خیال بچه ها هم راحت می‌شود و می‌توانند دنبال دوست جدید و بازی‌های جدید بگردند.

۶. خوراکی و به به

خوراکی‌های خوشمزه ای که بچه ها را غافلگیر وو خوشحال میکند، بردارید و به آنها در حین بازی بدهید. به آنها آموزش دهید که به دوستان شان هم خوراکی هایشان را بدهند. اما یادتان باشد خوراکی‌های سالم انتخاب کنید تا هم برای خودتان و به هایتان، و هم برای دیگران فرهنگ سازی کرده‌باشید.

۸. نگرانی های فرزندتان را بشناسید

گاهی فرزندتان از اینکه دستشویی‌اش بگیرد و نتواند به موقع خودش را به سرویس بهداشتی برساند، نگران است. با توجه به نگرانی‌های فرزندتان، در صدد رفع و رجوع برآیید و به او متذکر شوید که حواستان به او هست.

۹. از بچه‌ها کمک بگیرید

به بچه‌ها مسئولیت بدهید. مثلا بیا برویم پول نذری‌مان را داخل ضریح بیندازیم. یا بیا برویم از آن خادم، نبات بگیریم. یا بیا آب برایم بریز که بخورم. یک کارهای کوچکی که به کمک آنها باید انجام شود، برای خودتان جور کنید. فقط یادتان باشد که این کارها باید با رضایت بچه‌ها باشد و سخت هم نباشد و نگرانی بچه‌ها را از بابت گم شدن یا تنها ماندن تحریک نکند.

۱۰. تدارکات لازم دارید

برای بچه های بزرگتر مهر و زیارتنامه بردارید. شاید دوست داشته باشند اعمالی را تقلید کنند یا مثل بزرگترها کاری را انجام دهند. یا کتاب و مجله ای برایشان بردارید. برای کوچک ترها هم اسباب بازی کوچکی بردارید. دفترنقاشی و مدادرنگی بردارید و حواستان به این باشد که حوصله شان سر نرود.

۱۱. هدیه

از مغازه‌ها یا دستفروش‌های اطراف حرم، گاهی چیزکی بخرید و کودک‌تان را تشویق کنید. آنها را سر ذوق بیاورید و با هدیه خوشحالشان کنید. هدیه‌های کوچک مثل جاکلیدی یا یک ماشین کوچک.

۱۲. اتراق طولانی ممنوع

بعضی اوقات هوا گرم یا سرد است. یا مثلا بچه‌ها گرسنه و تشنه هستند. خسته شده‌اند و نمی‌توانند بیشتر از یک زمانی در حرم بمانند. نباید طولانی مدت در حرم اتراق کنید. بچه‌ها از فضای حرم زده می‌شوند.