۱. پیشنهادِ کمک دهیم
از آنها بپرسیم که چطور میتوانیم بهشان کمک کنیم. اگر آنها در انجام کاری با مشکل مواجه شدند، ما پیش قدم شویم و داوطلبانه کمک کنیم یا آن کار را کامل خودمان انجام دهیم. اگر آنها کمک نخواستند، ما منتظر نمانیم. و نه به حالت دستوری، بلکه به صورت دوستانه پیشنهاد همکاری دهیم. حتی اگر حس میکنیم کاری برای انجام وجود ندارد، از او بپرسیم که میتوانیم کاری برایش انجام دهیم؟! احتمالاً پدربزرگمان (یا مادربزرگ) خوشحال خواهند شد که ما به او کمک میکنیم و در مقابل چیزی به ما یاد خواهند داد. در همچین مواردی بهتر است این جمله را بگوییم:«چطور میتونم کمکتون بدم؟»
۲. در کارهای روزانه آنها را تنها نگذاریم
بسیاری از سالمندان در انجام کارهای خانه با مشکل مواجهند، میتوانیم کارهای خانه را برایشان انجام دهیم. حتی ممکن است انجام کارهایی برایشان غیرممکن باشد. به آنها کمک کنیم، بهشان پیشنهاد دهیم که ظرفها را بشوییم، خانه را نظافت و جارو کنیم، یا شستشوی لباسها را بر عهده بگیریم. این کار باعث میشود که آنها با ما احساس راحتی کنند و دیگر نگران انجام کارها نباشند. باید کمک کردن ما به صورتی باشد که برای آنها آرامش خاطر به دنبال داشته باشد و در واقع باری از روی دوششان برداشته باشیم.
۳. تعمیرات خانه را فراموش نکنیم.
اگر پدربزرگ یا مادربزرگمان در حال انجام کار بزرگی مثل رنگآمیزی منزل یا تعمیر پمپ یا آب تصفیه کن هستند، برای کمک پیش قدم شویم. برای مثال اگر برای ضدآب کردن آکواریوم، یا استخر، یا حوض خانهشان کمک نیاز دارند، بگوییم که جمعه آینده این کار را انجام میدهیم. این میتواند فرصت مناسبی باشد تا با آنها وقت بگذرانیم و با هم صحبت کنیم.
۴. کار راه انداز باشیم
ممکن است پدربزرگ یا مادربزرگمان برای انجام کارهای روتینشان نیاز به همیاری داشته باشند. مثلاً برای انجام کارهای بانکی، گرفتن نوبت پزشک، پرداخت قبوض، خرید میوه، ترهبار و سبزیجات. حتی ممکن است که آنها دیگر نتوانند رانندگی کنند، یا رانندگی برایشان دشوار باشد. راههای مشارکت را کشف کنیم. مثلا میتوانیم پدربزرگ یا مادربزرگمان را جایی که میخواهند ببریم.
۵. مودب باشیم
احترام بگذاریم و نسبت به آنها مودب باشیم. حتی اگر آنها یک حرف را بارها و بارها تکرار کردند، به رویشان نیاوریم و شنونده خوبی باشیم. نشان دهیم که تمام و کمال به حرفشان گوش میدهیم و توجه داریم. با لحنی آرام و محترمانه با آنها صحبت کنیم و جواب سوالشان را بدهیم و حرفشان را قطع نکنیم.
۶. با آنها وقت بگذرانیم
یکی از بهترین راهها برای توجه کردن به سالمندان این است که وقتمان را با آنها سپری کنیم. برنامه تلویزیونی مورد علاقهشان را با هم تماشا کنیم، هر هفته باهم برویم و در پارک قدم بزنیم، یا هر هفته جمعه باهم ناهار بخوریم. بگذاریم یک بازی قدیمی به ما بیاموزند و بعد ما هم یک بازی جدید به آنها یاد بدهیم. بهتر است تفریح خاصی را به طور منظم انجام دهیم، مثلاً هر هفته پارک برویم، یا هر هفته برویم با هم بستنی بخوریم.
۷. درباره زندگیشان بدانیم
درباره خاطرات و زندگیشان ازشان سوال بپرسیم و در اینباره با هم حرف بزنیم. اغلب سالمندان دوست دارند در این باره صحبت کنند. خاطرات ازدواج، سربازی، مدرسه، بچه داریشان را برایمان تعریف کنند. سعی کنیم تاریخ و اتفاقات خانوادگیمان را یاد بگیریم و بدانیم که وقتی پدر مادرمان کوچک بودند، چه کارهایی میکردند. حتی میشود با کمک پدر یا مادربزرگمان یک شجرهنامه تنظیم کنیم.
۸. شنوندهی نصیحتهایشان باشیم
پدربزرگها و مادربزرگها، نصیحتکنندههای خوبی هستند. آنها سالهای زیادی زندگی کردهاند و تجربیان خوب و بد زیادی دارند که بتوانند با ما در میان بگذارند. اگر موضوع خاصی در ذهنتان دارید، آن را با آنها در میان بگذارید و مشورت کنید. جنبههای جدیدی از موضوع را به رویتان خواهند گشود و این کار باعث میشود که سالمندان احساس ارزشمند بودن، داشته باشند. برای مثال میتوانید درباره موارد زیر با آنها مشورت کنید: درباره دانشگاه، ازدواج، تربیت بچهها، خرید خودرو یا خانه.
۹. شادمانی کنیم
ممکن است بعضی روزها سختتر از روزهای دیگر باشند، اما فراموش نکنیم که داریم کارهای مربوط به کسی را انجام میدهیم که عاشقانه دوستش داریم. اگر پدربزرگ یا مادربزرگمان نیاز به کمک خیلی زیادی دارند، فکر کنیم که چه کارهایی را میتوانیم یا تمایل داریم که انجام دهیم، سپس با روحیه مثبت انجامشان دهیم. مخصوصاً اگر پدربزرگ یا مادربزرگمان احساس تنهایی میکنند، سعی کنیم روابط اجتماعیشان را گسترش دهیم و شادی را برای آنها به ارمغان بیاوریم.
۱۰. آنها را به مراسمها دعوت کنیم
پدربزرگها و مادربزرگها عاشق این هستند که به نوههایشان افتخار کنند. از وضعیت درسی و تحصیلیمان برایشان بگوییم. موقع قبولی در دانشگاه، فارغ التحصیلی، بچه دار شدن و … برایشان شیرینی یا کیک خانگی ببریم و شادیهایمان را با آنها قسمت کنیم. آنها را به مسابقات ورزشیمان، بازی ها، تولدها و جشن فارغ التحصیلیمان دعوت کنیم تا بتوانیم از این طریق تنهاییشان را هم پر کنیم و آنها بتوانند اجتماعیتر باشند. برای آنها مکانی خاص در نظر بگیریم که مشکلی برایشان ایجاد نشود و دید خوبی داشته باشند، مثلاً درجشن تولد در نزدیکی خودمان بنشینند.
۱۱. مواظب سلامتیشان باشیم
مرتباً چک کنیم که پدربزرگیا مادربزرگمان نسبت به سلامتیشان چگونه برخورد میکنند، آیا به اندازه کافی مراقب خود هستند؟ از آنها درباره نوبت بعدی دکترشان بپرسیم. داروهای مورد نظرشان را برایشان تهیه کنیم و دقت کنیم که آنها را مرتب بخورند. اگر هنگام دکتر رفتن همراه نیاز داشتند، غفلت نکنیم و خوردن داروهایشان را مدیریت کنیم.
البته ما به پدربزرگ و مادربزرگها اشاره کردیم اما این موارد را میتوانیم برای پدر و مادرمان، یا پدر مادر همسرمان و یا هر فرد سالخوردهٔ دیگری که در اطرافمان هست، عملی کنیم. مهم این است که این بزرگوارانِ عزیز احساس تنهایی نکنند و ما نیز از حضورشان نهایت بهره را ببریم.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0