۳ علامت سوال مقابل منصوریان

اول: قائدی در سه راهی تردید
منصوریان پس از بازی با تراکتورسازی فهمید با موضوعی به نام قائدی درگیر است. پسری چون باد که توان این را دارد که در سرعت بالا دریبل بزند. او به خودی خود بیشتر معضل مربی حریف است تا مربی خودی اما عشق مردم به دریبل های این پسر، ساز منصوریان را ناکوک می کند. قائدی در دیدار با تراکتور سازی وقتی فریاد هواداران را می شنید در سه راهی رفتن، سپردن توپ و دریبل‌زنی گرفتار می شد. قائدی جوان دو جا توپ را لو داد تا ثابت کند به این راحتی نمی توان فریاد تماشاگران را نادیده گرفت. حداقل برای این پسر ۱۷ ساله محال ممکن است.

دوم: خط حمله ناموفق
منصوریان حالا می داند که سه بازی است خط حمله تیمش گل نزده و آمار یک گل در سه بازی به طور کلی برای استقلال خوب نیست و با این آمار نمی تواند به فکر قهرمانی باشد. در واقع استقلال هنوز وارد بحران در این زمینه نشده اما با این وجود نمی توان نگرانی ها را بابت ضعف آماری خط حمله استقلال ندید. آنجا در خط حمله جابر انصاری، سجاد شهباز زاده، بیت سعید و قائدی همگی دریبل‌زن اما گل‌نزن بوده اند و این موضوع هم می تواند برای منصوریان نگران کننده باشد.

سوم: ترس از مصدومیت
سرمربی استقلال امروز و بعد از بازی با تراکتور متوجه شده است که زکی پور باید «ام آر آی» بگیرد و به نظر می رسد او حداقل دو هفته را از دست خواهد داد. البته اگر مشکل جدی نباشد. خسرو حیدری هم تا دو هفته دیگر به رقابت ها نخواهد رسید. موضوع مصدوم ها نه برای همه مردم ایران که برای خود منصوریان هم سوال شده که چرا باید اینهمه مصدوم داشته باشد؟ در واقع هم بیننده و هم خود مربیان در تیم امروز انگار باید بیشتر نگران مصدومیت بازیکنان در درون زمین باشند تا نتیجه مسابقه. هم او و هم دیگران وقتی بازی های استقلال را دنبال می کنند در هر لحظه انگار باید مراقب پای خسرو، زانوی جباری، رباط چشمی، مچ پای غفوری و … باشند که این منصوریان را از تصمیم گیری های مبتنی بر موضوعات صرفا فنی دور می کند.

در حال حاضر فقط سه هفته از لیگ برتر گذشته است و علیرضا منصوریان برای قهرمانی باید این سه موضوع را حل کند.