وی در ابتدا گفت: تغذیه کودک بعد از شش ماهگی به دلیل اینکه وزن کودک دو برابر شده و ترکیب شیر مادر هم تغییرکرده، شیر مادر کفایت نمی‌کند و غذای تکمیلی باید به کودک داده شود، زیرا اگر کودک از لحاظ منابع غذایی تامین نشود از لحاظ رشد جسمی و ذهنی دچار آسیب میشود و زیر بنای سوء تغذیه کودک از همین زمان آغاز میشود. مصرف غذاهای تکمیلی حتی در تکامل حرکات بدن از شش ماهگی به بعد مانند تکامل جویدن حیاتی است.
این استاد تغذیه دانشگاه شهید بهشتی در پاسخ به این پرسش که بعد از شش ماهگی تغدیه کودک چگونه آغاز میشود، اظهار کرد: از شش ماهگی به لحاظ روانی اجتماعی و تکاملی کودک آماده نوع غذا‌ها با بافت نرم و تغذیه جدید است.
بعد از شش ماهگی تغذیه کودک را ابتدا با غلات غنی شده با آهن مانند آرد برنج به صورت فرنی یا حریره بادام (بهتر است برای تهیه فرنی از شیری که می‌خورد استفاده شود نه از شیر پاستوریزه) آغاز می‌کنیم وبا ۱ – ۲ قاشق (معادل ۵ – ۱۰ میلیگرم) برحسب گرسنگی بچه شروع کنیم در ابتدا ممکن است روزانه ۲ – ۳ قاشق یا ۳۰ – ۴۵ میلیگرم نیاز باشد و به تدریج آن را افزایش می‌دهیم.
بعد از غلات، سبزی‌ها را به غذای کودک اضافه می‌کنیم مانند کدو، هویج، جعفری و شوید به صورت کاملا پخته و میکس شده و سپس گوشت و حبوبات به این غذا اضافه می‌شوند البته در مورد حبوبات باید کاملا خیسانده و پوست گیری شده و سپس پخته شود (اگر از حبوبات به جای گوشت استفاده می‌کنید حتما در کنار آن از یک منبع غنی از ویتامین سی مانند لیمو ترش و گوجه فرنگی استفاده کنید تا جذب آهن غیر گوشتی بیشتر شود.)
در همین زمان به تدریج تخم مرغ اضافه میشود ابتدا کاملا پخته با زرده در حد یک نخود شروع و آن را با شیر یا اب جوشیده ولرم یا با کره نرم کرده به کودک می‌دهیم و به تدریج افزایش می‌دهیم تا به نصف تخم مرغ برسد.
همچنین از ماست و پنیر نیز در برنامه غذایی کودک بهره ببرید. به طور مثال یک تکه نان تست را با پنیر به عنوان صبحانه در برنامه غذایی کودک قرار دهید.
رحمانی خاطرنشان کرد: همزمان با شروع تغذیه تکمیلی میوه‌های نرم بدون پوست وهسته (موز، سیب، گلابی و انگور) هم به برنامه غذایی کوک اضافه می‌شوند ابتدا با آب میوه طبیعی (و آب میوه را هم در ابتدا با کمی آب جوشیده خنک شده رقیق کنید و در اختیار کودک قرار دهید) سپس به صورت له شده یا رنده شده در حد ۱ – ۲ قاشق شروع تا به ۳ – ۵ قاشق در روز برسد.
این استاد تغذیه دانشگاه شهید بهشتی عنوان کرد: کودک قبل از دندان در آوردن از غذاهای انگشتی که با دست به دهان می‌برد لذت
می‌برد، ولی اجازه دهید خودش غذا بخورد در ابتدا ممکن است کثیف کند و آهسته بخورد و این اولین مرحله یادگیری غذا خوردن است و به تدریج بهتر میشود
سعی کنید در اندازه هایی که خودش می‌تواند به دهان ببرد، بدهید. از ۸ – ۹ ماهگی به بعد غذاهای جامد را شروع کنید: یک تکه نان، بیسکوئیت، کراکر، سیب و غیرو البته مراقب گیر کردن تکه‌های غذا در گلو و خفگی کودک باشید. برای بهتر جویدن از تکه‌های کمتر در هر بار استفاده کنید برای غذا دادن از قاشق کوچک استفاده کنید.
وی بیان کرد: از هشت تا دوازده ماهگی غذای بیشتری به کودک بدهید در این سن کودک می‌تواند خودش غذا بخورد گرچه ممکن است مقدار زیادی از غذا را بریزد، ولی اشکالی ندارد، زیرا تکامل استخوان زند زیرین از زند زبرین تا قبل از ۳ سالگی تکمیل میشود.
در ۱۰ – ۱۲ ماهگی می‌تواند با فنجان و قاشق کوچک غذا بخورد. به یاد داشته باشید که از ۶ – ۸ ماهگی همچنان غذای اصلی کودک شیر است در وعده‌های غذایی ابتدا شیر داده میشود (روزانه ۵ – ۶ بار شیر مادر و یا ۷۲۰ – ۱۲۰۰ میلی لیتر شیر شیرخوار) و سپس غذا، ولی از ۹ – ۱۲ ماهگی مقدار غذای کودک بیشتر شده بطوریکه غذادر وعده‌های اصلی داده میشود و شیر در بین وعده‌ها.
رحمانی با بیان این نکته که در برنامه ریزی تغذیه تکمیلی کودک باید برخی نکات را رعایت کرد، به شرح آنها پرداخت: دقت کنید که هر بار یک ماده غذایی را اضافه کنید و ۳ – ۵ روز صبر کنید بعد غذای دیگر را بدهید و مراقب حالت آلرژی مانند ورم دهان، حلق، گلو ویا بلع و تنفس سخت، اسهال، راش‌های پوستی، سرفه یا استفراغ غیر عادی باشید.
نکته قابل توجه تغییر بافت غذای کودک است که به تدریج از مایع کامل مانند شیر کم کم غلیظ‌تر شده به شکل سوپ رقیق بعد غلیظ و سپس حلیم و آش و در آخر غذای سر سفره مانند انواع پلو‌ها داده شود در مورد میوه‌ها و سبزی‌ها ابتدا آب آنها بعد پوره و یا له شده و سپس به شکل رنده شده و در نهایت تکه‌های کوچک آنها.
بعد از شش ماهگی همزمان با شروع غذای تکمیلی آب دادن را شروع کنید، با استفاده از آب جوشیده و سرد شده در لیوان مخصوص به دست کودک بدهید تا بدین گونه آب میل کردن را بیاموزد. سیری و گرسنگی را کودکان با برخی از علایم نشان می‌دهند مانند اینکه وقتی کودک گرسنه است دهان را باز می‌کند و به سمت قاشق می‌برد و در صورتی که سیر باشد دهان را می‌بندد و از خوردن غذا امتناع می‌کند و به هیچ عنوان نباید به اجبار به کودک غذا داد.
رحمانی با بیان این نکته که “زمان، نوع غذا، بافت غذا، مقدار، تنوع غذا در برنامه غذایی کودک بسیار مهم است، زیرا پایه طعم غذا‌ها و آستانه چشایی شور و شیرین در سال‌های بعد خواهد بود”، اشاره کرد:در حد امکان از شکر و نمک در برنامه غذایی کودک، کم استفاده شود. استفاده از ادویه‌ها و طعم‌ها بعد از ۹ ماهگی و به میزان خیلی کم باشد و هرگز به کودک غذاهای پر ادویه ندهید. از ۹ ماهگی به بعد بافت غذای کودک تغییر می‌کند.
این استاد تغذیه دانشگاه شهید بهشتی عنوان کرد: کودک نیز در کنار والدین سر سفره حضور داشته باشد و غذای مخصوص خود را میل کند تا کودک آموزش‌های لازم را برای چگونگی غذا میل کردن را ببیند و تجربه کند.
آموزش غذا خوردن را در محیط شاد و به دور از هرگونه مجادله برای کودک صورت گیرد و حتی کودک غذا را بریزد اشکالی ندارد، در این مورد دخالت نکنید. وی در پایان گفت:: این یک قضیه حیاتی است از ۹ ماهگی به بعد از همه گروهای غذایی می‌توان استفاده شود، زیرا در صورت عدم بهره مندی، کودک دچار سوءتغذیه، کم خونی وفقر آهن و… میشود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0