به گزارش قائم آنلاین،گاهی رفتارها و عطاهای خداوند در قبال اعمال مثبت بندگانش با عقل انسان‌ها سازگاری ندارد و این برگرفته از صفت متعالی خداوندی است و در آیات متعددی از قرآن این رفتار را به مردم معرفی کرده است. به عنوان نمونه در آیه۱۶۰ انعام می‌فرماید: «من جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاءَ بِالسَّیئَةِ فَلَا یجْزَیٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا یظْلَمُونَ؛ هر کس کار نیکی بیاورد، ۱۰ برابر آن [پاداش] خواهد داشت و هر کس کار بدی بیاورد، جز مانند آن جزا نیابد و بر آنان ستم نرود.» همچنین اهل‌بیت(ع) در ادعیه‌هایی نیز اشاره به این موضوع کرده‌اند؛ مثلاً در دعای ماه رمضان می‌خوانیم: «هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّه ُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السیئات»؛ یعنی خداوند به واسطه یک کار خوب در ماه مبارک رمضان دو برابر حسنه و کار نیک در پرونده انسان‌ها می‌نویسد و بعد گناهان را پاک می‌کند». از این رو گاهی یک عمل ساده باعث می‌شود انسان به جایگاهی برسد که مافوق تصور است که نمونه آن را در تاریخ چندین ساله اسلام بسیار شاهد بودیم.
اما از جمله جاهایی که خداوند نظر لطف و رحمت نسبت به آن دارد و اعمال مؤمنان را در آن ارتقاء می‌دهد، محیط خانواده به خصوص در روابط بین زوجین است؛ لذا این مکان مقدس را بهانه‌ای برای رشد مؤمنان قرار داده است؛ به عنوان نمونه امام صادق(ع) در روایتی فرمود:
هیچ زنی نیست که جرعه‌ای آب به همسرش بدهد مگر اینکه این کار برای او از عبادت یک سال که روزهایش روزه باشد و شب‌هایش به عبادت بایستد بهتر است و خداوند به پاداش هر جرعه آبی که به همسرش می‌دهد، برای او در بهشت شهری می‌سازد و شصت خطا از خطاهای او را می‌بخشد.» (وسائل‌الشیعه، ج۱۴، ص۱۲۳)
متن حدیث:
ما من امراة تسقی زوجها شربة من ماء الا کان خیرا لها من عبادة سنة، صیام نهارها و قیام لیلها و یبنی الله لها بکل شربة تسقی زوجها مدینة فی الجنة و غفرلها ستین خطیئة.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0