ژیان سواری بسکتبال همچنان ادامه دارد

رئیس فدراسیون بسکتبال احتمالا برای جلوگیری از انتقادات نسبت به شکست تیم ملی مقابل استرالیا، بار دیگر از این مقایسه استفاده کرد. در واقع تیم ملی بسکتبال با عبور از لبنان (میزبان مسابقات) و کره جنوبی نتایج خوبی در کاپ آسیا کسب کرد که در سطح نتیجه، جای انتقاد را از این تیم می‌گیرد، از طرفی بازیکنان جوانتر تیم ملی مثل سجاد مشایخی، بهنام یخچالی، ارسلان کاظمی و محمد جمشیدی عملکرد خوبی در کاپ آسیا داشتند که نشان می‌داد در آینده می‌توان روی این چند بازیکن بیشتر حساب کرد.

با این وجود برخی ضعف‌ها نیز در رابطه با تیم ملی بسکتبال دیده می‌شود که در سیستم نتیجه گرای بسکتبال ایران بعد از نایب قهرمانی به آن کمتر می‌پردازند. مشکلات مدیریتی که از دوران آماده سازی تیم به چشم می‌خورد، دخالت‌ها در کار کادرفنی تیم و اخراج بی جهت یک بازیکن، چند ماه تمرین با تعدادی بازیکن و تغییرات لحظه آخر با ستاره‌های دیگر از مثال هایی است که به نظم تیمی بازمی گردد. مسائلی که حداقل در دوران مربیگری بائرمن دیده نمی‌شد. هر چند این انتقادات بعد از سال‌ها افتخارآفرینی برای تیم ملی، متوجه ستاره‌های تیم  نمی‌شود، بازیکنانی که با درخواست مدیران به تیم ملی پیوستند و تاثیرات خود را روی نتایج هم گذاشتند. حامد حدادی یکی از این ستاره‌ها بود که بخشی از بار تیم ملی را در کاپ آسیا به دوش کشید و از طرفی بار دیگر بسکتبال را با این سوال مواجه کرد که بعد از خداحافظی او چه جایگزینی برای بازیکن استثنایی خود داریم؟

مشکلات اقتصادی هم بخش جدایی ناپذیرِ روند روزمرگی بسکتبال ایران است، فدراسیون بسکتبال هنوز از میزبانی قهرمانی جوانان آسیا و آسیاچلنج مبالغی را به فیبا بدهکار است و امکان داشت این بدهی‌ها در حضور تیم ملی در کاپ آسیا هم مشکل ایجاد کند که خوشبختانه این اتفاق رخ نداد.

مسائل داخلی دیگر مربوط به بسکتبال از جمله لیگ برتر و ضعف های تیم‌های پایه را هم که به این اوضاع اضافه کنیم، نشان می‌دهد که تشبیه بسکتبال ایران به ژیان بی جهت نیست؛ اما تکرار این شرایط و ادبیات در سالیان گذشته جای سوال دارد. پرسش از محمود مشحون به عنوان رئیس فدراسیون که وظیفه پیشبرد این رشته را برعهده داشته، این است که چرا در بیش از یک دهه گذشته برای ارتقاء بسکتبال از مدل ژیان کاری جدی انجام نداده و اصولا وظیفه این ارتقا برعهده چه کسی است؟

دنیای بسکتبال از امسال تغییرات گسترده‌ای داشته و سیستم جدید رقابتی جایگزین سیستم تورنمنتی گذشته می‌شود. در این شرایط به نظر می‌رسد بسکتبال ایران هم باید از ادبیات ژیان سواری عبور کرده و تغییراتی متناسب با این سیستم داشته باشد.