۳ روش طبیعی برای پیشگیری از نابینایی دیابتی

پیشگیری از نابینایی دیابتی

رتینوپاتی به واسطه آسیب دیدن شبکیه چشم رخ می‌دهد و شایع‌ترین دلیل نابینایی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ محسوب می‌شود.

از نظر پیشگیری و درمان، مهم‌ترین اقدامی که می‌توانید انجام دهید، حفظ سطوح قند خون در محدوده هدف سالم است. اما فراتر از آن، پژوهش‌ها نشان داده اند که چند اقدام دیگر می‌توانند محافظت هرچه بیشتر را امکانپذیر کنند.

تاورین

تاورین (Taurine) فراوان‌ترین اسید آمینه در شبکیه چشم است و پژوهشگران بر این باورند که کمبود آن به انحطاط گیرنده نور منجر می‌شود. بدن می‌تواند این اسید آمینه را تولید کند، از این رو هرگز به عنوان یک ماده مغذی ضروری در نظر گرفته نشده است.

با این وجود، پژوهشگران کشف کرده اند که سطوح بالای قند خون به صورت مزمن موجب تهی شدن از تاورین در افراد مبتلا به دیابت‌های نوع ۱، نوع ۲، و بارداری می‌شود.

چندین مطالعه روی حیوانات نشان داده‌اند که تاورین آهنگ توسعه رتینوپاتی را کند می‌کند، واکنش‌های منفی که در سلول‌های شبکیه رخ می‌دهند را تضعیف می‌کند و از انحطاط سلول‌های شبکیه پیشگیری می‌کند.

در این مرحله، حداقل از نظر رتینوپاتی هیچ گونه مطالعه انسانی صورت نگرفته است. اما خبر خوب این است که تامین تاورین مورد نیاز در بیماران مبتلا به دیابت نشان داده است که سوخت و ساز گلوکز و حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد، از این رو می‌تواند روشی برد/برد برای شما باشد.

دوز پیشنهاد شده برای استفاده از مکمل از ۱.۵ تا ۳ گرم در روز بوده است.

لوتئین و زاکسنتین

آسیب اکسیداتیو بخش مرکزی شکل گیری و پیشرفت رتینوپاتی محسوب می‌شود و این زمانی است که دو آنتی اکسیدان لوتئین و زاکسنتین برخی فواید جالب توجه خود را ارائه می‌کنند.

طی یک مطالعه مشخص شد بیماران مبتلا به دیابت که روزانه و به مدت ۳۶ هفته ۱۰ میلی گرم مکمل لوتئین دریافت کرده بودند، به طور قابل توجهی بهبود قدرت بینایی خود را تجربه کردند. در مطالعه‌ای دیگر، به بیماران ترکیبی از ۶ میلی گرم لوتئین و ۰.۵ میلی گرم زاکسنتین داده شد و در نهایت نتایج مثبت مشابهی کسب شد: برخی جنبه‌های بینایی بهبود یافت.

این آنتی اکسیدان‌ها نه تنها به روند درمان کمک می‌کنند، بلکه برخی آزمایشات نشان داده اند که در درجه نخست می‌توانند از ابتلا به رتینوپاتی پیشگیری کنند.

آنتی اکسیدان‌های ترکیبی/ کوآنزیم Q۱۰

طی یک مطالعه پژوهشگران به بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی یک مکمل آنتی اکسیدانی ترکیبی حاوی پیکنوگنول ۵۰ میلی گرم، ویتامین E. ۳۰ میلی گرم و کوآنزیم Q۱۰، ۲۰ میلی گرم، به شکل یک قرص در روز و طی شش ماه دادند؛ و نتایج امیدبخش بودند…

هم استرس اکسیداتیو و هم ضخامت ماکولای مرکزی به طور قابل توجهی کاهش یافته و قدرت بینایی کلی بیماران بهبود یافت.

مطالعه‌ای دیگر با حضور سه گروه از بیماران مبتلا به دیابت که به صورت تصادفی دسته بندی شده بودند، انجام شد. به گروه اول روزانه کوانزیم Q۱۰، ۴۰۰ میلی گرم داده می‌شد؛ به گروه دوم یک مکمل آنتی اکسیدان ترکیبی (لوتئین، ویتامین C، زاکسنتین، ویتامین E، روی) داده می‌شد و گروه سوم دارونما دریافت می‌کردند. بار دیگر نتایج امیدبخش بودند…

دو گروهی که کوآنزیم Q۱۰ و مکمل ترکیبی مصرف کرده بودند بهبود قابل توجه در توانایی سرکوب استرس اکسیداتیو و عادی سازی وضعیت آنتی اکسیدانی را نشان دادند، که به معنای دستیابی به تعادل اکسیدان ها/آنتی اکسیدان‌ها برای پیشگیری از آسیب بیشتر بود.