محمد عادلی، این رفتگر شهرداری دهدشت افزود: ۳۰ سال سن دارم و در روستای قرقانه در کنار روستای سمغان از توابع شهرستان کهگیلویه در اتاقی زندگی میکنم که این اتاق هم اتاق خواب، هم آشپزخانه و هم اتاق پذیراییام است. دو فرزند دارم، یکی همین دخترم هست که ۶ ساله و پیش دبستانی است و یکی هم پسری یک سال و چهار ماه سن دارد و خود مبتلا به بیماری دیابت هستم که در شهرداری دهدشت مشغول رفتگریام.
عادلی بیان کرد: روزانه باید هر صبح و بعداز ظهر انسولین مصرف کنم تا بتوانم سرکار بروم و نانی برای خانواده ام تهیه کنم، درآمدم که ماهی یک میلیون و ۱۰۰هزار تومان است، مخارج زندگی ام را با این بیماری نمی دهد و نمی دانم این میزان را خرج خانه، زندگی و بچه هایم کنم یا خرج دارو درمان خودم. از لحاظ مالی با مشکل جدی مواجه هستم بطوریکه حتی توان خرید یک جفت کفش برای دخترم را ندارم و با توجه به اینکه خانواده پدرم نیز مشکل مالی دارند در برخی مواقع باید به آنها هم کمک کنم.
عادلی تصریح کرد: از مسئولان انتظار دارم به مشکلاتم رسیدگی کنند و کمکم کنند تا سرپناهی برای زندگی کردن داشته باشم و از این اتاق رهایی یابم.
وی در خصوص عکسی که از او و دخترش در فضای مجازی منتشر شده، عنوان کرد: دخترم به همراه مادرش از روستا به شهر آمدند که پسرم را به درمانگاه سلامت ببرند و سپس به دیدار من آمدند، به دخترم گفتم به همراه مامانت برو تا من کارم را انجام بدهم چون محیط کثیف است و مریض می شوی اما نپذیرفت که با مادرش برود و گفت دوست دارم پیش شما بمانم و کمکتان کنم.
این رفتگر شهرداری دهدشت اضافه کرد: دخترم که از بیماری من اطلاع داشت و برایم ناراحت شده بود، یک کیسه زباله برداشت و شروع به جمع آوری زباله ها کرد. مسئولان شهرداری دو هفته قبل حوزه کاری ام را تغییر دادند و از رفتگری و حوزه خدماتی و جمع آوری زباله به پارکبان و حوزه فضای سبز جابه جا شدم.
اسفندیار برخه، شهردار دهدشت مرکز شهرستان کهگیلویه در این زمینه ضمن تایید بیماری این رفتگر شهرداری گفت: این کارگر شهرداری به بیماری دیابت مبتلاست و با توجه به اینکه تازه شهردار شدم اطلاعی از وضعیتش نداشتم. این کارگر قبلا بعنوان رفتگر اقدام به تمیز کردن کانالها و جمع اورری زبالهها می کرد که بخاطر بیماری اش جابه جا شده و هم اکنون بعنوان پارکبان در قسمت فضای سبز فعالیت می کند.
برخه در پاسخ به این سوال که چه کمکی به این کارگر می کنید؟ بیان کرد: در اولین فرصت از منزلش بازدید می کنیم و پس از بررسی وضعیتش هر چه از دستمان برآید برایش انجام می دهیم و به او کمک می کنیم.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0