کوه‌های معروف آسیا کدامند؟

رشته کوه هیمالیا

رشته کوه هیمالیا بلندترین رشته کوه در جنوب آسیاست که کشور هند را از باقی رشته کوه های آسیا جدا می کند. رودهای مهمی در این کوه وجود دارد که آب شیرین مورد نیاز مردم هند را تامین می کند.

البته در این رشته کوه ها تعدادی از بلندترین کوه های جهان هم وجود دارند و ۱۱۰ کوه آن ارتفاعی بیشتر از ۷۳۰۰ متر دارد که کوه اورست با ارتفاعی برابر ۸۸۵۰ متر بلندترین قله ی آن است. کوه اورست کوه محبوب کوهنوردان حرفه ای و غیر حرفه ای است و مسیرهای مختلفی برای بالا رفتن در آن وجود دارد که شامل مسیرهای استاندارد و غیر استاندارد می شود.

در صورتی که بخواهید از مسیرهای استاندارد بالا بروید نیازی به تجهیزات آنچنانی ندارید اما اگر مسیرهای تعیین نشده را انتخاب کنید مطمئنا باید آمادگی زیادی داشته باشید. البته مسیر صعود به اورست اصلا ارزان نیست با این حال افراد زیادی دوست دارند تا یک بار هم که شده آن را امتحان کنند. تا به حال کوهنوردان زیادی به خاطر انتخاب مسیرهای نامناسب و اشتباه و یا همراه نداشتن امکانات و تجهیزات کافی و شرایط آب و هوایی بد جان خود را از دست داده اند.

هیمالیا به خاطر زیبایی خدادادی اش بسیار مشهور است و در سرتاسر آن می توان گیاهان دارویی؛ رودخانه ها و گونه های مختلف و متنوعی از پرنده ها، خزنده ها و حیوانات وحشی را دید. این کوه نه تنها از کوه های معروف آسیا بلکه از کوه های مشهور جهان است.

کوه های کونلون

کوه های کونلون از طولانی ترین رشته کوه های آسیا هستند که به طول ۳۰۰۰ کیلومتر در غرب چین و فلات تبت کشیده شده اند. بلندترین کوه کونلون ارتفاعی برابر ۷۱۶۷ متر دارد و در منطقه ای به نام کریا واقع شده است. البته باید گفت از آن جا که مسیرهای کمی در این کوه وجود دارد، بالا رفتن از آن کار سختی است و مسیر صعود راحتی ندارد. جالب است بدانید که چینی ها این کوه را سرچشمه ی تمدنکشور چین می دانند.

کوه های اورال

کوه های اورال همم گستردگی زیادی در آسیا دارند به طوری که به طول ۲۶۴۰ کیلومتر در لبه ی شمالی غرب روسیه کشیده شده اند و به طور طبیعی مرزی بین غرب سیبری و شرق اروپا به وجود آورده اند. بلندترین قله ی این کوه ها ناردنایا نام دارد و ارتفاعی ۱۸۹۵ متری دارد.

کوه های آلتای

آلتای نام کوه هایی در شرق مرکز آسیا و در نزدیک جنوب سیبری است که در مناطق روسیه، چین، مغولستان و قزاقستان واقع شده است و ۲ نمونه از پر قدرت ترین رودهای آسیا به نام رودهای Irtysh  و Ob  از این کوه ها سرچشمه می گیرند. بلندترین قله ی این کوه ها، کوه بلوخا با ارتفاع ۴۵۰۶ متر است که محل زندگی یوزپلنگ مشهور برفی سیبری هم هست.

کوه های زاگرس

کوه های زاگرس که در کشورمان ایران قرار دارد در بخش غرب و جنوب غربی ایران واقع شده اند که مرتف ترین نقطه ی این رشته کوه ها زرد کوه بختیاری نام دارد و ۴۵۴۸ متر ارتفاع دارد. این رشته کوه به تعداد زیادی کوه کوچکتر تقسیم شده است. جالب است بدانید که از نظر سنی، بعد از تحقیقاتی که روی رشته کوه های زاگرس انجام شد مشخص شد که این کوه ها سنی برابر سن کوه های آلپ در اروپا دارند. تنوع گیاهی در این رشته کوه ها بسیار بالاست و درخت های بلوط در آن به فراوانی پیدا می شوند.

کوه های هندو کش

کوه های هندو کش از  بزرگ ترین رشته کوه های آسیای مرکزی است که بزرگ ترین کوه آن تریچ میر نام دارد و ۷۶۹۰ متر ارتفاع دارد.

کوه شیشاپانگما

این کوه مرتفع ۸۰۱۳ متری هم در کشور چین واقع شده است و چهاردهمین قله ی مرتفع دنیا  شناخته شده است. از نظر درجه ی سختی صعود به قله ی  این کوه بایدگفت که شیشاپانگما جز کوه های نسبتا ساده است با این حال نرخ مرگ و میر در آن ۸ درصد بوده است. از نظر خیلی از افراد هم شیشاپانگما جز در دسترس ترین قله های ۸۰۰۰ متری دینیاست و دلیل آن هم مسیر مستقیم صعود آن است. این کوه، تنها کوه ۸۰۰۰ متری در تبت است که به صورت مستقل و جدا است.

کوه های پامیر

پامیر را می توان اقیانوسی زیبا و رنگارنگ از رنگ های سفید و آبی دانست. پامیر به معنای «سقف جهان» است و دره های وسیعی در آن جود دارد که در میان کوه های ۷۰۰۰ متری گم شده اند. کوه های پامیر در آسیای میانه قرار گرفته اند و بلندترین نقطه ی این کوه ها هم Ismoil Somoni Peak نام دارد که ۷۴۹۵ متر ارتفاع دارد.

کوه های تیان شان

کوه های تیان شان در مرکز آسیا و در کشور چین قرار گرفته اند. این کوه ها در نزدیکی مرز قزاقستان و در غرب چین است بلندترین قله ی این کوه ها به نام «قله ی پیروزی» ۷۴۳۹ بالاتر از سطح دریاست. تیان شام به معنای بهشت است.