رئیس‌بیمه‌مرکزی: دولت تمام سهام خود را به بخش خصوصی واگذار می‌کند

 بسیاری از افراد نگاه مثبتی به خصوصی سازی صنعت بیمه  ندارند و آن را واقعی نمی‌دانند، علت این امر چیست؟
یکی از انتقادات وارد به دولت این است که سه شرکت آسیا، البرز و دانا را به صورت نصف و نیمه به بخش خصوصی واگذار کرده است. به عبارتی همچنان  مدیران توسط دولت تعیین می‌شوند و این خصوصی‌سازی نیست، چرا که زمانیکه بنگاهی خصوصی می‌شود باید تفکر و اداره خصوصی‌سازی در آن حاکم شود. هفته گذشته در دولت تصویب شد که دولت تمام سهام خود را به بخش خصوصی واگذار کند و فقط بیمه ایران به عنوان بیمه دولتی باقی بماند.

بنده معتقدم، خصوصی‌سازی باید با آزادسازی همراه باشد به عبارتی  آزادسازی باید همراه با تکامل و اصلاح ساختار بازار همراه باشد، چرا که اگر ساختار بازار اصلاح نشود آزادسازی هم اتفاق نمی‌افتد و نمی‌تواند نتیجه خوبی به همراه داشته باشد.

متأسفانه در صنعت بیمه، قبل از اینکه ساختار بازار متناسب با رقابت آزاد شکل بگیرد، نرخ‌های بیمه آزاد اعلام شد و زمانی که این نرخ آزاد شد به علت نبود ساختار و کمبود نیروی انسانی، برخی از شرکت‌های بیمه، نرخ‌هایی را ارایه کردند که فنی نبود و این امر سبب شد تا حوادثی همانند حادثه بیمه توسعه پیش آید. بنده معتقدم اگر بخواهیم خصوصی سازی موفقی داشته باشیم باید ساختار را اصلاح کرده و بتوانیم همگام با توسعه ساختار بازار، آزادسازی و  رقابت را گسترش دهیم.

 آیا اقدام مثبتی در این زمینه صورت گرفته است؟
طبق قانون بیمه مرکزی، هیچ کسی نمی‌تواند بیشتر از ۲۰ درصد، از سهام یک شرکت بیمه را در اختیار داشته باشد. البته در این بین ما فقط می‌توانیم در مورد صلاحیت افرادی که این شرکت‌ها را اداره می‌کنند نظر دهیم؛ بنابراین زمانی خصوصی سازی می‌تواند شکل بگیرد که یک نظر عمومی در کشور شکل گرفته باشد، البته هم اکنون این نظر عمومی در حال شکل گیری است و ما هم از آن استقبال می‌کنیم؛ بنابراین همه به این نتیجه رسیدند که خصولتی‌ها نمی‌توانند موفق عمل کنند و بهتر است خصوصی واقعی صورت گیرد؛ به عبارتی اگر سهام واقعی شود به طور قطع به نفع کشور و بیمه خواهد بود.

براساس آیین نامه ۹۰ بیمه مرکزی، مدیری که به عنوان یکی از ارکان حاکمیت شرکتی منصوب می‌شود باید به تأیید بیمه مرکزی برسد.

 وقتی برجام به امضا رسید بحث سرمایه‌گذاری خارجی مطرح شد.  آیا سرمایه‌گذاری خارجی توانسته ورود کند؟
روابط ما در سطح بین المللی بعد از پسابرجام به دو بخش تقسیم شده است. یک بخش آن روابط بیمه‌ای ما با خارجی‌هاست که در این زمینه  پیشرفت خوبی داشتیم، چرا که مذاکراتی با دو کشور آلمان و فرانسه صورت گرفته و همچنین با شرکت‌های بیمه اتکایی توانستیم بخشی از حوادث طبیعی را پوشش دهیم که هنوز کامل نیست؛ بنابراین بخشی از خسارت  زلزله سرپل ذهاب کرمانشاه تحت پوشش لایحه بیمه اتکایی قرار می‌گیرد که ما به جد پیگیر تصویب آن هستیم؛ البته بخشی از این خسارت را به ما خواهند داد و این امر موفقیت خوبی بعد از پسابرجام است.

هم اکنون در زمینه سرمایه‌گذاری خارجی موردی یافت نشد؛ البته مذاکرات خوبی در این زمینه داشتیم و حتی به جمع بندی درخصوص خرید رسیدیم؛ اما بعد از روی کار آمدن ترامپ، تحقق این امر کُند شد، چرا که قبل از  روی کار آمدن وی تقریبا دو شرکت خصوصی خواستار خرید ۴۹ درصد بودند؛ اما بعد از روی کار آمدن ترامپ دست نگه داشتند.

سرمایه‌گذاری خارجی به مفهومی که بخواهند سرمایه‌های ما را خریداری کنند، هنوز انجام نشده است.

آیا صورت‌های مالی شرکت‌های صنعت بیمه مطابق با استانداردهای آی. اف. آر. اس انجام می‌شود؟
در جلسه رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار، رئیس سازمان حسابرسی و استانداردسازی تصمیم بر آن شد تا کمیته کارشناسی شکل گرفته و مواردی که باید اجرا کنند، طراحی شود.در واقع ” آی. اف. آر. اس” که ما در حال اجرای آن بودیم در دنیا تغییر کرد و به نام “آی. اف. آر. اس ۱۷” تغییر نام داد و  تا سال ۲۰۲۱ فرصت دارد که اجرایی شود.  جمع بندی‌هایی در این امر داشتیم و خوشبختانه از این منظر عقب نیستیم.

بیمه تصادف با خودروهای لوکس به کجا رسید؟
در قانون جدید بیمه شخص ثالث بحث بیمه مسئولیت افراد نسبت به اتومبیل‌های گران قیمت (حداکثر تعهد نسبت به اتومبیل‌های متعارف) حل شده، به عبارتی قانون تعریف کرده اتومبیل متعارف اتومبیلی است که قیمت آن نصف دیه اول سال باشد که با توجه به نرخ دیه ۲۸۰ میلیون تومانی قیمت متعارف یک اتومبیل۱۴۰ میلیون تومان است، بنابراین اگر شما به هر اتومبیلی که ارزش آن  بیش از ۱۴۰ میلیون تومان باشد، لطمه وارد کنید به نسبت آن خسارت مسئولیت دارید و خودروهایی که ارزش آنها بیش از این قیمت متعارف باشد باید برای جبران خسارت  بیمه بدنه خریداری کنند، در غیراین‌صورت مسئولیت به عهده خودشان است.