وی افزود:گیاهان این تیره همه علفی و به حالت خودرو در مزارع و کوه‌ها و صحرا می‌رویند؛ در منابع طب ایرانی خواص متعددی از آویشن از جمله بازکننده گرفتگی‌ها، اشتها‌آوری، تقویت قوای باروری و پاک‌کنندگی ریه و معده از رطوبت‌های اضافه نام برده شده است.
این متخصص طب ایرانی تصریح کرد: آویشن ترشح آب دهان، ترشح عرق و ترشح ادرار را زیاد می‌کند و از این لحاظ می‌توان آن را در بیماری‌های مربوط مورد استفاده قرار داد؛ از دیدگاه طب ایرانی، آویشن قاعده‌آور خوبی است و در بانوانی که که قاعدگی آنان بند آمده است، تجویز می‌شود و به همین دلیل در زنان باردار باید با احتیاط مصرف شود.
عسکر فراشاه اذعان کرد: آویشن به علت وجود تیمول موجود در خود یک ضد‌عفونی‌کننده و ضد انگل قوی است و انواع کرم‌های روده از قبیل: تریکوسفال آنکیلوستوم و اکسیور (کرمک) را می‌کشد و علاوه بر کشتن کرم‌ها، تخم کرم را نیز از بین می‌برد.
طریقه تهیه دمنوش آویشن
وی یادآور شد: یک قاشق مرباخوری آویشن را در یک فنجان آب‌جوش دم و صاف کرده و در صورت تمایل می‌توان آن را با عسل شیرین کرد و روزی سه فنجان نوشید همچنین شستن سر با جوشانده غلیظ آویشن (۱۰ گرم آویشن را در ۱۰۰ گرم آب جوشانیده و صاف کنید) موجب جلوگیری از ریزش موی سر ناشی از ضعف پیاز مو و تقویت پیاز‌های آن می‌شود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0