۱. آن دسته مواد غذایی را بخورید که خطری برای‌تان ایجاد نمی‌کنند.
صرع ممکن است ناشی از آسیب‌هایی باشد که در مغز رخ می‌دهد، اما می‌تواند ناشی از خوردن مواد غذایی نامناسب نیز باشد. مثلا اگر مواد غذایی تمیز و بهداشتی نخورید، ممکن است دچار کرم‌های نواری شوید.
۲. یک رژیم غذایی کتوژنیک داشته باشید.
رژیم غذایی کتوژنیک یکی از روش‌های درمانی کلاسیک صرع است که می‌توانید امتحان کنید، زیرا به نظر می‌رسد که این روش برای بسیاری از مردم موثر است. هدف این رژیم غذایی ساده است. فقط باید به بدن‌تان اجازه بدهید که کتون ایجاد کند که می‌تواند از بروز تشنج پیشگیری کند. دست کم در طول زمانی که این رژیم غذایی را رعایت می‌کنید، می‌توانید تشنج را از خودتان دور نگه دارید، زیرا بدن در طول دوره‌ی خاصی از پرهیز غذایی به سر می‌برد.
سعی کنید مصرف کربوهیدرات را محدود کنید و بیش‌تر روی چربی‌ها به عنوان منبعی از کالری تمرکز کنید. این رژیم غذایی آسان نیست، زیرا بسیار سخت و منسجم است. شما در طول این دوره نمی‌توانید ناپرهیزی کنید تا به این ترتیب بتوانید به جلوگیری از بروز تشنج کمک کنید. این رژیم غذایی باید تحت کنترل یک پزشک، پرستار یا متخصص تغذیه باشد و معمولا در بیمارستان آغاز می‌شود و اگر تاثیرگذاری آن توسط یک کارشناس تایید شد، در خانه ادامه پیدا می‌کند. در صورتی که رژیم کتوژنیک روی فرد مبتلا تاثیرگذار باشد، مقدار دارو‌هایی که در طول رژیم مصرف می‌شود، کاهش پیدا خواهد کرد.
۳. به طور منظم ورزش کنید.
این موضوع که شما بیمار هستید ابدا دلیل نمی‌شود که تمام وقت بخوابید و استراحت کنید. ورزش کردن و تعریق بدن همچنان برای شما ضرورت دارد. با این حال ابتدا باید بدانید که با توجه به وضعیت سلامتی‌تان، چه نوع تمرینی برای‌تان مناسب است. از یک فرد حرفه‌ای در مورد تمرینات ورزشی مناسب خودتان سوال کنید.
۴. خواب خوب و کافی داشته باشید.
داشتن خواب کافی و از بین بردن استرس بسیار مهم است. به خصوص باید اطمینان حاصل کنید که شب‌ها دچار کمبود خواب نمی‌شوید. در صورت لزوم، می‌توانید یک برنامه‌ی زمانی برای خواب و بیداری‌تان تنظیم کنید تا مطمئن باشید که مدت زمان مناسبی را برای استراحت تعیین کرده‌اید. با برنامه‌ای که ترتیب داده‌اید سازگار باشید تا صبح‌ها با ذهن و بدن تازه و پرطراوت از خواب بیدار شوید.
۵. خودتان را از خطرات احتمالی دور نگه دارید.
در شرایط خاص شما نمی‌توانید تنها باشید. اگر در حال انجام دادن کاری هستید که خطراتی را به دنبال دارد و ممکن است آسیب ببینید، باید حتما فردی را در کنارتان داشته باشید تا در صورت بروز تشنج تنها نباشید. به عنوان مثال اگر می‌خواهید کوه‌نوردی کنید، غذا بپزید یا شنا کنید، تنها نباشید. تشنج در طول انجام این فعالیت‌ها خطرناک است بنابراین شما نیاز به کسی دارید که شما را کمک کند.
۶. استرس‌تان را کنترل کنید.
سعی کنید روش کنترل استرس‌تان را در زمان‌هایی که احساس خوبی ندارید، پیدا کنید. اجازه ندهید که چنین احساسی بر شما تسلط پیدا کند. عدم توانایی مدیریت استرس بر مغز شما تاثیر می‌گذارد و ممکن است منجر به بروز تشنج شود؛ بنابراین بیش از اندازه فکر نکنید. خودتان را آرام نگه دارید و مشکلات‌تان را مدیریت کنید. جلوگیری از استرس با کم کردن علل بروز استرس نیز تاثیرگذار است. اجازه ندهید مغزتان با فکر کردن بیش از حد به مشکلات خسته شود.
۷. یک سبک زندگی سالم را دنبال کنید.
اگر قصد دارید از صرع و به طور خاص بروز تشنج‌ها جلوگیری کنید، باید تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید. ویتامین D. را به طور منظم برای سلامت استخوان‌های‌تان مصرف کنید، به این ترتیب زمانی که تشنج رخ می‌دهد می‌توانید خطر شکستگی را به حداقل برسانید. از نوشیدن الکل پرهیز کنید و مواد غذایی سالم را بخورید. از بیش از حد قرار گرفتن در معرض نور‌هایی که سوسو می‌زنند از جمله صفحه نمایش کامپیوتر، چراغ‌ها و ریسه‌های تعطیلات یا تلویزیون اجتناب کنید. از چراغ‌های چشمک‌زن که می‌توانند سبب حرکت ناگهانی چشم شوند، دوری کنید. اعمال تغییراتی کوچک در سبک زندگی‌تان، به شما در مدیریت صرع کمک خواهد کرد.
۸. دارو‌های تجویز شده را مصرف کنید.
برخی دارو‌ها برای افرادی که صرع دارند، بسیار مهم هستند، زیرا می‌توانند به جلوگیری از تشنج ناشی از آن کمک کنند. با این حال، نکته‌ی کلیدی در مورد مصرف دارو این است که باید دوز مناسب و زمان مصرف تعیین شده را به خوبی رعایت کنید. همیشه توصیه‌های دکتر را در مورد شیوه‌ی مصرف دارو دنبال کنید و حتما دارو‌ها را به موقع مصرف کنید. این کار کمک می‌کند که دارو‌ها به طور مداوم وارد جریان خون شوند. فکر نکنید که دارو‌ها بلافاصله می‌توانند صرع را درمان کنند، زیرا درمان صرع یک فرایند زمان‌بر است. رسیدن به نتیجه‌ی مطلوب برای هر کسی بسته به نوع واکنش دارو در بدن او، ممکن است سریع‌تر یا طولانی‌تر باشد.
۹. مراقب محصولات حاوی سرب باشید.
برخی از محصولات رنگی، به ویژه آن‌هایی که کهنه‌تر هستند، سبب ایجاد مسمومیت سرب می‌شوند که همین می‌تواند باعث تشنج شود؛ بنابراین اگر شما یا فرزندان‌تان مبتلا به صرع هستید، از مواد حاوی سرب دوری کنید. با عوض کردن نوع رنگ یا تی کشیدن مداوم کف خانه از هرگونه تماسی با آن جلوگیری کنید. اطمینان حاصل کنید که کودکان با رنگ بازی نمی‌کنند یا حتی بدتر آن را نمی‌تراشند. دست‌های‌تان را به طور مرتب بشویید تا همیشه تمیز باشد، زیرا ممکن است ناخودآگاه با رنگ تماس داشته باشید. گرد و غبار سرب نیز باید با پاک کردن پنجره‌ها از محیط دور و برتان حذف شود.
۱۰. مراقب باشید که ضربه به سرتان وارد نشود.
یکی از علل صرع آسیب دیدن سر است. برای جلوگیری از رخ دادن تشنج، بهتر است که به درستی علت ایجاد کننده‌ی آن را مورد بررسی قرار دهید. همیشه سعی کنید با پیروی از قوانین با خیال راحت رانندگی کنید و اگر دوچرخه‌سوار هستید، حتما کلاه ایمنی بپوشید. هرگز از تلفن‌تان در حین رانندگی استفاده نکنید یا اگر تماسی ضروری دارید که باید حتما آن را پاسخ دهید، می‌توانید ماشین را کنار بزنید و بعد صحبت کنید. ایمنی فرزندان‌تان را هم هر زمانی که با آن‌ها بیرون می‌روید، در نظر داشته باشید.
۱۱. جراحات و آسیب‌های وارد شده را درمان کنید.
برای جلوگیری از بروز برخی آسیب‌ها، باید ایمنی خانه‌تان را نیز بهبود بدهید. راه پله‌های خانه‌تان را نرده‌کشی کنید و در سطوح حمام از کف‌پوش‌هایی استفاده کنید که لغزنده نباشند. این کار را می‌توانید با استفاده از یک متی که لغزندگی ندارد نیز انجام بدهید. همیشه در حال انجام تمام ورزش‌هایی که احتمال زمین خوردن در آن‌ها وجود دارد، مانند فوتبال یا بیس‌بال کلاه ایمنی‌تان را سرتان کنید. راه‌های زیادی برای حفظ ایمنی خانه‌تان وجود دارد تا هم بزرگسالان و هم کودکان را از خطر دور نگه دارید.
۱۲. دارو‌های مناسبی را انتخاب کنید.
هنگامی‌که دارو‌های تشنج را مصرف می‌کنید، آن‌ها را عاقلانه انتخاب کنید. بعضی از دارو‌ها ممکن است به مشکلات هورمونی یا نازک شدن استخوان منجر شوند و می‌توانند سبب بروز تشنج شوند؛ بنابراین اگر دارو را درست انتخاب نکنید، ممکن است خود را در معرض خطر قرار دهید.
۱۳. در دوران بارداری به خوبی از خودتان مراقبت کنید.
کودکان مستعد ابتلا به صرع هستند و با انجام درست مراقبت‌های قبل از زایمان می‌توانید از بروز این اختلال پیشگیری کنید. وقتی می‌دانید که قرار است به زودی مادر شوید، از پزشک‌تان در مورد رژیم غذایی مناسب خودتان و مکمل‌هایی که باید مصرف کنید سوال کنید. حفظ یک سبک زندگی سالم، نکته‌ای کلیدی برای داشتن یک کودک سالم است. برای جلوگیری از رخ دادن اتفاقات بد، کودک خود را از همان زمانی که در شکم‌تان است، آماده کنید. برای بررسی احتمال بالا بودن فشار خون، وجود عفونت یا هر گونه ریسکی که در بارداری ممکن است به آسیب مغزی منجر شود، یک معاینه‌ی اولیه انجام دهید. واکسیناسیون می‌تواند راه‌حلی برای جلوگیری از عفونت در دوران بارداری باشد.
۱۴. علائم تشنج را تشخیص دهید.
پس از تجربه کردن چند تشنج، باید دیگر تشخیص بدهید که چه زمانی نزدیک است که دوباره دچار تشنج شوید. معمولا علائم به طور یکسان تکرار می‌شوند، بنابراین باید به آن‌ها توجه نشان بدهید. کاهش علائم می‌تواند مانع بروز دوباره‌ی تشنج شود. به عنوان مثال اگر به طور ناگهانی دچار استرس یا افسردگی شوید، همین ممکن است یکی از علائم بروز تشنج باشد، بنابراین لازم است که برخی از دارو‌ها را مصرف کنید. در مورد این موضوع با پزشک‌تان مشورت کنید تا او دارو‌های مناسبی را برای‌تان تجویز کند.
حالت تکان خوردن قسمتی از بدن که به طور ناگهانی و بدون اراده اتفاق می‌افتد و غیر قابل کنترل است نیز علامت دیگری از نزدیک شدن زمان تشنج است. آن را با فشار دادن ماهیچه‌های خود در نزدیکی ناحیه‌ای که دچار تکان و لرزش شده درمان کنید. اگر بینی شما قبل از بروز تشنج معمولا نسبت به بو‌ها حساس‌تر می‌شود، پس می‌توانید بوی تندی مانند گل رز یا سیر را استنشاق کنید تا بتوانید بر این علامت غلبه کنید.
۱۵. اجازه ندهید که سکته‌ی مغزی برای‌تان رخ بدهد.
سکته‌ی مغزی نیز یکی دیگر از علل صرع است. افرادی که سکته‌ی مغزی را تجربه کرده‌اند، بیش‌تر از سایرین در معرض خطر حملات صرع هستند. یک سبک زندگی سالم داشته باشید تا دچار فشار خون بالا نشوید، کلسترول‌تان بالا نرود و به بیماری‌های قلبی مبتلا نشوید، و به این ترتیب بتوانید از بروز سکته‌ی مغزی پیشگری کنید. مصرف غذا‌های چرب را محدود کنید و از مصرف سیگار پرهیر کنید. میوه‌ها و سبزیجات را به میزان بیش‌تری بخورید تا متابولیسم‌تان افزایش بیابد. یک سری تمرینات ورزشی را همواره انجام بدهید تا بدن‌تان فعال بماند. بیش از حد غذا نخورید، زیرا چاقی نیز باعث بروز سکته مغزی می‌شود. رسیدگی به فاکتور‌هایی که سبب بروز سکته می‌شوند می‌تواند در دور نگه داشتن آن مفید باشد.
۱۶. واکسیناسیون شوید.
نه تنها آسیب‌های وارده به سر، بلکه عفونت‌ها نیز می‌توانند به ویژه در کودکان منجر به بروز صرع شوند. شما باید برای پیشگیری آن‌ها را واکسینه کنید.
۱۷. صبور باشید.
چرا باید صبور باشید؟ دلیل چنین توصیه‌ای این است که گاهی اوقات نمی‌توان از بروز صرع پیشگیری کرد. شاید دلیل این عدم موفقیت در پیشگیری از استلا به صرع با ساختار مغز فرزندان شما، دارو‌ها یا ژنتیک مرتبط باشد. کسانی که والدین مبتلا به صرع دارند بیش‌تر مستعد ابتلا به این بیماری هستند و کسانی که دارو‌های خاصی مانند دارو‌های مخصوص تومور‌های مغزی را مصرف می‌کنند نیز در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. موضوع بدتر این است که در بسیاری از موارد علل بروز صرع غیر قابل تشخیص است بنابراین شما حتی نمی‌توانید کاری برای پیشگیری از آن انجام بدهید. اگر چنین چیزی برای شما رخ بدهد، باید صبور باشید و درمان و دارو‌های مناسب را دریافت کنید.
۱۸. خانواده‌تان را آموزش دهید.
افرادی که مبتلا به صرع هستند باید خانواده‌ی خود را آموزش بدهند تا وقتی که تشنج رخ می‌دهد و آن‌ها هوشیاری خود را از دست می‌دهند، خانواده‌شان بتوانند اقدام مناسب را انجام دهند. از پزشک‌تان بپرسید و به خانواده‌تان یاد بدهید که در طول تشنج چه کار‌هایی را باید انجام بدهند تا حال‌تان بهتر شود. به آن‌ها بگویید که دستپاچه نشوند تا بتوانند به شما در پیشگیری از آسیب‌های احتمالی کمک کنند.
۱۹. آسیب‌ها را به درستی درمان کنید.
اگر تا به حال دچار آسیب‌های فیزیکی در سرتان شده‌اید، به درستی آن را درمان کنید، زیرا هر چه‌قدر شدت آن بیش‌تر باشد، خطر ابتلا به صرع بالاتر است. هر صدمه‌ای که به سر وارد می‌شود باید به خوبی درمان شود تا در اثر آن هیچ آسیبی در مغز ایجاد نشود.
۲۰. دست‌های‌تان را بشویید.
از آن‌جایی که عفونت یکی از علل بروز صرع است، همیشه قبل از خوردن هر چیزی دست‌تان را بشوئید. غذاهای‌تان را با خوب پختن آن‌ها سالم و بهداشتی نگه دارید. اگر به چیزی که می‌خورید توجه نداشته باشید، ممکن است آلوده به عفونت شوید.
۲۱. دراز بکشید.
هنگامی که نشانه‌ی هشدار مانندی (اورا) یا علامت خاصی را احساس کردید که نشان می‌داد به زودی تشنج اتفاق می‌افتد، سعی کنید دراز بکشید و استراحت کنید، در صورتی که تشنج واقعا رخ بدهد، دست کم زمین نخواهید خورد. با آماده کردن خودتان و تشخیص آن نشانه‌ی هشدار مانند (اورا) به خودتان کمک کنید که در طول تشنج صدمه نبینید. (اورا علائم هشداردهنده‌ی شروع تشنج در واقع احساس ذهنی بیمار قبل از رخ دادن تشنج است. این مرحله شامل توهمات بویایی، شنوایی، بینایی، چشاییو احساس ناخوشایندی در معده و همین‌طور اضطراب و سرگیجه می‌شود- مترجم)
۲۲. مشکلات مربوطه را مورد بررسی قرار بدهید.
اگر مبتلا به صرع هستید، اما تشنج را تجربه نکرده‌اید، پس می‌توانید برخی مشکلات مربوطه را مورد بررسی قرار بدهید تا از تشنج جلوگیری کنید. این مشکلات ممکن است شامل فشار خون، استرس یا سایر مشکلاتی باشند که می‌توانند منجر به تشنج شود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0