چگونه از کمر درد در رانندگی‌ طولانی جلوگیری کنیم؟

وی بیان کرد: رانندگان پس از ۳۰ تا ۴۵ دقیقه رانندگی باید تغییر وضعیت بدهند، کمی راه بروند و چند نرمش‌ گردن را انجام و دوباره به رانندگی ادامه دهند.

 زاویه مناسب بین پشتی صندلی با کف آن در هنگام رانندگی

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران درباره زاویه بین پشتی صندلی با کف آن در هنگام رانندگی افزود: زاویه بین پشتی صندلی با کف آن در هنگام رانندگی باید حدود ۱۰۰ تا ۱۱۰ درجه باشد؛ اگر تنه راننده کاملاً عمود بر کف صندلی باشد در این صورت فشار به مهره‌های چهار و پنج کمر وارد می‌شود.

پارسانژاد تاکید کرد: رانندگان در هنگام رانندگی باید طوری صندلی ماشین را تنظیم کنند که بتوانند به صندلی تکیه بدهند؛ در غیر این صورت مجبور می‌شوند، قوز کنند؛ بنابراین فشار به دیسک‌های بین مهره‌ای در ناحیه گردن و کمر وارد می‌شود.

وی تصریح کرد: افرادی که قصد دارند وارد ماشین شوند به ویژه آن‌هایی که سابقه کمر درد دارند باید نخست قسمت نشیمنگاه را وارد ماشین کنند سپس پاهایشان را داخل اتومبیل قرار دهند، زیرا اگر نخست پاهایشان را داخل اتومبیل بگذارند در این صورت فشار بیشتری به مهره‌های کمر وارد می‌شود؛ در هنگام رانندگی سر باید روبرو قرار بگیرد و شانه‌ها به پشتی صندلی تکیه داده شود.

 زاویه آرنج‌ها زمان گرفتن فرمان ماشین

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران درباره زاویه آرنج‌ها زمان گرفتن فرمان ماشین گفت: زاویه آرنج‌ها موقع گرفتن فرمان ماشین باید حدود ۹۰ درجه باشد افرادی که سابقه شانه درد دارند بهتر است فرمان را از زیر بگیرند و زاویه آرنج‌ها هم ۹۰ درجه باشد؛ در هنگام رانندگی باید دست‌ها روی فرمان در حالت موازی باشد، زیرا اگر دست‌ها ضربدری قرار گرفته باشند فشار به مچ دست‌ها و آرنج‌ها وارد می‌شود؛ موقع گرفتن فرمان هم مچ‌ها باید صاف باشند.

پارسانژاد اظهار کرد: افرادی که سابقه گردن درد دارند، بهتر است در رانندگی‌های طولانی مدت از بالشتک‌های هلالی شکل استفاده کنند؛ این بالشتک‌ها مقداری از وزن سر را تحمل می‌کنند و نمی‌گذارند فشار به مهره‌های گردن وارد شود.

وی بیان کرد: افرادی که زانو درد دارند باید هنگام رانندگی صندلی ماشین را کمی عقب بکشند تا موقع رانندگی زانوهایشان خم نباشد؛ زاویه زانوها در این حالت باید بیشتر از ۹۰ درجه باشد؛ اشخاصی که کمردرد دارند هم باید مقداری صندلی ماشین را جلو بکشند تا قوس کمر به وسیله پشتی صندلی حمایت شود و زانو بالاتر از لگن قرار بگیرد.

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران افزود: رانندگان در طول رانندگی باید عضلات شکمشان را منقبض کنند و گودی کمرشان را به پشتی صندلی فشار دهند؛ در صورتی که صندلی ماشین، کمر یا ستون فقرات را در بر نگیرد باید از بالشتک‌های کوچک برای پُر کردن گودی کمر استفاده شود.

پارسانژاد تأکید کرد: اگر ماشین در جاده خراب شود رانندگان باید در این شرایط نخست آرامش خود را حفظ کنند، زیرا کار کردن با استرس فشار بیشتری را به کمر، ستون فقرات و شانه‌ها وارد می‌کند؛ در این مواقع رانندگان پس از حفظ آرامش خود باید کمی قدم بزنند و بلافاصله پس از نشستن طولانی مدت سراغ کارهای سنگین مانند تعمیر اتومبیل نروند.

وی یادآور شد: افرادی که دیسک کمر دارند باید در هنگام رانندگی صندلی ماشین را به فرمان نزدیک‌تر کنند تا عصب سیاتیک در حالت کشیده قرار نگیرد.