استاد  راهنمای  ایرانی الااصل  دانشگاه ویرجینیا  در گفت و گو با خبرنگار آموزش برنا، از طریقه برخورد با تکنولوژی از سوی خانواده و آموزش و پرورش آن کشور که یکی از کشورهای معتبر درسطح علمی جهان  است برگرفته از تجربیاتش به عنوان یک فرد آموزشی و مادر دو فرزند دبستانی و دبیرستانی  با بیان خاطره ای کوتاه ما را با زبانی ساده به فضای تفاوت برخورد نسل های در مقابل  تکنولوژی و تاثیر آن در بستر جامعه انسان درابعاد جهان کشاند.

او گفت: چند روز پیش ، وقتی دختر۶ ساله ام را صدا زدم تا به او  بستن بند کفشش را یاد بدهم با لحنی کودکانه روبه من گفت :«آپ آن را روی  تبلتم نصب کن تا یاد بگیرم و در نهایت هم از سوی یوتیوب نگاه کرد و تمرین و یاد گرفت. »

این جمله هر چند ساده و کودکانه برزبان دختر بچه جاری شد ولی  تضاد بین پیشرفت تکنولوژی در بستر جامعه جهانی را در میان نسل های در حال زیست بر این کره خاکی نشان داد.

 واما مراجع آموزشی و پرورشی کشورها باید در مسیر رشد سریع علم چگونه پیش  بروند که آموزگاران از دانش آموزان نه تنها کمتر ندانند که بیشتر بدانند تا نقش آموزگاریشان پررنگ بماند؟ این سوال بهانه ای شد برای  گفت و گو  ما با نوشین پایدار کارشناس ارشد بیزینس و استاد راهنمای دانشگاه ویرجینا ، او اینگونه از تلاش  مراکز آموزشی آن کشور برای هماهنگ شدن با تکنولوژی روز به قصد تربیت صحیح فرزندانشان و شکل گیری سیستم درست آموزشی  گفت که در ادامه می خوانید:

 پایدار  در خصوص تغییر نظام آموزشی آن کشور در مواجه با سرعت رشد تکنولوژی گفت: « معلم ها  سعی دارند خود را با علم زمان همراه کنند اما باز هم برخی مواقع  معلمان در به روز کردن خود مطابق آخرین تغییرات تکنولوژی با مشکلاتی مواجه می شوند. با یک مثال ساده بیان می کنم  ، اینجا به جای تخته وایت برد و یا گچی از تخته هوشمند لمسی استفاده می شود. گاهی مواقع می بینیم که معلمان در کار با این تخته هوشمند دچار مشکل می شوند و دانش آموز پیش دبستانی ،به معلمش کمک می کند. با وجود تمام تلاش ها باز هم دانش آموزان از معلم ها جلو هستند. در این جا هم سعی بر کنترل تکنولوژی وجود دارد  زیرا که معتقدند تکنولوژی خیلی گسترده است و می تواند خطرناک باشد و دسترسی بیش از حد کودکان و نوجوانان به فضای مجازی می تواند مشکل ساز شود  البته باید تاکید کنم که  کنترل ها در جهت محدود کردن نیست بلکه فقط مقابل  بروز آسیب ها گرفته می شود مثلا سعی می شود دانش آموزان در خانه  بیشتر از یک ساعت با وسایل الکترونیکی مشغول نباشند»

*سیستم آموزش ده سال پیش به روز شد

پایدار  در مورد نحوه آموزش در مدارس آنهم در کشوری که همه از پیشرفته ترین کشورهای جهان آن را می شناسند در این روزها اینگونه گفت: «  آخرین تغییرات محسوسی  که در فضای آموزشی  انجام گرفت به ده سال پیش برمی گردد که سیستم مردود شدن از بین رفت. اگر هم کودکی در درس ضعیف باشد، اصل و فرهنگ بر این است که  مشکل را از معلم می بینند و سعی در ریشه یابی و حل  دارند اگر  دانش آموز نتوانست درس را یادبگیرد مدرسه موظف به ارائه سرویس های اضافه تر می شود تا به هر طریقی که شده درس را به دانش آموز بیاموزند.»

*آموزش برای هر دانش آموز بستگی به ویژگی شخصی اوست

 او در خصوص  تاکیدات نظام آموزشی آن کشور   گفت: « یکی از ویژگی هایی که نظام آموزشی اینجا دارد این است که رسیدگی به وضعیت تحصیلی  هر دانش آموز بر اساس ویژگی های شخصی آن رسیدگی می شود و امتحانات پایان ترم بی معنا است. زیرا که تمام دانش آموزان بر اساس یک معیار سنجیده نمی شوند. اگر دانش آموزی مشکلی در یادگیری و پیشرفت داشت، گروهی مامور می شوند تا علت آن را ریشه یابی کنند و در صورت نیاز به صورتی که  دانش آموز دچار ناراحتی نشود  او را  در کلاس هایی با جمعیت کمتر قرار می دهند  و همان درس را با توجه به درک او به وی می آموزند.»

*سال هاست در آمریکا کتابی منتشر  نمی شود

وی در خصوص استفاده از تکنولوژی در مدارس آمریکا گفت: « سال هاست که در آمریکا کتابی منتشر نمی شود. برای هر دانش آموز  یک تبلت وجود دارد  وتنها یک کتاب، آن یک کتاب هم در مدرسه وجود دارد. منابع درسی به صورت آنلاین به  روز می شوند. البته ممکن است برای برخی دروس کتاب هایی ارائه شود که آن کتاب هم حالت کتاب مرجع دارد و بچه ها تنها از آن در مدرسه استفاده می کنند و  همراه خود به خانه نمی آورند.»

*معلمان هر سه ماه یکبار به روز می شوند

وی در خصوص برنامه آموزش و پرورش آمریکا برای به روز کردن معلمان همگام با تکنولوژی روز دنیا چنین توضیح داد: « معلمان برای اینکه بتوانند شغلشان را حفظ کنند باید هر سه ماه یک بار(طی دو روز کامل) به کلاس های آموزشی بروند و آخرین پیشرفت های تکنولوژی را بیاموزند. همچنین دو هفته قبل از شروع سال تحصیلی به دوره های آموزشی برای یادگیری آخرین متد آموزشی مطابق با پیشرفت های روز دنیا می روند.»

*استفاده از میزگرد برای فرهنگسازی کار گروهی

وی افزود: « ساعت شروع مدارس در آمریکا ۸ و ۳۰ دقیقه صبح آغاز و تا ۳بعد از ظهر ادامه  ولی معلمان برای رفع اشکال تا ساعت ۴ در مدرسه هستند تا اگر دانش آموزی مشکلی داشت به او کمک کنند. تکالیف در مدرسه انجام شده و درهمان ساعت مدرسه  انجام می گیرد  زیرا که معتقدند حل تکالیف در مدرسه و گروهی نتایج بهتری دارد و سعی می شود از میزهای گرد یا به مستطیل جلسه ای در مدارس استفاده شود تا به شکلی فرهنگ کار گروهی را با این روش  بیاموزند . اگر بخشی از تکالیف هم باقی بماند در هر رده سنی که باشند نباید بیشتر از نیم ساعت  در خانه به حل تکلیف مشغول باشند زیرا براین باور هستند که انجام تکالیف  نباید موجب خستگی بیش از حد دانش آموز شود.»

*بیشتر قوانین آموزشی منطقه ای است نه کشوری

این استاد دانشگاه  ویرجینیا در خصوص بازه های زمانی تغییرات در نظام آموزشی آن  گفت: « تغییرات خیلی سریع رخ نمی دهد بلکه گروهی برای اعمال و تحقیقات در خصوص تغییراتی که لازم است، مامور می شوند و پس از انجام بررسی  های گسترده برخی تغییرات جزئی در نظام آموزش و پرورش اعمال می شود. البته باید گفت که برخی قوانین برای کل کشور است و برخی قوانین توسط آموزش و پرورش منطقه اعمال می شود و تقریبا هر منطقه سیستم خاص خود برای آموزش برگرفته از فضای منطقه و شرایط را دارد . »

*دانش آموزان موظف به نیم ساعت کتابخوانی در روز هستند

پایدار درخصوص اینکه با توجه به رشد فضای مجازی، سیستم آموزش مدارس تا چه میزان  به کتابخوانی دانش آموزان دقت و تاکید دارد گفت : بسیار تاکید دارند و این تاکید نسبت به هر رده سنی متفاوت است . به طور مثال برای دانش آموزان مقطع دبستان تاکید بر این است که  باید هر روز نیم ساعت  کتاب بخوانند و حتما باید قبل از خواب کتابخوانی داشته باشند  و آخر هر ماه والدین باید لیست کتاب هایی که فرزندانشان جدا از کتب درستی مطالعه کردند بنویسند و به مدرسه ارائه دهند. برای دانش آموزان مقاطع بالاتر از کلاس پنجم به بعد  رمان خوانی مطرح است و هر دو ماه یکبار بر روی مطالعه یک مبحث تاکید می شد ، مثلا به آنها گفته می شود یک رمان در حیطه تاریخ بخوانند و در این مدت هر دانش آموزی کتاب مورد علاقه خود در همین زمینه را انتخاب کرده ، مطالعه می کند و بعد از پایان کتاب باید گزارشی از آنچه خوانده و برداشت کرده است بنویسد و نوشته های آنها مورد بررسی و گفتمان قرار می گیرد. وقتی به کلاس هفتم می رسند شرایط متفاوت می شود ،دیگر خود دانش آموزان کتاب را انتخاب نمی کنند ، مدرسه یک رمان مشخص را انتخاب می کند که اکثرا هم رمان های قطور است و موظف هستند که آن را در مدت زمانی که تعیین می شود بخوانند و اینبار گزارش از آنچه خوانده اند و دریافت کرده اند را نمی نویسند بلکه در جمع و در یک نشستی که زمانش تعیین می شود به بحث از برداشت های خود از کتاب می پردازند ،حتی می  گویند که از شخصیت های کتاب چه تصوری دارند و اگر خودشان بودند چگونه آن کتاب را به پایان می رساندند . به کتابخوانی خارج از مدرسه بسیار تاکید دارند مخصوصا در سنین کمتر و دبستانی که بایدحداقل ۲۰ کتاب کوتاه در ماه بخوانند و جالب است بدانید که هر  دانش آموز دبستانی باید در طول تعطیلات تابستانی  ۱۰۰ کتاب کم حجم بخواند.

*تیز هوش و عقب افتاده ذهنی در یک مدرسه

وی در خصوص نحوه آموزش به دانش آموزانی که سطح هوشی بالاتری دارند اینگونه گفت :  اینجا سیستم مدرسه مختلف است . خانواده های خیلی  مذهبی فقط بچه های خود را در مدارس مذهبی نام نویسی می کنند به شکلی در کلیسا درس می خوانند، بعضی ها حتی بچه های خود را به مدرسه نمی فرستند و خود در آموزش و پرورش تدریس را می آموزند و سوال می کنند که چه باید و چگونه باید بیاموزند و درخانه برای فرزندانشان معلم می شوند و تنها آخر سال فرزندشان امتحانی می دهند که بتواند به سطح بالاتری برود . واما همه دانش آموزان همه مدارس کشور وقتی به کلاس سوم دبستان می رسند تحت یک سنجش قرار می گیرند و بچه ها در ارزشیابی شرکت می کنند و اگر ضریب هوشی بالاتری داشته باشند در همان مدارس همگانی کلاس هایی وجود دارد که دانش آموزانی که ضریب هوشی بالاتری دارند در آن کلاس ها قرار می گیرند چون معتقدند در کنار دانش آموزان دیگر قرار گرفتن آنها باعث می شود که دچار خستگی شوند ولی مدرسه جدا ندارند در یک مدرسه هستند ولی در کلاس مخصوص تحت آموزش قرار دارند.  البته مدارسی خصوصی هستند که فقط مخصوص تیزهوشان است که برای ورود به آنها باید امتحان ورودی بدهند . این شرایط برای بچه های عقب افتاده ذهنی هم حاکم است و آنها هم در مدرسه معمولی درست می خوانند تا هم آنها و هم دانش آموزان معمولی بتوانند زندگی در کنار هم با برخورد مناسب نسبت به هم را یاد بگیرند.

*تا کلاس هشتم جهشی ممنوع

استاد راهنما دانشگاه ویرجینیا در خصوص اینکه آیا سیستم دو کلاس یکی که در ایران بعضی خانواده ها به آن توجه دارند در فضای آموزش مورد قبول آن سیستم هست یا خیر بیان کرد : تا کلاس هشتم ممنوع است ولی وقتی دانش آموزان به هشتم می رسند اگر نمرات مناسبی داشته باشند می توانند در کنار کتاب های دبیرستان تا ۲۰ واحد دانشگاهی را نیز بگذرانند تا بتوانند زودتر به پایان سال های تحصیلی خود برسند .

*معلم حق ندارند معلم خصوصی دانش آموزش شود

پایدار در مورد اینکه آیا آنجا نیز معلم خصوصی به شکلی که در ایران وجود دارد فعال است چنین گفت : معلم خصوصی هست ،حتی مراکزی برای  دانش آموزانی که نیاز به آموزش بیشتر دارند  فعال است ولی مهم این است که معلمی که در یک مدرسه درس می دهد اجازه ندارد معلم خصوصی دانش آموزان همان مدرسه شود با توجه به اینکه قبلا هم گفتم اینجا اگر دانش آموزی نتواند درسی را بیاموزد مشکل را از  دانش آموز نمی دانند بلکه مشکل معلم دانسته با این تاکید معلم موظف است با روش های مختلف تلاش کند که دانش آموز را به سطح مناسب برساند حتی باید بعد از ساعت مدرسه در مدرسه با دانش آموز به شکل خصوصی کار کند بدون اینکه دستمزد بیشتری بگیرد.

*اسباب بازی نیست ولی بورسیه هست

وی در مورد اینکه چه توجه ای به تحرک دانش آموزان وجود دارد با توجه به اینکه  بازی های کامپیوتری و سیطره فضای مجازی باعث بی تحرکی شده است چنین گفت : اینکه فضای مجازی غالب شده است اینجا هم این غلبه دیده می شود به شکلی که دیگر چیزی تحت عنوان اسباب بازی حتی در زندگی کودکان هم وجود ندارد ، بزرگترین اسباب بازی فروشی آمریکا که تویز آر آس نام داشت ورشکسته شد. با توجه به همین معضل بی تحرک شدن بچه ها بخاطر فضای مجازی و بازی های کامپیوتری ،همه مقطع ها آموزشی به شکل جدی کلاس ورزش دارند که این کلاس های ورزشی حتی بعد از ساعت ۳ و ۴ و پایان مدت مدرسه است و هر مدرسه هم برروی حضور در یک رشته خاص خودش تاکید دارد .فوتبال آمریکایی و بستکبال خیلی بیشتر مورد توجه است و مدام لیگ های مدرسه ای دارند که همین لیگ ها باعث می شود بچه ها اشتیاق بیشتری برای حضور در این کلاس های ورزشی داشته باشند . باید بگویم خیلی به کلاس  موسیقی هم توجه دارند . توجه تا حدی است که اگر در یک رشته ورزشی یا یک نوع از موسیقی درخشش داشته باشند می توانند از دانشگاه بورسیه دریافت کنی با تاکید براینکه در آمریکا دانشگاه رفتن خیلی گران است و هر چقدر دانشگاه بهتر باشد گرانتر است به همین دلیل هم دانش آموزان و هم خانواده های آنها تشویق می شوند که در یک نوع موسیقی یا در فضای یک ورزش موفقیت کسب کند تا دانشگاه رفتن  کم هزینه تر شود. این روش های آموزش و پرورش، برای دور کردن دانش آموزان از بی تحرکی است ضمن اینکه به آنها هدفمند زندگی کردن را نیز در سایه این رقابت های هنری و ورزشی می آموزند.