قد برداشتن ائتلافی در نخبگان در برابر توافق ترامپ – کیم

خصومت نسبت به دونالد ترامپ  از سوی بخشی از رسانه های شرکتی (جز فاکس نیوز) در کنار تشکیلات حزب دمکرات، یکی از عوامل آشکار در واکنش منفی نسبت به این نشست است. شخصیت غیرکارکردی ترامپ، راهبرد داخلی افراط گرایانه و حملات او به مطبوعات، پیش ازاین جو سیاسی به شدت خصمانه ای را پیرامون هر سخنی که ترامپ بر زبان می آورد و هر کاری که انجام می دهد، به وجود آورده است.
اما پوشش رسانه ای از نشست سنگاپور نشان می دهد که اکنون چیزی بزرگ تر و شوم تر در جریان است: اجماع در میان نخبگان سیاست خارجی و امنیت ملی و متحدین رسانه ای شان که دنبال کردن مسیر توافق با کیم از سوی ترامپ برای غیرهسته ای کردن این کشور، این تهدید را به همراه دارد که ۷۰ سال سلطه نظامی آمریکا در جنوب شرق آسیا را بر باد دهد.
این نخبگان در مقاومت دربرابر شور و شوق سیاسی- دیپلماتیک دولت ترامپ در مذاکره با کیم عزم خود را جزم کرده اند و پیشاپیش زنگ های خطر را درباره خطری که ترامپ متوجه موضع قدرت آمریکا می کند به صدا درآورده اند. تعجبی ندارد که دمکرات ها در کنگره پیشاپیش با نخبگان امنیت ملی پیرامون این موضوع در یک صف قرار گرفته اند.
از این رو نگرانی واقعی پشت مخالفت با دیپلماسی ترامپ دیگر از این بابت نیست که او نمی تواند در رسیدن به یک توافق با کیم برای غیراتمی کردن این کشور موفق شود، بلکه از این بابت است که او موفق خواهد شد.
این نخبگان در هفته اول برخورد با نشست ترامپ – کیم، این چهارچوب رسانه ای – امنیتی را در پیش گرفتند که گویی او از کسب هر امتیاز قابل قبولی از کیم جونگ اون ناتوان مانده، در حالی که ارزش بسیار زیادی به امتیازات داده شده به کیم می دادند. تقریبا بدون استثنا  صفی از روزنامه نگاران، صاحب نظران و نخبگان امنیت ملی به یکسان بیانیه مشترک تهیه شده را با توافقات قبلی با کره شمالی مقایسه کردند و آن را به کلی فاقد جزئیات یافتند.

نادیده گرفتن امتیازات کره
واشنگتن پست به نقل از توئیتی از ریچارد هاس رئیس شورای روابط خارجی تشکیلات اوبر  نوشت که «این نشست هیچ چیزی را تغییر نداده جز اینکه حفظ تحریم ها را سخت تر کرده و از فشارها روی کره برای کاستن (دست برداشتن به جای خود) از سلاح های اتمی و موشک هایش کم کرده است.»
نیویورک تایمز با نقل انتقاد مقام پیشین سیا بروس کلینگر که اکنون در بنیاد هریتیج فعال است، نوشت که بیانیه مشترک از متعهد کردن کره به  انجام کاری بیشتر ازآنچه که در توافق های مورد مذاکره قرار گرفته سال های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ وعده داده بود، ناتوان مانده است. و سی ان ان گزارش کرد که به نظر نمی رسد اعلامیه مشترک هیچ پیشرفت قابل ملاحظه ای را در متعهد کردن کره شمالی ها به تکمیل روند خلع سلاح اتمی انجام دهد و به استفاده از کلمه «اطمینان خاطر مجدد» در این سند اشاره کرد که این روزنامه باعنوان «که مشخص کننده فقدان تعهداتی تازه است» از آن یاد کرد.
این انتقادات از بیانیه مشترک به راحتی این واقعیت را نادیده گرفته که کیم قبلا مهم ترین امتیاز را که می توانسته پیشاپیش مذاکرات بیشتر بین دو کشور بدهد داده است، زمانی که در ماه آوریل و در پی نشست هایش با مایک پمپئو رئیس وقت سیا، او کره شمالی را متعهد به پایان دادن به آزمایش های بیشتر هم سلاح های اتمی و هم موشک های دوربرد خود کرد.
این واقعیت که هیچ اشاره ای به امتیاز بسیار مهم کیم نشده – که می توان آن را درتمام تیترهای خبری، گزارش ها یا تفسیرهایی که در باره این نشست وجود دارد یافت – اساس دستورکار پنهانی و محرمانه ای را که در جریان است روشن می کند. اشاره به این واقعیت، از تفاهم هایی خبر می دهد که قبلا در ملاقات پمپئو با کیم و بعدتر سفر هیئت نمایندگی کره شمالی به واشنگتن پیش از برگزاری نشست به آنها دست یافته شده و در متن خلاصه بیانیه منعکس نشده اند. در واقع پمپئو تایید می کند که این اظهارات در ۱۸ ژوئن در دیترویت صورت گرفته که فقط بلومبرگ نیوز گزارش کرده است.
بعلاوه برای زیر ضرب گرفتن این نشست  از این حقه با انگیزه های سیاسی استفاده شده که  عامدانه تفاوت بسیارزیاد بین یک اعلامیه مشترک اولین نشست بین سران دو کشور و توافقات گذشته درمورد غیراتمی کردن کره شمالی که بعد از هفته ها یا ماه ها مذاکرات فشرده به آن رسیده شده، نادیده گرفته شود.
اما نکته به راستی هشدار دهنده و حتی خشمگین کننده رسانه ها و نخبگان متحد آنها در حوزه امنیت ملی این بود که ترامپ نه تنها اعلام کرده که تمرینات نظامی مشترک آمریکا- کره جنوبی یا «بازی های جنگی» را مادامی که کره شمالی ها با حسن نیت مبنی بر خلع سلاح هسته ای در مذاکرات شرکت می کنند به حالت تعلیق در می آورد، بلکه حتی این تمرینات را «بسیار تحریک کننده» نامیده است.
رسانه ها و منتقدان، تمایل ترامپ به تعلیق بازی های جنگی مشترک آمریکا – کره جنوبی را محکوم کرده و آن را به عنوان خیانتی به اتحاد امنیتی با کره جنوبی به تصویر کشیده اند.

 از کلمه «تحریک آمیز» قبلا هم استفاده شده است
وقتی ترامپ تمرین های نظامی را «تحریک آمیز» نامید او صرفا همان دیدگاهی را بیان کرد که برخی از مقامات آمریکایی تا گذشته دوری چون اواسط دهه ۱۹۸۰ اتخاذ کرده بودند. به گفته یک مقام وزارت امور خارجه که از سوی لئون سیگال تاریخ نگار در مورد روایت تحکم آمیز دیپلماسی هسته ای آمریکا با کره شمالی مورد مصاحبه قرارگرفته بود، این مقامات نیز این تمرینات را «تحریک آمیز» نامیده بودند.
دونالد گرگ سفیر آمریکا در کره جنوبی از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ در مصاحبه ای با سیگال گفت که کره شمالی ها نیروهای خود را با هزینه ای سنگین در برابر تمرینات فصلی به نام «روحیه تیمی» که در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ برگزار می شد، به حالت بسیج در می آورد.
مدیر پیشین اطلاعات مرکزی جیمز کلاپر که در اوایل دهه ۱۹۹۰ یک ژنرال نیروی زمینی و رئیس اطلاعات نظامی آمریکا در کره بود، بعدها برای سیگال تایید کرد که کره شمالی ها در طول تمرینات روحیه تیمی سالانه «دیوانه می شوند.» بخشی از دلیل  این نگرانی بسیار شدید کره شمالی ها از این تمرینات این بود که آمریکا مرتبا  هواپیماهای بی-۵۲ قادر به حمل سلاح های اتمی را بر فراز مناطق مانور در کره جنوبی به پرواز در می آورد؛ عملی که در سال های اخیر بعد از وقفه ای طولانی و بی شک برای زنده کردن ضربه ناشی از نابودی کره شمالی توسط آمریکا در سال های ۱۹۵۳ تا ۵۹ از سر گرفته شد.
گرگ از ایده تعلیق تمرینات سالانه روحیه تیمی در سال ۱۹۹۲ به عنوان بخشی از تلاشی گزارش شده برای واداشتن کره شمالی به تغییر دادن رای خود درباره تمایل به کسب سلاح های اتمی حمایت کرده بود. بعلاوه دولت خود کره جنوبی رسما در ژانویه ۱۹۹۲ اعلام کرد که تمرینات روحیه تیمی در پرتو «پیشرفت» حاصله در مسائل اتمی کره شمالی به حالت تعلیق درآمده است. بعلاوه دولت کلینتون تمرینات روحیه تیمی هر ساله را از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ در اقدامی برای نشان دادن جدیت آمریکا در دنبال کردن یک توافق با کره شمالی با هدف خاتمه دادن به تولید پلوتونیوم برای ساخت سلاح های اتمی لغو کرده بود.
یان برنر از سران امنیت ملی سی بی اس نیوز توضیح داد که تمایل ترامپ به تعلیق تمرینات نظامی به این معناست که «ایالات متحده احتمالا درپایان کار، می خواهد بازیگری بسیار حاشیه ای تر در این منطقه باشد.»
مگزمن در مصاحبه ای با ویتور، نگرانی مشابهی را درباره تضعیف اتحاد آمریکا با کره جنوبی توسط ترامپ مطرح کرده و گفته است که «خیلی از ما کره شمالی را به عنوان  چالشی در زمینه گسترده تر در برابر رقبایمان مثل چین و روسیه می بینیم.»
این ها اولین نشانه ها از یک رویارویی نهایی بین ترامپ و اتحاد نخبگانی است که در برابر او صف کشیده اند. می توان انتظار داشت دمکرات های سنا در برابر هر توافقی که بر خروج احتمالی آمریکا از کره جنوبی صحه بگذارد به اعمال فشار برخیزند، نکته ای که در لایحه پیشنهادی از سوی سناتورها کریس مورفی و تامی داکورث برای ممنوع کردن خارج کردن سربازان بدون اجازه پنتاگون مشهود است.
اگر مخالفان  ترامپ از توافقی که او بر سر آن مذاکره می کند ناراضی باشند، احتمالا سنا معاهده ای را برای خاتمه دادن به جنگ کره که پیونگ یانگ قطعا درخواست خواهد کرد، تصویب نخواهد کرد. از این رو این احتمال وجود دارد که نویدبخش ترین تحول دیپلماتیک در شرق آسیا در طول ۷ دهه به دست صاحبان منافع مشترک با هدف حفظ جایگاه تنش آمیز فعلی و جنگی احتمالی خنثی شود.
نویسنده: گارت پورتر(Gareth Porter)  تاریخ نگار و روزنامه نگار تحقیقی متخصص در حوزه سیاستگذاری های امنیت ملی آمریکا
منبع: yon.ir/EkZkq