هرگونه سلطه کافر بر مسلمان قبیح و حرام است

به گزارش قائم آنلاین،  آیت‌الله علی‌اکبر سیفی مازندرانی جمعه‌شب در چهارمین جلسه فقه سیاسی مدرسه عالی فقه و اصول با اشاره به قاعده نفی سبیل اظهار کرد: جایگاه این قاعده را از دو حیث می‌توان بررسی کرد که یکی سلطه حکومت‌های کافر بر مسلمین و دیگری سلطه شخص کافر بر شخص مسلمان است.

وی افزود: اهمیت این قاعده واضح و به مسوولان گوشزد می‌کند که حق ندارند در تعامل خویش با بیگانگان مراعات آن‌ها را بکنند و حتی برخی سلاح‌های کشتار جمعی اگر نداشتن آن‌ها منجر به سلطه کفار بر مسلمین شود بر حکومت اسلامی لازم آن را تهیه کند مگر این‌که نظر حاکم اسلامی این باشد که حتی داشتن این قبیل سلاح‌ها هیچ سلطه‌ای نمی‌آورد که بحث صغروی است.

استاد دروس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم ادامه داد: این قاعده اماره نیست چون اماره جعل حجیت برای چیزی می‌کند مانند قاعده ید که سلطه شخص بر یک شیء را دلیل مالکیت او قرار می‌دهد در حالی که این قاعده چنین نیست و اصل هم نیست چون در موضوعش شک اخذ نشده است پس این قاعده یک حکم کلی شرعی است که مفادش حرمت و بطلان هر چیزی است که منجر به سیطره کفار بر مسلمانان شود، خواه آن چیز عبادت باشد یا معامله، امری شخصی باشد یا حکومتی.

آیت‌الله سیفی‌مازندرانی تصریح کرد: کافر در این قاعده اعم است از حربی و ذمی به دلیل اطلاق آیه شریفه و شیخ طوسی در بحث حق شفعه نیز ادعای اجماع کرده و فرقی میان حربی و ذمی نگذاشته و نیز مومن در این آیه شریفه و سایر آیات قرآن اعم از شیعه و سنی است به دلیل ضرورت دین و اتفاق عامه و خاصه که تکالیف در قرآن کریم خطاب به همه کسانی است که مقرّ به شهادتین هستند، مگر در جایی که قرینه خاصی باشد که مراد از مومن ایمان قلبی یا مراتب خاصی از ایمان باشد.

وی با اشاره به بحث اضلال افزود: بهترین شاهد بر عدم شمول کافرین در آیه شریفه نسبت به عامه سیره خود اهل‌بیت^_(ع) خواهد بود که امر کرده‌اند در نماز جماعت آنان شرکت کنید و ما را امر به تقیه مداراتی کرده‌اند، اما دلیل عقل بر این قاعده فقط از باب قبح اضلال و اذلال است نه به‌طور کلی، یعنی هرگونه سلطه کافر بر مسلمان که منجر به اضلال یا اذلال مسلمانان شود قبیح و حرام است، پس موضوع حکم عقل سبیل نیست بلکه اضلال و اذلال است.

نویسنده کتاب “دلیل تحریر الوسیله” تاکید کرد: این قاعده سه کبری را شامل می‌شود اول اینکه نفی مشروعیت هر قانونی که عمل به آن منجر به سلطه کفار بر مسلمین شود، دوم آن‌که لزوم علو مسلمانان بر کفار و اعتلای کلمه اسلام که مستفاد از نبوی است و سوم نفی تساوی کفار و مسلمین.

استاد برجسته اصول و فقه حوزه علمیه در پایان گفت: چون وقتی علو مسلمین بر کفار لازم باشد، مدلول التزامی‌اش این خواهد بود که حتی نباید مسلمان و کافر مساوی باشند، مثلا فقها فتوا داده‌اند یک جا زندانی کردن مسلمان با کافر خلاف شرع است.