«رضا کیانیان» در احساس جوانی‌اش دروغ گفت یا در سیاه‌نمایی از ایران؟

به گزارش قائم آنلاین، رضا کیانیان، از بازیگران تلویزیون و سینمای کشورمان طی اظهاراتی در مراسم تشییع مرحوم ضیاءالدین درّی گفته است:

«چهل سال از انقلاب می‌گذرد اما ما یک‌روز خوش دیدیم؟ هر روز یک بحرانی است. هر روز یک مکافاتی است. هر روزی یک جوری است که ما حالمان بد می‌شود. ما مردم بدی نبودیم چرا نباید یک روز خوش ببینیم؟ ما چهل سال است که در بحران زندگی می‌کنیم و در این اوضاع طبیعی است که یادمان برود از دوستی هایمان. دری ۶۵ سالش بود چرا باید بمیرد؟»

اما کدهایی وجود دارد که نشان می‌دهد این احساس سیاه و تاریک رضا کیانیان از شرایط ایران، تا همین چند سال قبل دقیقا برعکس بوده و او حتی در سنین پیری هم احساس جوانی داشته است.

*کیانیان در خرداد سال ۹۱، یعنی در دولت رئیس‌جمهور احمدی‌نژاد و حوالی یکسال مانده به ظهور آقای روحانی، در مصاحبه با ایسنا پیرامون حال و احوال خود گفته بود:

«قدیم‌ها فکر می‌کردم یک آدم ۳۰ ساله دیگر پیر است. وقتی ۳۰ ساله شدم فکر می‌کردم ۴۰ سالگی زیاد است. در ۵۰ سالگی تصورم این بود که ۷۰ سالگی دیگر پیری است اما حالا که ۶۱ ساله شده‌ام، فکر می‌کنم اگر ۹۹ سالگی هم بمیرم، جوانمرگ شده‌ام.»

او که این صحبت‌ها را در سالروز تولد ۶۱ سالگی خود مطرح کرده بود، همچنین در پاسخ به این گفته خبرنگار ایسنا که «انشاءالله ۱۲۰ سال زندگی کنید» جواب داده بود: حوصله ۱۲۰ سال زندگی را ندارم، همیشه برایم دعا کنید تا وقتی سلامت هستم و با آبرو، زنده بمانم.

این سخنان نشان می‌دهد که رضا کیانیان، لااقل تا ۶ سال قبل، نه تنها اعتقادی به نبود روز خوش و زندگی در بحران نداشته بلکه از استانداردهای امید به زندگی و احساس خوب فراتر می‌رفته است.

جالب آنکه این اظهارات کیانیان و احساس جوانی سوپراکتیو او در دورانی ابراز شده که از نظر قاطبه سلبریتی‌ها و اصلاح‌طلبان از سیاه‌ترین دوران‌ها نیز بوده است!

اما این تغییر و تغیّر کیانیان و حالِ بد ناگهانی او که در مراسم تشییع مرحوم درّی ابراز شده ناشی از چیست!؟

ما در وبلاگ مشرق طی ۲ سال گذشته کراراً از ۲ عبارت «فتنه اقتصادی» و «اعتراض ظالمانه» نوشته‌ایم و تأکید کرده‌ایم فتنه‌ای که هم‌اکنون به دلیل سیاه‌نمایی جریان خاص از اوضاع کشور ایجاد شده است؛ حتی به ساکنان بهشت نیز احساس زیست جهنمی می‌دهد.

به زعم ما آقای کیانیان نیز مفتون همین قضایا شده و صرفا در اوهام خود تصوّری ویرانه‌گونه از مشکلات عادی کشور دارد و گرنه او هنوز و حتی خیلی بیشتر از سال ۹۱ می‌تواند حسّ جوانی داشته باشد.

به شرط آنکه عینک بدبینی را بردارد و فضای مسموم شده ذهن خود را با نوشداروی «واقع‌بینی» درمان کند.

بایستی اشاره کرد که هم‌اکنون و نسبت به سال ۹۱، شاهد ایران امن‌تری هستیم، میزان جرائم خشن کاهش یافته است، از تعداد آمار کشته‌های جاده‌ای بسیار کاسته شده، نرخ بیکاری در ایران به میزان یک تا دو درصد کاهش یافته است، اتکای ایران به درآمد نفتی کمتر شده و درآمدهای دولت از محل صادرات غیر نفتی و مالیات چندین برابر شده، میزان ذخیره غذایی در کشور بالاتر رفته است و حجم عظیمی از زیرساخت‌های مختلف نیز به فضای زندگی مردم و اقتصاد کشور افزوده شده است.

قبل توجه آنکه نشریه اکونومیست هم به تازگی گزارش داد تهران بزرگ توانسته است از نظر بهبود کیفیت زندگی، در زمره ۵ شهر بزرگ جهان قرار گیرد.

البته تأکید ما بر لزوم احساس جوانی بیشتر آقای کیانیان یک دلیل جالب دیگر هم دارد و آن رکورد شکنی فروش سینمای ایران است. آماری که می‌گوید فقط در فصل بهار امسال، میزان رشد فروش فیلم‌های سینمایی ۴۶ درصد و میزان رشد مخاطب نیز در حدود ۴۰ درصد بوده است.

اکنون پر واضح است که اگر رضا کیانیان با این آمار مطلوب، احساس جوانی بیشتری نسبت به ۶ سال قبل ندارد، پس یقینا در هیچ کجای دیگری نیز به این احساس نخواهد رسید…