اعتراف یک افسر امنیتی تاجیک به طرح ترور محی‌الدین کبیری

به گزارش قائم آنلاین، این روز‌ها مباحث مرتبط با تروریسم از موضوعات داغ رسانه‌ها و محافل سیاسی تاجیکستان است و دولت تاجیکستان در یک سوی اصلی این مباحث قرار دارد.

مقامات تاجیک با زدن برچسب تروریسم به تمامی گروه‌های مخالفین سیاسی خود، تلاش دارند تا مشروعیت آسیب‌دیده خود را که در نتیجه عملکرد دولت و وضعیت نامناسب زندگی مردم تاجیکستان، به عنوان فقیرترین جمهوری شوروی سابق مطرح شده، بازیابند.

در کنار این موضوع دولت تاجیکستان از نسبت دادن اتهامات بی‌اساس نسبت به جمهوری اسلامی ایران نیز چشم‌پوشی نکرده است. پخش اعترافات ساختگی تلویزیونی علیه کشورمان و انتشار بیانیه‌هایی که جمهوری اسلامی ایران را به حمایت از تروریسم متهم می‌کند، تنها گوشه‌ای از اقدامات دولت تاجیکستان علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است.

از سوی دیگر، داعش نیز نشان داده در حال سازماندهی تحرکاتی در این کشور است و نگرانی‌های امنیتی بسیاری را از سوی جامعه بین‌المللی به خود جلب کرده است.

این روزها اما بر خلاف موارد فوق‌الذکر، مطالب دیگری نیز در شبکه‌های اجتماعی تاجیک دست به دست می‌شود که صرف نظر از صحت و یا عدم صحت آن‌ها، خبرهای خوشی برای دولت تاجیکستان نیست.

یکی از این موارد، اعترافاتی است که شخصی به نام محمدعلی رسول‌اف در صفحه‌ فیسبوکش منتشر کرده است.

وی ادعا کرده از افسران کمیته دولتی امنیت ملی است و ماموریت وی در اروپا برای ایجاد اختلاف میان مخالفین دولت تاجیکستان، جمع‌آوری اطلاعات و آماده‌سازی برای سوءقصد به جان محی‌الدین کبیری، رهبر حزب نهضت اسلامی تاجیکستان بوده است.

این فرد همچنین گفته که با توجه به این که نمی‌خواسته در قتل یکی از هم‌وطنانش مشارکت داشته باشد، از کار در این کمیته کناره‌گیری کرده، اقدام به انتشار این ویدئو کرده است.

پس از انتشار این ویدئو، شبکه‌های اجتماعی همچون فیسبوک و یوتیوب در تاجیکستان مسدود شده و محدودیت‌های دیگری نیز برای رسانه‌ها به وجود آمده و هنوز از سوی مقامات تاجیکستان موضعی رسمی در این باره منتشر نشده است.

این شخص که خود را محمدعلی رسول‌اف و افسر کمیته دولتی امنیت ملی تاجیکستان می‌خواند با اظهار این که در حال حاضر در یکی از کشورهای اروپایی زندگی می‌کند، در ابتدای ویدئوی مذکور می‌گوید: من فعالیت رسمی خود را در کمیته دولتی امنیتی ملی از سال ۱۹۹۷ و به عنوان یک کارمند عملیاتی آغاز کرده‌ام و در اواخر سال ۲۰۰۳ و اوایل ۲۰۰۴ فعالیت رسمی خود را در فدراسیون روسیه و پس از آن در برخی کشورهای اروپایی ادامه دادم.

سال ۲۰۱۵ بنا بر دستور محرمانه رهبری کمیته دولتی امنیت ملی تاجیکستان، یک گروه کاری غیر رسمی، متشکل از سه نفر از افسران این کمیته تشکیل شد و من هم عضو این گروه بودم. ریاست این گروه بر عهده‌ سرهنگ نظر اف گذاشته شده و نفر سوم گروه نیز عبدالرحیم‌ اف بود. این گروه در پوشش نمایندگان شرکت‌های تجاری در روسیه فعالیت می‌کردند.

این شخص که خود را رسول‌اف می‌خواند با اشاره به این که از سال ۲۰۱۶ برای انجام چند عملیات عازم سفر به برخی از کشورهای اروپایی شده است، هدف این سفرها را بررسی وضعیت مخالفین و به‌ویژه اعضای حزب نهضت اسلامی بیان می‌کند و می‌افزاید: از سال ۲۰۱۶ تا ماه مارس سال ۲۰۱۸ من ۸ بار به کشورهای اروپایی سفر کردم. ضمن این سفرها چند دوره عملیاتی را گذرانده و عملیات‌ طرح‌ریزی شده را نیز اجرا کردم. در نتیجه توانستیم میان مخالفین، نزاع (و اختلاف) ایجاد کرده و در میان فراکسیون حزب نهضت که از چند گروه دیگر است، یک فراکسیون آلترناتیو بسازیم. امیدوارم تا الان آن‌ها متوجه شده باشند اختلافاتی که میان آن‌ها به‌وجود آمده در نتیجه اقدامات کمیته دولتی امنیت ملی بوده است.

رسول‌اف ضمن تاکید بر این که نمی‌خواهد درباره کلیت این اقدامات سخنی بگوید، یکی از سفارش‌هایی که از نظر او در واقع اصل و اساس این ماموریت‌ها بوده را مطرح می‌کند و می‌افزاید: یکی از این سفارشات که تا ماه مارس ۲۰۱۸ بود، در اساس مصالحه و بازگرداندن گروه‌های مخالفین از جمله گروه‌هایی که ما (کمیته دولتی امنیت ملی) آن‌ها را رادیکال و افراطی پذیرفته بودیم (به تاجیکستان) بود، اما این لایحه در ماه فوریه شکست خورد.

وی در ادامه با ابراز افسوس نسبت به شکست این لایحه، می‌گوید: هدف اساسی من در کشورهای اروپایی برخی شهروندان تاجیک و اعضای گروه‌های مخالفین از جمله شراف‌الدین گدایف، شمس‌الدین سیداف، روشن تیموریان، تیمور ورقی و دیگران بودند. من چندین بار با این افراد گفت‌و‌گو و پیشنهاد بازگشت به کشور و مصالحه را با آنان مطرح کردم.

این افراد نیز در حقیقت برای بازگشت به کشور راضی بودند، اما تنها یک شرط داشتند و آن‌ هم آزادی زندانیان سیاسی بود. ما این طرح را با یکی از مخالفین دیگر، روشن تیموریان برای چند ماه بررسی کرده بودیم و می‌خواستیم این طرح را از طریق وی عملی کنیم، اما در آخر به من دستور دادند که باید مستقیماً با خود محی‌الدین کبیری و دیگر اعضای کلیدی حزب نهضت اسلامی ملاقات کنم و این مساله را با آن‌ها در میان بگذارم.

این افسر کمیته دولتی امنیت ملی می‌افزاید: وقتی که فوریه ۲۰۱۷ به آلمان سفر کردم، با شرف‌الدین گدایف، از چهره‌های میانه‌رو و نزدیک به نهضت ملاقات کردم و وضعیت را به او گفتم. در همین حال وضعیت را به نظراف در مسکو نیز گزارش می‌کردم و نظراف نیز با رهبری کمیته مطرح می‌کرد. در نهایت رهبری کمیته تصمیم گرفت که گدایف باید مستقیم با خود یتیم‌اف (رئیس کمیته دولتی امنیت ملی) صحبت کند، اما علت اصلی این موضوع را من بعدتر فهمیدم.

یتیم‌اف در این مذاکرات به گدایف می‌گوید: «شما بهتر است با آن گروه‌ها نباشید و برگردید. من شخصاً شما را قبول می‌کنم و شرایط را برای تجارت شما و دیگر امتیازات را فراهم می‌آورم».

گدایف که با شنیدن این سخنان از یتیم‌اف در حقیقت حیران شده بود گفت که شما می‌گویید چند وقت است برای مصالحه با من صحبت می‌کنید، اما رهبر کمیته می‌گوید که مصالحه با نهضت امکان‌پذیر نیست. من از این موضوع نگران شدم و به مسکو برگشتم.

این افسر برون‌مرزی کمیته دولتی امنیت ملی تاجیکستان در ادامه با اظهار این که پس از بازگشت وی به مسکو طی جلسه‌ای طرح مصالحه لغو و طرح جدیدی جایگزین آن‌ شده می‌افزاید: طرح جدید این بود که من باید به اروپا بر می‌گشتم و اطلاعات دقیقی جمع‌آوری می‌کردم. موضوع طرح هم به قتل رساندن محی‌الدین کبیری، رهبری حزب نهضت اسلامی تاجیکستان بود.

به گفته سرهنگ نظراف، برای عملی ساختن این لایحه نمایندگان دیگری از نهادهای امنیتی تاجیکستان هم می‌بایست مشارکت می‌کردند. وظیفه اصلی من هم بعد از بازگشت به آلمان نزدیک شدن به کبیری بود. من باید محل اقامت کبیری و فرزندان و اهل خانواده‌اش را مشخص می‌کردم و این که وی از چه مسیرهایی رفت و آمد می‌کند و به چه شهرهایی سفر می‌کند. در کجا بیشتر غذا می‌خورد و به چه مکان‌هایی بیشتر می‌رود و در چه خودرویی می‌نشیند و چه غذایی می‌خورد. همه این اطلاعات را ما باید به مرکز مخابره می‌کردیم.

رهبری این طرح مستقیماً با خود یتیم‌اف، رئیس کمیته دولتی امنیت ملی بود و ما تنها وظیفه جمع‌آوری اطلاعات را داشتیم. البته کارمندان مخصوص می‌بایست به آلمان سفر می‌کردند.

این افسر سابق امنیتی تاجیک در انتها تصریح می‌کند: من از امروز رابطه‌ام را با کمیته دولتی امنیت ملی کاملاً قطع کرده و نمی‌خواهم در قتل شهروندان کشورم شرکت کنم. نمی‌خواهم حادثه‌ای که در ترکیه نسبت به عمرعلی قوت‌اف روی داد دوباره تکرار شود. همه مخالفان شهروندان تاجیکستانند و باید به وطن خود بازگردند.