آقای آشنا! جنابعالی که موافقید چرا لاپوشانی می‌کنید؟!

به گزارش قائم آنلاین،  پیشنهاد مدیر مسئول کیهان در ستون «نکته» -کیهان دیروز- که در آن از آقای روحانی خواسته شده بود برای تحقیر آمریکا، شرکت در مجمع عمومی سالانه سازمان ملل متحد را در اعتراض به ریاست ترامپ بر شورای امنیت این سازمان تحریم کند با واکنش‌های مثبت و منفی فراوانی روبرو شد. مراجعه به استدلال کیهان و مقایسه آن با اعتراض مخالفان برای قضاوت درباره آن کافی و گویاست. در این میان اما واکنش آقای حسام‌الدین آشنا، مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور شامل نکته دیگری است که بی‌نیاز از پاسخ نیست. ایشان ابتدا به مصداق «الناس علی دین ملوکهم» نوشته خود را با اهانت به کیهان آغاز کرده و این روزنامه را «قدیمی‌ترین و ارشدترین سخنگوی جریان کوچک ولی قدرتمند نه به دیپلماسی»! معرفی کرده و توضیح نداده است که چگونه مخالفت کیهان با «دیپلماسی التماسی»! را می‌توان مخالفت و به قول ایشان «نه به دیپلماسی» معرفی کرد؟ و باید گفت، صد البته که کیهان با دیپلماسی التماسی مورد نظر ایشان مخالف است و دیپلماسی را فرصتی برای نمایش اقتدار کشور می‌داند و نه مانند ایشان و همفکرانشان عرصه‌ای برای التماس به حریف!
آقای آشنا در ادامه نوشته خود به کیهان کنایه زده و آورده است؛ «یادم نمی‌آید در جریان حماسه کلمبیای رئیس‌جمهوری قبلی، کیهانیان درباره اهانت به ایشان یا ایران نگرانی ابراز کرده باشند یا هیچگاه از دستاوردهای سفرهای همیشه موفق ایشان سؤال کرده باشند.»!
در این خصوص گفتنی است که صرفنظر از مواضع پلشت و سخیف آقای احمدی‌نژاد که از سال‌های میانه دور دوم ریاست جمهوری او بروز کرد و مراجعه به آرشیو کیهان نشان می‌دهد که کیهان تنها روزنامه و اولین رسانه‌ای بود که به نقد مواضع غیر اصولی وی پرداخت و با اعتراض شدید ایشان و همفکرانش نیز روبرو شد، برخورد او با انبوه دشمنان جمهوری اسلامی که در دانشگاه کلمبیا ایشان را محاصره کرده بودند، در حد و ‌اندازه یک حماسه بود. احمدی‌نژاد در آن نشست مواضع و عملکرد آمریکا علیه ایران اسلامی را به چالش جدی کشید تا آنجا که حریف در پایان آن نشست نمی‌توانست درماندگی خود را انکار کند. اکنون این سؤال از آقای آشنا در میان است که آیا دولت آقای روحانی نیز حاضر است در مجمع عمومی سازمان ملل از حق و حقوق قانونی ایران با همان حدت و شدت دفاع کند؟ کلاه خودتان را قاضی کنید! اگر پاسخ شما به این سؤال مثبت است، بسم‌الله! چه کسی می‌تواند و به خود حق می‌دهد که با حضور آقای روحانی در مجمع یاد شده و دفاع جانانه از مواضع بر حق جمهوری اسلامی ایران کمترین مخالفتی داشته باشد؟! و اگر پاسختان منفی است و قرار است باز هم در بر همان پاشنه چهار سال گذشته بچرخد که چه اصراری دارید آقای رئیس‌جمهور باز هم در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کند؟!
ظاهرا آقای آشنا نیز با نظر کیهان درباره خودداری رئیس‌جمهور از شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل موافق است و می‌داند که حضور ایشان دستاوردی نخواهد داشت! این نکته را در آن بخش از نوشته ایشان می‌توان یافت که می‌نویسد «من نمی‌گویم رئیس‌جمهور ایران در مجمع عمومی شرکت بکند یا نه. من نمی‌گویم در جلسه شورای امنیت شرکت کنند یا نه. بلکه می‌گویم استدلال برای عدم حضور در مجمع از ترس امکان حضور در جلسه شورای امنیت غلط است»!
در این نوشته دقت کنید و این نوشته نشان می‌دهد که اولا؛ ایشان درباره ضرورت شرکت رئیس‌جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل دچار تردید است. چرا؟ اگر آقای آشنا حضور آقای روحانی در مجمع را ضروری می‌داند و به همین علت پاسخگویی به مدیر مسئول کیهان را ضروری دانسته است دیگر ابراز تردید درباره حضور رئیس‌جمهور چه معنا و مفهومی دارد؟! ثانیا؛ جناب آشنا به خیال خود زرنگی کرده! و قیدی را به کیهان نسبت داده است که در یادداشت شریعتمداری وجود ندارد. آنجا که می‌نویسد«من نمی‌گویم در جلسه شورای امنیت شرکت کنند یا نه. بلکه می‌گویم استدلال برای عدم حضور در مجمع از ترس امکان حضور در جلسه شورای امنیت غلط است»! ‌اشاره ایشان به این قید که استدلال برای عدم حضور رئیس‌جمهور را از ترس امکان حضور در جلسه شورای امنیت! غلط می‌داند، در حالی است که در یادداشت کیهان نه فقط به امکان حضور آقای روحانی در جلسه شورای امنیت سازمان ملل هیچ ‌اشاره‌ای نشده بود بلکه در صدر نوشته مدیر مسئول کیهان بر تفکیک شرح وظایف مجمع عمومی سازمان ملل با شورای امنیت این سازمان تاکید نیز شده بود. از این روی نسبت دادن قید مورد ‌اشاره به کیهان را فقط می‌توان بهانه پیشاپیش آقای آشنا برای پنهان کردن نظر واقعی خود دانست که مانند کیهان مخالف حضور رئیس‌جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل است و درپی آن است که تردید خود را با این قید من درآوردی و نسبت دادن آن به کیهان توجیه کند!