آمریکا تا ابد در عراق نتیجه نمی‌گیرد

به گزارش قائم آنلاین، بونی کریستین، نویسنده این مطلب در نشنال اینترست با اشاره به اتفاقات و اعتراضات اخیر در عراق به ویژه آشوب‌های شهر بصره می‌نویسد: آشوب‌های بصره ممکن است با توجه به شرایط معیشتی مردم محلی چندان تعجب برانگیز نباشند اما در عین حال باید از آنها درس گرفت. این نتیجه‌ای است که بعد از تغییر رژیم، ۱۵ سال مداخله، اشغالگری و بازسازی در عراق به بار آمده است. این حاصل تریلیون‌ها دلار پول قرض گرفته و خرج شده و از بین رفتن جان ده‌ها هزار آمریکایی و عراقی است.

اعتراضات در شهر بصره تنها یک جنبه از آشوب سیاسی فعلی در عراق به همراه تمامی خطرات امنیتی و مصائب انسانی متعاقب آن است. اینها نشان دهنده شکست واشنگتن در اتکا به مداخله نظامی و به اصطلاح کشور سازی در کنار مشکلات سیاسی در سرزمین‌های دور دست است که امنیت، موفقیت یا سبک زندگی آمریکا را تهدید نمی‌کنند.

در بصره و عراق، آمریکایی‌ها طی سال‌ها مدارک و شواهد کار خود را دیدند و ملاحظه کردند که مداخله نظامی در دستیابی به نتایج مهم راهبردی و پایدار به رغم تلاش‌های آمریکا شکست خورد.

سرهنگ بازنشسته اندرو باسوویچ، یک مورخ نظامی است. او می‌گوید: ممکن است برخی بگویند تلاش سخت‌تر، سرمایه گذاری میلیاردها پول بیشتر و باز هم فرستادن تجهیزات بیشتر برای ۱۵ سال دیگر نتایج مطلوب تری به بار خواهد آورد. اما این یک خیال واهی است. آمریکا در عراق هیچ مرجعی ندارد که با استناد به آن مدعی پیروزی نظامی شود و تکرار اشتباهات گذشته قرار نیست به پایان متفاوتی در یک زمان دیگر منجر شود.

نویسنده این مطلب تصریح می‌کند: برای واشنگتن مشاهده آشوب‌های بصره باید محرکی به منظور دنبال کردن یک تغییر ریشه‌ای در سیاست خارجی آمریکا و رفتن به مسیری دیگر به منظور تمرکز شدید بر دفاع از منافع حیاتی آمریکا باشد. این دستورکار شاید در واشنگتن چندان آشنا به نظر نرسد اما بازتاب چیزی است که اکثر آمریکایی‌ها می‌خواهند.

بری پوسن، یک استاد دانشگاه ام‌آی‌تی در پولتیکو می‌نویسد: تا جایی که دیدگاه‌های مردم آمریکا را می‌خوانیم زمانی که باراک اوباما به ریاست جمهوری رسید بیشتر آنها می‌خواستند کشورشان از عراق خارج شود. آنها همین خواسته را به هنگام انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری داشتند. در حقیقت مخالفت هر دو نفر با جنگ در عراق یکی از کلیدهای موفقیت‌های انتخاباتی بود.

پوسن ادامه می‌دهد: با توجه به استدلال‌های کسانی که می‌گویند تلاش‌های نظامی بیشتر در عراق نه لازم و نه عاقلانه است ما باید بررسی کنیم که آیا این تلاش‌ها با دیدگاه‌های ابراز شده مردم آمریکا به شکلی دموکراتیک تطابق دارد یا خیر.

در خاتمه این مطلب آمده است: آمریکایی‌ها به درستی خواهان یک سیاست خارجی محتاطانه تر و واقع‌بینانه تر هستند. یک چنین سیاستی منجر به قربانی کردن جان و مال آمریکایی‌ها در جنگ‌هایی به هدف تغییر نظم جوامع نشده بلکه به جایش منجر به تمرکز بر دفاع از آمریکایی‌ها می‌شود. چنین سیاستی منجر به تحمیل راه حل نظامی خارجی برای مشکلات سیاسی داخلی کشورهای دیگر نمی‌شود. چنین سیاستی وظایفی را بر دوش ارتش آمریکا که برای آن تعریف نشده و متناسب آن نیست، نمی‌گذارد. چنین سیاستی به بی‌ثباتی منطقه‌ای در خاورمیانه دامن نمی‌زند. مصائب مداومی که نتیجه‌اش تظاهرات مردم بصره طی چند روز گذشته چالش‌هایی دشوار هستند اما نه برای آمریکا بلکه برای عراق. این سختی‌ها در غیاب مداخله نظامی آمریکا البته از بین نمی‌روند اما در حضور آن نیز از بین نمی‌روند و از خیلی وقت پیش باید یک مسیر جدید در عراق در پیش گرفته می‌شد.