چرا دوسالانه سفال و سرامیک برگزار نمی‌شود؟

به گزارش قائم آنلاین، فتح الله زیارتی در گفت‌وگو ، بیان کرد: ما دو سالانه سفال و سرامیک را داشتیم که همه‌ی هنرمندان از نقاط مختلف کشور می‌توانستند در آن شرکت کنند و آثارشان به نمایش درمی‌آمد، بازتاب مناسبی هم داشت اما آخرین دو سالانه در سال ۱۳۹۰ در سمنان و تهران برگزار شد. در سال ۱۳۸۸ نیز نهمین دو سالانه به طور کامل در سمنان برگزار شد و شاید یکی از دلایلی که نمایشگاه «کیمیای خاک» در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، به واسطه همین موضوع  باشد که مسوولان انجمن سفالگران ایران هم متوجه توانایی هنرمندان سمنان در سال‌های گذشته شده‌اند.

او ادامه داد: از سال ۱۳۹۰ به بعد دوسالانه سفال برگزار نشده است؛ در حالی که باید تا امسال سه دو سالانه برگزار می‌شد. این نقطه ضعفی است که وزارت ارشاد باید درباره آن تجدید نظر کند زیرا دوسالانه‌ها محفل مناسبی برای هنرمندان هستند و باید این موضوع را از وزارت ارشاد پیگیری کرد که چرا این رویداد را برگزار نمی‌کنند.

این هنرمند با بیان اینکه در سال‌های گذشته دوسالانه‌های نگارگری، مجسمه‌سازی و رشته‌های دیگر هنرهای تجسمی برگزار شده اما دو سالانه سفال و سرامیک برگزار نشده است، افزود: به نظر می‌رسد دیدگاهی در تیم قبلی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود داشت و ما آن را از مدیرکل استان می‌شنیدیم که باید سفال زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برود و جای آن در وزارت ارشاد نیست. اما باید در نظر گرفت جای سفال به مفهوم صنایع دستی در سازمان میراث فرهنگی و سفال و سرامیک به معنای هنرهای تجسمی در معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل هنرهای تجسمی است.

زیارتی اضافه کرد: این دیدگاه در سال‌های گذشته موجب شده دو سالانه سفال و سرامیک را سه دوره برگزار نکنند و این لطمه سنگینی به این حوزه می‌زند. وقتی یک هنرمند می‌داند که قرار است در دو سال آینده چنین رویدادی اتفاق بیفتد، طبیعتا انگیزه بیشتری برای کار کردن دارد زیرا هنرمند نیاز دارد دیده شود و جایی برای عرضه می‌خواهد؛ بنابراین برگزار نشدن دو سالانه نقطه ضعفی است که باید به آن پرداخته شود.

رییس انجمن سفالگران سمنان همچنین درباره نمایشگاه سفالگران «کیمیای خاک» که از ششم مهر ماه در خانه هنرمندان افتتاح شده است، اظهار کرد: این نخستین نمایشگاه است که بعد از گذشت ۲۰ سال از فعالیت انجمن سفالگران سمنان در پایتخت برگزار شده است.

او با بیان اینکه هر انجمن یا گروهی به عنوان شخصیت حقیقی و حقوقی می‌تواند در تهران گالری اجاره کند و آثارش را به نمایش بگذارد، ادامه داد: اما بحث هزینه‌ها مطرح است. گالری زمستان خانه هنرمندان به رایگان در اختیار ما قرار گرفت و همین موضوع موجب صرفه‌جویی در هزینه هنرمندان حاضر در این نمایشگاه شد.

زیارتی اعلام کرد: ما برای شرکت در این نمایشگاه از اداره کل ارشاد سمنان نیز کمک مالی گرفتیم و بخشی از هزینه‌ها را هم خودمان تامین کردیم تا بتوانیم در نمایشگاهی در مرکز کشور حضور پیدا کنیم. هزینه‌های حضور در یک گالری خصوصی به مراتب بیشتر می‌شود و بسیاری از هنرمندان نمی‌توانند این هزینه‌ها را تامین کنند. نبود شرایط و امکان ارائه آثار هنرمندان فعال استان‌ها و شهرستان‌ها در مرکز فقط مربوط به سمنان نمی‌شود و هنرمندان کشور را دربرمی‌گیرد.

رییس انجمن سفالگران سمنان درباره تاثیر نمایش آثار هنرمندان سمنان در تهران و بازخورد آن اظهار کرد: مراسم افتتاحیه دور از انتظار ما بود و تصور نمی‌کردیم تعداد زیاد مخاطبانی که در روز افتتاحیه حاضر شدند، از نمایشگاه استقبال کنند. از طرفی تماس‌هایی از سوی گالری‌دارها و فعالان این حوزه گرفته شد و فکر می‌کنم تکرار چنین نمایشگاه‌هایی می‌توانند اثرات مثبت بیشتری به همراه داشته باشد.

او با بیان اینکه ما در سمنان کمبود گالری نداریم اما بحث اصلی هزینه‌ها است، گفت: متولی امر که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است باید در این زمینه هزینه کند که به عقیده من چنین کاری را انجام نمی‌دهد. ما در سمنان محدودیتی نداریم و گالری‌هایی که بتوانیم آثارمان را نمایش دهیم وجود دارند اما آنچه بیشتر از همه در دنیا وجود دارد سوبسیدی است که باید به هنر تعلق بگیرد اما این اتفاق در ایران آن طور که باید رخ نمی‌دهد.

زیارتی درباره انتخاب آثار هنرمندان در نمایشگاه «کیمیای خاک» نیز بیان کرد: از طرف انجمن هنرمندان سفالگر ایران و خانه هنرمندان فرصت نمایشگاهی در اختیار انجمن سفالگران سمنان قرار گرفت و طی فراخوانی به هنرمندان شهر سمنان، آثاری ارائه شد که ۳۹ اثر از بین ۱۵ هنرمند انتخاب شدند و به نمایش درآمدند.

به گزارش ایسنا، نمایشگاه سفالگران سمنان با نام «کیمیای خاک» از سوی انجمن سفالگران ایران از جمعه (۶ مهر ماه) در گالری زمستان خانه هنرمندان ایران افتتاح شد و فرصت بازدید از آن امروز ۱۳ مهر ماه به پایان می‌رسد.