گره کور طلای کثیف

به گزارش قائم آنلاین، عمق جنگل‌ها، حاشیه رودخانه و… به‌عنوان مکانی برای دفن زباله مورد استفاده قرار می‌گیرد، اتفاقی ناخوشایند که گاهاً حتی باعث بروز حوادث ناگواری نیز برای ساکنان منطقه شده است.

مکان‌هایی در دسترس اما پردغدغه، برای حدود ۶ ‌هزار و ۵۰۰ تن زباله‌ای که هر روز در ٣ استان شمالی تولید می‌شود و طلای کثیف را به گره کوری تبدیل کرده که دیگر با دست باز نمی‌شود. در گیلان ٢٥ مرکز دفن زباله وجود دارد که عمدتاً مراکز پرتاب زباله است و پسماندهای شهری در آنها دفن نمی‌شود، بلکه در این مکان‌ها پرتاب می‌شود. همچنین ٨ مرکز دفن پسماند ساحلی وجود دارد؛ مراکزی که فاصله کمی با دریا دارد. اما در مازندران با وجود تولید روزانه ۳ هزار تن زباله تعداد مراکز دفن در سواحل کمتر از گیلان است.

متولیان امر در استان عمق جنگل‌ها را برای معدوم کردن زباله برگزیده‌اند. به‌طور مثال زباله‌ شهرستان محمودآباد در نیم‌متری دریا تخلیه می‌شود که با این کار حجم بالای شیرآبه به دریا وارد می‌شود. همچنین این تخلیه در قائمشهر در ١٠متری رودخانه اتفاق می‌افتد و با کشیدن یک کانال شیرآبه‌ها وارد رودخانه می‌شود. در سوادکوه نیز در جنگل و در ساری در ١٢٠متری مراتع تخلیه زباله صورت می‌گیرد. در مجموع براساس آمارهای اعلام شده ٦٤‌درصد زباله‌ تولیدی در این ٣ استان در جنگل‌ها، ٢٦‌درصد در رودخانه‌ها و ١٠‌درصد در مراتع دفن می‌شود. باید پذیرفت که استان‌های شمالی در ایام تعطیل پذیرای بیش از ۱۰ میلیون مسافر هستند.

بنابراین مشکل پسماند استان‌های شمالی یک مشکل فرا استانی‌ است که نیاز به توجه ویژه دارد، همان‌طور که در مورد گرد و غبار اولویت کشور خوزستان است در زمینه پسماند نیز اولویت باید استان‌های شمالی باشد. بنا بر اعلام مدیر کل محیط زیست گلستان زباله‌های تولیدی در سه محل قلعه گرگان در زون غربی استان، کارخانه کمپوست زون شرقی و تپه منگالی دفن می‌شود که کمترین آلودگی‌ها را برای دریا و محیط‌زیست دارد. اماهمچنان، برنامه‌های مازندران و گیلان برای مدیریت پسماندهای ٢ استان نیمه‌تمام است و معلوم نیست چه زمانی این برنامه‌ها اجرایی می‌شود؛ برنامه‌هایی که تاکنون هزینه‌هایی را روی دست مسئولان گذاشته اما خروجی آن هنوز برای مردم قابل درک نبوده است.

علی محمد شاعری عضو هیات رییسه کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست درمجلس، درگفت وگویی در خصوص تدوین برنامه مدیریت پسماند عادی در استان های گیلان و مازندران در دولت، اظهار کرد: مجلس دربودجه سال ۹۷ دولت را مکلف کرد که نیم درصد از عوارض ورودی به کشور را به مدیریت پسماند با اولویت استان های شمالی کشور اختصاص دهد، بنابراین تدوین برنامه در دولت درجهت انجام این تکلیف قانونی درمجلس است؛ لذا اگر توسط دولت اقدامات لازم انجام شود به مهم ترین برنامه درمدیریت پسماند توجه شده است.

نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه درمجلس شورای اسلامی، با تاکید براینکه مهم ترین اولویت محیط زیست درحال حاضر برای شمال کشور مدیریت پسماندها به شیوه علمی و با استفاده از فناوری روز دنیا است، افزود: در شمال کشور در۳ استان بیش از ۶ هزار تن زباله تولید می شود که درصد بسیاری از آنها درمناطق جنگلی، سواحل و در مجاورت رودخانه ها رهاسازی می شوند؛ متاسفانه شیرابه ها، بوی نامطبوع و آلودگی محیط زیست پسماندها غیرقابل جبران بوده و سلامت شهروندان را با خطر روبه رو می کند، ضمن اینکه جاذبه های گردشگری هم به دلیل رهاسازی زباله ها درشمال کشور کاهش پیدا می کند.

وی با بیان اینکه زیباسازی محیط زیست شهرهای زیبای مازندران به دلیل عدم مدیریت پسماند باخطر روبه رو شده است، تصریح کرد: به طورحتم تدوین این برنامه در دولت اقدامی اساسی برای مدیریت پسماند است، درصورتی که دولت اهل اقدام باشد؛ هرچند که دولت تاکنون شعارهای بسیاری را درخصوص محیط زیست مطرح کرده است، اما همچنان منتظر اقدامات علمی دولت هستیم.

این مسئول، ادامه داد: متاسفانه تاکنون برنامه های دولت درخصوص مدیریت پسماند جنبه عملیاتی نداشته و مسئولان نه تنها قانون را اجرا نمی کنند، بلکه اهل اقدام و عمل نیستند؛ به طورحتم پسماند درصورت بازیافت مجدد در چرخه تولید قرار می گیرد، البته که پسماند اشتغال زا بوده و درجهت استفاده مجدد از منابع می تواند مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا منابع محدودی درکشور وجود دارد، لذا منابع محدود را نمی توان مصرف ، تبدیل به زباله و در طبیعت رها کرد؛ درحال حاضر دربسیاری ازکشورهای دنیا فاضلاب، پسماند و پساب ها را مجدد بازیافت کرده و درفرآیند تولید و توسعه مورد استفاده قرار می دهند.

عضو هیات رییسه کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست درمجلس، گفت: اقدامات این چنینی درسایرکشورها برای مدیریت پسماند به طورکامل سازگار با مبانی توسعه پایدار است.

خرمن پربرکت طبیعت شمال در آتش ویرانی‌های زباله می‌سوزد و طراوت و شادابی مازندران با پساب‌های خانمانسوز زباله جای خود را به پژمردگی و نابودی می‌سپارد و دست‌اندرکاران همچنان با گفتار درمانی خود، وعده‌های سرخرمن می‌دهند و سال هاست که خود در سرخرمن حاضر نمی‌شوند تا به حسابدهی بپردازند و مشخص کنند که چرا همه‌شان در آزمون بزرگ حل معضل زباله، همچنان نمره خوبی نمی‌گیرند و تعجب در آنجاست که باز هم در سرکلاس حاضر می‌شوند و وعده‌های خود را تکرار می‌کنند.