موزه “جانورشناسی” دانشگاه شهید بهشتی در آستانه تعطیلی

به گزارش قائم آنلاین، حسن رجبی مهام در گفت‌وگو با اشاره به اینکه مکان فعلی موزه یک زیرزمین بوده و در حالت نیمه‌تعطیل است، از عدم امکان بازدید دانشجویان ابراز تأسف کرد و توضیح داد: شیشه‌های نگه‌داری نمونه‌ها، مناسب نبوده و مکان فعلی موزه نیز از تهویه مناسب برخوردار نیست؛ به گونه‌ای که وجود بخار

به گزارش قائم آنلاین، حسن رجبی مهام در گفت‌وگو با اشاره به اینکه مکان فعلی موزه یک زیرزمین بوده و در حالت نیمه‌تعطیل است، از عدم امکان بازدید دانشجویان ابراز تأسف کرد و توضیح داد: شیشه‌های نگه‌داری نمونه‌ها، مناسب نبوده و مکان فعلی موزه نیز از تهویه مناسب برخوردار نیست؛ به گونه‌ای که وجود بخار فرمالین در فضا می‌تواند برای حضور افراد مضر باشد.

وی تشریح کرد: در سال ۷۵ که دانشجوی کارشناسی ارشد بودم، بازدید روزانه از موزه امکان‌پذیر بود؛ دانشجویان می‌توانستند نمونه‌هایی که تصاویر آن در کتاب‌ها موجود بود را به صورت واقعی مشاهده کنند.

استادیار گروه علوم و زیست فناوری جانوری دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: در سال‌های اخیر فعالیت موزه به دلیل مشکلاتی از قبیل مناسب نبودن محل نگه‌داری نمونه‌ها، خرابی و عدم امکان جایگزینی، مشکلات مربوط به بودجه و … متوقف شده است.

رجبی با اشاره به اینکه در دوره کوتاهی سعی شده با همکاری تعدادی از دانشجویان دکتری تجهیز موزه انجام شود، بی‌ثمر بودن این تلاش‌ها را یادآور شد و تأکید کرد: بسیار علاقمندیم که این موزه بار دیگر احیاء شود.

وی قدمت رشته علوم جانوری در این دانشگاه را حدود ٥٠ سال اعلام کرد و با اشاره به اینکه مقطع ارشد این رشته نیز از همان سال‌های ۷۰ یا ۷۱ بنیان گذاشته شده است، خاطرنشان کرد: مشکل بودجه در این خصوص، مشکل اساسی است و متأسفانه این دیدگاه وجود دارد که موزه آخرین جایی‌ است که باید به آن رسیدگی شود.

نیازمند حضور مستمر یک کارشناس در موزه

رئیس موزه دانشگاه شهید بهشتی موضوع کنترل مستمر و نظارت بر موزه را مهم دانست و گفت: این مکان نیازمند نیرویی انسانی است که به صورت تمام وقت در موزه حضور داشته باشد.

رجبی مهام بر جنبه آموزشی این موزه تأکید کرد و گفت: قرار گرفتن این موزه در دانشگاه به سبب قدمت رشته جانورشناسی آن، دارای جنبه آموزشی بسیار مؤثری است و انتظار می‌رود که در واقعیت نیز این‌طور باشد.

همکاری ناموفق با موزه دارآباد/نمونه‌هایمان را پس ندادند

وی به همکاری دوره‌ای این موزه با موزه دارآباد اشاره و تصریح کرد: برخی نمونه‌هایمان را برای تعمیر به موزه دارآباد دادیم و در حال حاضر آن‌ها نمونه‌های ما را پس نمی‌دهند، چرا که هزینه تعمیر آن ۲۰ الی ۳۰ میلیون تومان است و ما توانایی پرداخت آن را نداریم.

استادیار گروه علوم و زیست فناوری جانوری دانشگاه شهید بهشتی در پایان با تأکید بر اینکه همکاری بین موزه‌ها باید امری طبیعی باشد، ارزش بالای این نمونه‌ها را یادآور شد و گفت: این نمونه‌ها حدود ۱۵ سال پیش به موزه دارآباد انتقال داده شده و قراردادی در این خصوص امضاء نشده است.