شربتي كه امام باقر(ع) براي بيماري محمدبن مسلم تجويز نمود

آن شربت را خوردم گويا از بندها رها شده بودم، بلند شدم رفتم منزل امام باقر عليه السلام. هنوز بر امام وارد نشده بودم كه حضرت فرمودند: بدنت سالم شد؟ گريه كنان داخل اتاق شدم و سلام كردم و دست امام را بوسيدم.

امام فرمودند: چرا گريه مي كني؟ گفتم: از دوري شما گريه مي كنم. حضرت فرمودند: آن شربت را چگونه يافتي؟ گفتم: گواهي مي دهم كه شما اهل بيت رحمتيد وقتي غلام شربت را آورد طاقت ايستادن را نداشتم اما وقتي شربت را خوردم كانّه از بند آزاد شده بودم. حضرت فرمودند: اي محمد آن شربت را كه خوردي از خاك قبر جدّم امام حسين عليه السلام بود و بهترين چيزي است كه من به آن استشفاء مي نمايم و هيچ چيزي را بر آن برابري مكن و ما از آن خير بسيار مي بينيم.