مدال من کجا مدال یک جانباز کجا؟

به گزارش قائم آنلاین، شاهین ایزدیار در گفت و گو ، درباره خودش، اهدافش برای دستیابی به شش مدال طلای این دوره از بازیهای پاراآسیایی ۲۰۱۹ اندونزی و علاقه اش به جانبازان دفاع مقدس و درسی که در این رشته از آنها آموخته حرف زد. او که پایه های زندگی اش بر اساس اعتقاد به مقدسات است گفت هرگز در دین اهل افراط و تفریط نیست و به اعتدال اعتقاد دارد.متن این پرسش و پاسخ در ادامه می آید:

 جزو معلولین چند درصد محسوب می شوی؟
من در رشته شنا در کلاس S10 در مسابقات شرکت می کنم. این کلاس کمترین سطح از معلولین جسمی محسوب می شود. انگشتان دست راستم کامل نیستند.

این نقص عضو در حادثه برایت بوجود آمده یا از بدو تولد…؟
– …از بدو تولد با این وضعیت به دنیا آمدم. در دوران کودکی تاحدودی از این بابت برایم سئوال بوجود می آمد که چرا این شرایط را دارم ولی از ۹ سالگی نگاهم به زندگی تغییر کرد!

 چه اتفاقی در ۹ سالگی برایت رخ داد؟
به تشویق خانواده ام رفتم و در کلاس شنا عضو شدم تا این ورزش را یادبگیرم. وقتی شنا کردن را یادگرفتم متوجه شدم طوری شنا می کنم که خیلی از افراد سالم نمی توانند مانند من این کار را انجام بدهند. برای همین بود که شنا را عاشقانه دنبال کردم و به اصرار مربی شنایی که داشتم در مسابقات منطقه و استان شرکت کردم تا توانستم در سن ۱۴ سالگی به عضویت تیم ملی دربیایم.

این نقص عضو قابل برطرف شدن است؟ یعنی راه حل پزشکی دارد؟
بله دارد!
چه زمانی می خواهی آن را جراحی و احتمالا به شکل عادی برگردانی؟

هیچ وقت این کار را نمی کنم! با این وضعیت راحت هستم و دستم را با این شکلی که هست دوست دارم. همه کارهایم را بدون مشکل انجام می دهم و در آب هم از خیلی ها سریعتر و راحت ترم.

خودت را کمی بیشتر برای ما معرفی می کنی؟
البته! شاهین ایزدیار متولد ۲۲ شهریور ماه سال ۱۳۷۲ و ۲۵ ساله هستم.

بچه تهرانی؟
– نه! کرجی هستم. پدر و مادرم هم کرجی بودند و خودم هم آنجا بزرگ شده ام. یک خواهر و یک برادر بزرگتر از خودم هم دارم.

 هرگز فکر می کردی روزی به این جایگاه در کشورت برسی؟
– جالب است بدانید من از آب می ترسیدم. هر زمان به شمال می رفتیم یا استخر می دیدم می ترسدیم که مبادا پدرم مرا به آب بیندازد و واقعا هرگز این روزها را در تصورات دوران کودکی و نوجوانی ام نمی دیدم تا اینکه با گروهی از دلاوران کشورم آشنا شدم!

 جانبازان ۸ سال دفاع مقدس؟
– بله! من از ابتدا دارای نقص عضو بودم و وقتی با افرادی آشنا شدم که ابتدا بدنی سالم داشتند و بعد به دلیل حضور در جبهه های جنگ دست، پا، چشم و تعدادی از آنها، چند عضو بدن شان را از دست داده اند آشنا شدم فهمیدم کاری که من انجام می دهم در قیاس با آنها زمین تا آسمان تفاوت دارد.

آنها با از خودگذشتگی برای دفاع از خاک، ناموس و نظام راهی جبهه شده بودند و در اردوهای تیم ملی کنارم بودند. البته با توجه به شریط سنی شان و اینکه شکر خدا دیگر جنگی برای کشورمان بوجود نیامده است الان ۵، ۶ سالی می شود که جانبازانی که قبلا با آنها تمرین می کردم به دلیل بالا رفتن سن و سال شان دیگر در اردو نیستند ولی درس هایی که از آنها آموختم چراغ راهم بوده و تا آخر خواهند بود.

 هنوز با آنها ارتباط داری؟
– البته که دارم. آقای حمید سعدی از قهرمانان رشته خودم در کلاس من بودند. من چند سال پشت سر این قهرمان ارزنده کشورمان بودم تا اینکه توانستم رکورد بهتری بدست بیاورم و این قهرمان جانباز از تیم ملی خط خورد. اتفاقا اولین کسی که به من تلفن کرد آقای سعدی بود که مرا شرمنده خودش کرد.

سایرین چطور؟
برادر علی حسین آبادی از خراسان، آقای اکبرنژاد و دیگر دوستان هم به من تلفن زدند و تبریک گفتند. من هم به تک تک شان گفتم این عناوین را مدیون تجربیاتی هستم که از آنها و بودن کنارشان آموختم.

 مدال هایت را چه می کنی؟
– برای خودم نگه می دارم و دوست دارم با کسب مدال های بیشتر کلکسیونی از مدال هایم را برای خودم بسازم.

چقدر درس خواندی؟
قسمت بود تا در مشهد و کنار حرم آقا امام رضا(ع) درس بخوانم. رشته ام هم مرتبط با ورزش بود و تا مقطع تربیت بدنی تحصیل کردم.

 درست تمام شد؟
می خواهم تا مقطع دکترا بخوانم.

 ظاهرا خیلی پرسپولیسی هستی؟
بله! پیش از اعزام به بازیهای پاراآسیایی گفته بودم به عشق پرسپولیس شش مدال طلا می گیرم. از این بابت خدا را شکر می کنم که توانستم همان تعداد مدال بگیرم و شرمنده خودم نشدم.

 به تمرین این تیم هم رفتی؟
بله! اتفاق خیلی خوبی بود. قبل از آن این تجربه را نداشتم ولی برانکو، عالیشاه و بزرگترهای تیم مرا شرمنده کردند. امیدوارم پرسپولیس همیشه و در همه مقاطع موفق باشد.

 یادت هست از چه دوره ای پرسپولیسی شدی؟
نه! اما این را می دانم وقتی رنگ ها را یادگرفتم و فهمیدم رنگ قرمز بر تن پرسپولیس است طرفدار این تیم شدم. از این بابت هم به تیمی که طرفداراش هستم افتخار می کنم.

تیم ملی را هم دوست داری؟
البته!
 فکر می کنی تیم ملی بتواند قهرمان جام ملتهای آسیا شود؟
این اتفاق سختی است ولی از شناختی که از ایرانی و ورزشکارانش دارم امیدورام بهترین نتیجه ممکن را بدست بیاورند.

منتقد کی روش هستی یا طرفداراش؟
هیچ انسانی کامل نیست. کی روش هم شاید ایرادهایی داشته باشد ولی با توجه به جایگاه و پیشرفتی که در فوتبال مان ایجاد کرده به ویژه چون در آستانه حضور تیم ملی در جام ملتها هستیم قطعا از او راضی ام و طرفداراش هستم. به شرطی که تیم ملی را در جام ملتها موفق کند.