چرا بی اختیاری ادراری می گیریم؟

به گزارش قائم آنلاین، بی اختیاری ادراری بر فعالیت های روزمره افراد تاثیرات نامطلوبی به جای می گذارد. البته باید گفت بی اختیاری ادراری یک بیماری نیست، بلکه علامت یک بیماری است.

علل بی اختیاری ادرار موقتی

برخی غذاها، نوشیدنی ها و داروها می تواند منجر به بی اختیاری ادرار موقتی شود. یک تغییر ساده در عادات غذایی می تواند به حل این مشکل کمک کند.

علل بی اختیاری ادرار موقتی عبارتند از:

– الکل : الکل ادرارآور است و باعث تحریک مثانه و احساس نیاز فوری به دفع ادرار می شود.

– نوشیدن مقدار زیادی مایعات به ویژه در یک مدت زمان کوتاه، میزان ادرار مثانه را افزایش می دهد.

– کافئین : کافئین (مثل چای و قهوه) یک ماده ادرارآور و محرک مثانه است که می تواند نیاز ناگهانی به ادرار کردن را ایجاد کند .

– تحریک مثانه: نوشیدنی های گازدار، شیرین کننده های مصنوعی و غذاها و نوشیدنی های که حاوی مقادیر بالای ادویه و شکر و اسید هستند، می توانند مثانه ی شما را تحریک کنند.

– داروها : داروهای قلب، داروهای فشار خون، آرام بخش ها، شل کننده های عضلانی و داروهای دیگر ممکن است مشکلاتی برای کنترل مثانه ایجاد کنند.

– عفونت دستگاه ادراری : عفونت ها می توانند مثانه را تحریک کنند و سبب شوند تا فرد نیاز فوری به دفع ادرار داشته باشد. ممکن است فرد متوجه عفونت دستگاه ادراری خود نشود و تنها علامت بی اختیاری ادراری را مشاهده کند که با مراجعه به پزشک متخصص، متوجه مشکل اصلی شده و با درمان عفونت دستگاه ادراری خود، بی اختیار ادراری را درمان کند.

سایر علائم و نشانه های عفونت دستگاه ادراری ممکن است شامل احساس سوزش در هنگام دفع ادرار و بوی بد ادرارباشد.

– یبوست : روده در نزدیکی مثانه واقع شده است. بنابراین به محض این که مدفوع فردی سفت شود و در اصطلاح بهیبوست مبتلا شود، برای دفع آن نیاز به فشار بیشتری حس می کند که در نهایت به مثانه هم فشار می آید و منجر به تکرر ادرار در فرد می شود.

علل بی اختیاری ادرار دائمی

– بارداری و زایمان : زنان باردار ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی و بزرگ شدن رحم، دچار بی اختیاری ادراری شوند. علاوه بر این، زایمان طبیعی می تواند عضلات کنترل کننده مثانه را ضعیف کند. همچنین اعصاب مثانه و بافت های آن را تحریک می کند و منجر به افتادگی عضلات کف لگن می شود (پرولاپس). پرولاپس عضلات کف لگن باعث فشار زیاد روی مثانه، رحم و روده کوچک می شود. تا زمانی هم که مثانه تحت فشار باشد، فرد با اختیاری ادرار مواجه می شود.

– تغییرات مثانه با افزایش سن: با افزایش سن، عضلات مثانه ضعیف می شوند و ظرفیت مثانه برای نگهداری ادرار کاهش پیدا می کند. بنابراین علایم بی اختیاری ادراری بروز می کند. اگر فرد مسن به مشکلات و بیماری های های عروقی نیز مبتلا باشد، شانس ابتلا به بی اختیاری ادراری در او بالا می رود. به همین علت به افراد سالمند توصیه می شود که حتما بیماری های عروقی خود را کنترل کنند، وزن خود را در حد طبیعی نگه دارند و از مصرف سیگار خودداری کنند. همچنین اگر فشار خون و دیابت دارند آن را کنترل کنند تا بتوانند ادرار خود را تحت کنترل داشته باشند.

– یائسگی زنان: در یائسگی، هورمون استروژن کمتری تولید می شود. هورمون استروژن کمک می کند تا دیواره مثانه و پیشابراه قوی بماند و کنترل ادرار با راحتی امکانپذیر باشد. بنابراین با ورود به سن یائسگی و کاهش تولید استروژن، این بافت ها ضعیف شده و بی اختیاری ادرار تشدید می شود.

– برداشتن رحم در زنان : مثانه و رحم در مجاورت یکدیگر قرار دارند و همدیگر را نگه می دارند. بنابراین هر گونه آسیب و یا برداشتن رحم، به مثانه نیز آسیب می زند عضلات کف لگن با برداشتن رحم دچار مشکل می شوند و فرد با بی اختیاری ادرار مواجه می شود.

– التهاب پروستات : پروستات غده ای در مردان است که با افزایش سن اغلب بزرگ می شود و با فشار آوردن به روی مثانه، منجر به بی اختیاری ادراری می شود.

– سرطان پروستات

– سرطان مثانه و سنگ مثانه : بی اختیاری، تکرر ادرار و سوزش هنگام ادرار کردن می تواند علائم و نشانه های سرطان مثانه و سنگ مثانه باشد. علائم و نشانه های دیگر آنها وجود خون در ادرار و درد لگن می باشد.

– بیماری های مغز و اعصاب : بیماری های ام اس، پارکینسون، سکته مغزی، تومور مغزی و یا آسیب نخاع می توانند در کنترل مثانه اختلال ایجاد کنند و باعث بی اختیاری ادراری شوند.

– انسداد: ایجاد تومور در هر قسمت از مجاری ادراری می تواند جریان طبیعی ادرار را مختل کرده و سبب بی اختیاری ادراری شود .

– سنگ های ادراری در مثانه منجر به رکود ادرار در فرد می شوند. سنگ های ادراری می توانند در کلیه و مثانه یا در حالب ایجاد شوند.

چه عواملی خطر ابتلا به بی اختیاری ادراری را افزایش می دهند؟

– جنسیت : زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به بی اختیاری ادراری قرار دارند. شرایطی مانند زایمان، یائسگی، بارداری و آناتومی بدن جنس مونث از جمله عوامل مستعدکننده این مشکل در زنان محسوب می شوند. اگرچه بروز مشکلات مربوط به پروستات در مردان نیز باعث بی اختیاری ادراری می شود.

– سن : با افزایش سن، عضلات دستگاه ادراری استحکام خود را از دست می دهند و فرد بیشتر مستعد ابتلا به اختیاری ادراری می شود.

– اضافه وزن : داشتن اضافه وزن و یا چاقی، روی مثانه و عضلات اطراف آن فشار وراد می کند و آنها را تضعیف می کند و باعث می شود تا ادرار هنگام سرفه یا عطسه به بیرون نشت پیدا کند.

– سیگار کشیدن

– بیماری های دیگر: بیماری های کلیوی و یا دیابت نیز خطر ابتلا به بی اختیاری ادراری را افزایش می دهند.