کارشناس اقتصادی: دولت نباید چک برگشتی خود را به بازار بیاورد

وی گفت: دولت می تواند بر روی ارز محلی قرض بگیرد اما نباید چک برگشتی خود را به بازار آورد. کارشناس مسائل اقتصادی افزود: خلق نقدینگی و رشد آن منفعل بوده و نقش فعالی در بازار نداشته بلکه بیشتر از نوع سپرده بوده است. احمدی گفت: این نوع نقدینگی هم نگران کننده است و هم نیست اما مسیر و راه کار نقدینگی غلط و اشتباه بوده است. وی افزود: نقدینگی ذاتش مثبت است اما این سیاست های پولی است که عرصه را برای تولید و بنگاه های اقتصادی هموار می کند.

کارشناس مسائل اقتصادی گفت: نقدینگی در بازار سرکشی می کند و از این بازار به بازار دیگر مشکلاتی را به وجود می آورد. احمدی افزود: نقش سیاست های پولی می تواند بنگاه های تولیدی را در فراز و فرود اقتصادی متعادل و چرخه های تجاری را هموار کند.

وی گفت: با سیاست های مالی باید نقدینگی را به سمت تولید هدایت کنیم و این در صورتی است که تولید جذاب باشد. کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه مردم باید تجربه شیرینی از بازار سرمایه داشته باشد، تصریح کرد: مردم هنوز زنجیره ارزش را در بازار شناسایی نکرده اند و این زنجیره هنوز جا نیفتاده است.

احمدی با بیان اینکه بانک مرکزی ابزار لازم را برای تغییر سیاست های مالی و پولی دارد، گفت: در همه جای دنیا بانک مرکزی متولی بازار کار است چون ابزار مالی را در دست دارد.

تیمور رحمانی کارشناس مسائل اقتصادی در ابتدا مقایسه ای از رشد نقدینگی در چند کشور در یک برهه زمانی ۱۰ ساله داشت. او گفت: ایالت متحده امریکا اقتصاد اول دنیاست. در سال ۲۰۰۷ عدد نقدینگی در این سال ۷ تریلیون دلار بود و در ۲۰۱۷ به ۱۴تریلیون دلار که در این ده سال دو برابر شده است.

در ژاپن رشد نقدینگی در سال ۲۰۰۷ هفتصد تریلیون ین بود که در ۲۰۱۷ به نهصد تریلیون ین رسیده است. حجم نقدینگی در چین درسال ۲۰۰۷ چهل تریلیون بود که در ۲۰۱۷ به ۱۷۰ تریلیون رسیده است. عدد نقدینگی کشور ترکیه در سال ۲۰۰۷، ۳۰۰ میلیارد بود که در ۲۰۱۷ به ۱۴۰۰ تریلیون رسیده است.

رحمانی افزود: مقایسه رشد نقدینگی این کشورها در ۱۰ سال نشان می دهد که در ایالت متحده رشدنقدینگی در مدت دو برابر، در ژاپن ۱/۲ برابر، در چین ۴ برابر و در ترکیه نیز عدد نقدینگی در ۱۰ سال ۴ برابر شده است.

وی در ادامه درباره رشد نقدینگی ایران بین سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۹۷ گفت: در ایران در یک بازه زمانی ۱۰ ساله و از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۰ رشد نقدینگی ۵ برابر شده است. از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ نقدینگی ۱۷ برابر، از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ نقدینگی ۵ برابر، از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ نقدینگی ما ۱۱ برابر و از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ حجم نقدینگی ما ۴ برابر شده است.

او افزود: این آمار نشان می دهد کشورها از نظر رشد نقدینگی شبیه هم نیستند. کشورهای دیگر بسته به وضعیت اقتصادی رشد نقدینگی داشته اند اما ایران در واقع در دهه ۴۰ رشد ۵ برابری نقدینگی را داشته و در دهه ۵۰ رشد نقدینگی ۱۷ برابر شده است. نقدینگی در طول سال ها رشد می کند بنابراین بزرگ شدن عدد نقدینگی مسئله نیست فقط هماهنگی با نیاز اقتصاد مهم است.

او افزود: در چند سال اخیر افزایش نقدینگی ما متناسب با رشد اقتصادی نبوده است. رشد نقدینگی بالا (وقتی تولید رشدی ندارد) در تورم خود را نشان می دهد ولی به صرف عدد، رشد نقدینگی نمی تواند نگران کننده باشد و نباید ترسید اما نوع رشد نقدینگی نگران کننده است بنابراین رشد نقدینگی متکی به سود بالا جای نگرانی دارد.

رحمانی درباره راهکارهای مهار نقدینگی گفت: اگر نقدینگی در نقطه شروع خوب خلق نشود نمی تواند در مسیر خوب قرار گیرد. وقتی اقتصاد در رکود و سود سپرده بالا، نشان دهنده این است که نقدینگی خوب خلق نشده است. ,وی ادامه داد: در اقتصادی که اطمینانی به آن وجود ندارد، بازدهی پایین است و هدایت نقدینگی به بخش تولید مشکل می شود بنابراین راهکار اصلی در اینجا بازگرداندن ثبات اقتصادی است.

رحمانی گفت: اقتصاد مجموعه به هم پیوسته ای است بنابراین وقتی ما زمینه هدایت منابع بانکی را به سمتی فراهم کنیم که الزاما برای اقتصاد مفید نیست نقدینگی ایجاد شده نیز نمی‌تواند مفید باشد و در جهت مثبت کارایی داشته باشد.

او در ادامه گفت: در شرایط فعلی که سرمایه درگردش بنگاه‌ها افزایش یافته ممکن است پایه پولی را افزایش دهیم ولی بانک مرکزی باید به فکر این باشد که اقتصاد کشور دچار تلاطم نشود. بانک مرکزی در شرایط فعلی به دنبال سیاست‌های انقباضی و محدود کردن پایه پولی نیست و این نشانه درک خوب بانک مرکزی از شرایط فعلی اقتصاد است.

او افزود: کشورهای اروپایی زیادی هستند که از نظر شیوه تامین مالی تولید شبیه ما و متکی به بانک هستند اما به طور کل شیوه نقدینگی در کشورها متفاوت است بنابراین نرخ سود تسهیلات و اعتبارات در اختیار بنگاه‌ها باید با بازدهی اقتصاد هماهنگی داشته باشد و بانک مرکزی آن را از طریق ابزار سرمایه‌گذاری تضمین کند.

رحمانی گفت: بازیگران اصلی بازار سرمایه اهل ریسک هستند بنابراین شیوه و راهکار مهم این است که اقتصاد به ثبات برسد پس از رشد نقدینگی در برهه‌ای زمان نترسیم فقط مهم است که نرخ سود با بازدهی اقتصاد هماهنگی داشته باشد.