حبس ادرار از نظر طب اسلامی چه مضراتی برای بدن انسان دارد؟

حضرت علی بن موسی الرضا(ع) در رساله ذهبیه فرموده‌اند: کسی که می خواهد دچار ناراحتی مثانه نشود، ادرار خود رانگه ندارد ولو که سوار بر اسب باشد.

بسیاری از مردم در تخلیه ادرار تنبل و مسامحه کار هستند و به دلایل غیر موجهی ادرار خود را حبس می کنند.

مشهور است که به لقمان گفتند: پسرت را خوب تربیت نکردی زیرا در بین راهی که با او می رفتیم، از مرکب پیاده شد و ادرار کرد، لقمان فرمود: اگر شما آن چه را که او می داند می دانستید، از مرکب هم پیاده نمی شدید و همان جا بار خود را سبک می کردید.

سوزش های مجرائی، تداوم ادرار، تقطیع ادرار، اختلاط با خون، اختلالات مثانه، ورم پروستات و غیر بر اثر حبس ادرار است.
ادرار خاصیت اسیدی دارد و چنانچه دفع نشود، ایجاد زخم و بیماری های زیادی می کند، خصوصا اگر وارد مجرای دفع شده باشد و از این جهت بعد از تخلیه ادرار هم به ترتیبی باید بقایای آن را که در مجری مانده است به بیرون فرستاد.

برای اینکه ذراتی از ادرار در مجری باقی نماند نباید ایستاده ادرار کرد، زیرا در حالت ایستاده کیسه ادرار(مثانه) بر مجاری دفع مسلط نیست و قطراتی که مثانه آن ها را جواب کرده همچنان باقی می ماند و عوارض فوق را به وجود می آورد، اما در حالت نشسته به قدر ضرورت به مثانه فشار وارد می شود و تقریبا چیزی از بقایای ادرار در آن نمی ماند.