ذخیره اسکناس ارزی صفر بود و ۱۸ میلیارد دلار را حراج کردید؟!

به گزارش قائم آنلاین، آقای روحانی دیروز در مجلس گفت: به چه دلیل یک مرتبه در ماه‌های اولیه سال ۹۷، کشور و اقتصاد ما با التهاب مواجه شد، دلیل این بود که اولا تحریم‌ها توانست بر بازار ارز، هم روانی و هم در عمل تاثیر بگذارد. مردم ما شاید همه ریزه‌کاری‌ها را ندانند، ما در اوایل سال ۹۷ در مقطعی قرار گرفتیم که ذخیره اسکناس ارزی ما تقریبا صفر بود، آن التهابات در بازار به وجود آمد و دولت ناچار شد برای آرام کردن بازار و نجات کشور از التهاب، تصمیماتی هرچند سخت اتخاذ و اجرا کند که برای دولت نه اولویت اول و دوم که اولویت سوم بود.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: سال ۹۸ حدود ۸۱ هزار میلیارد تومان برای کمک به صندوق‌ها پرداخت می‌کنیم. از ۱۱۰ هزار میلیارد تومان در بخش رفاهی در بودجه ۹۸ هشتادویک هزار میلیارد تومان برای کمک به صندوق‌ها پرداخت می‌کنیم. کی باید صندوق‌ها را در مسیر درست قرار دهیم؟ تا کی باید بودجه صندوق‌ها از بودجه سالانه پرداخت شود؟ پس این همه سرمایه‌گذاری برای صندوق برای چه بود؟ این زمانی بود که ما مشکل داشتیم به سمت صندوق می‌رفتیم، صندوق بازنشستگی آن قدر پول داشت و به ما کمک می‌کرد. در زمان جنگ در شرایطی ما این کار را می‌کردیم. این صندوقی که به ما کمک می‌کرد ببینید به چه روزی افتاده است و تامین اجتماعی که باید روی کار خودش بایستد و این همه بنگاه اقتصادی به اسم شستا درآمدش در سال چند درصد است و بنگاه‌های ضرردهش چند درصد است؟ ما در اقتصاد دولتی مشکل داریم، ما بخش خصوصی را تقویت نکردیم، محضر شما عرض می‌کنم اگر بخش خصوصی ما در کشور فعال بود و بار اقتصاد عمدتا بر عهده بخش خصوصی بود امروز تاثیر تحریم در کشور ما به مراتب کمتر بود. اگر بار بودجه بر دوش نفت نبود حتما اثر تحریم کمتر بود.
درباره این اظهارات باید پرسید چرا دولت در حالی که به اعتراف آقای روحانی در اوایل سال ۹۷ با صفر شدن ذخیره اسکناس ارزی مواجه بود، ۱۸ میلیارد دلار را به نرخ ۴۲۰۰ تومان توزیع کرد؟! آیا این کمک به سناریوی دشمن نبود؟!
در مورد بخش دوم سخنان آقای روحانی جای سؤال است که چرا با همه شعارهای پرطمطراق دولت، شستا و صندوق‌های بازنشستگی، از فرصت حل مشکلات کشور و تامین بودجه، به مرز ضرر و زیان رسیدند. آیا پس از ۵ سال آزمون و خطا، این خبر خوش دولت به مردم است؟! یا اینکه دولت طبق منطق غلط امثال وزیر مستعفی را در شهرسازی می‌خواهد تکالیف مدیریتی خود را در قالب واگذاری و فروگذاری به دوش مردم بیندازد و هزینه‌های مضاعفی را بر مردم تحمیل کند؟!