سه مشکل اساسی برای حضور برانکو بجای کی‌روش ؛ از تعصب به پرسپولیس تا بازگشت به عقب!

به گزارش قائم آنلاین،  یک فرضیه ابدی در حاشیه جدل بی‌پایان کارلوس کی‌روش و برانکو ایوانکوویچ، احتمال بازگشت مرد کروات روی نیمکت تیم ملی بوده است.

یک فرضیه ابدی در حاشیه جدل بی‌پایان کارلوس کی‌روش و برانکو ایوانکوویچ، احتمال بازگشت مرد کروات روی نیمکت تیم ملی بوده است. همین الان هم خیلی‌ها فکر می‌کنند اگر کی‌روش بعد از جام‌ملت‌ها از ایران برود، برانکو بهترین گزینه برای جانشینی اوست؛ مردی که با زیر و بم فوتبال ایران آشناست و سابقه حضور در این سمت را هم دارد. با وجود این، برانکو برای گرفتن جای کی‌روش حداقل با ۳مشکل اساسی مواجه است؛ مشکلاتی که در طول حضور احتمالی پروفسور روی نیمکت تیم ملی، گریبانش را خواهد گرفت.

شمایلی که دیگر بی‌طرف نیست

یکی از بزرگ‌ترین موانع موفقیت برانکو در بازگشت احتمالی‌اش به تیم‌ملی این است که او حالا وجهه کاملا رنگی پیدا کرده و با ۱۰یا ۱۵سال پیش قابل مقایسه نیست. مرد کروات پیش از این در دوره‌ای که سرمربی تیم ملی شده بود، طبعا یک چهره فرا‌رنگی، مستقل و معتدل محسوب می‌شد که کار راحتی برای اداره امور داشت، اما امروز این فضا از بین رفته است. برانکو مدت طولانی سرمربی پرسپولیس بوده، با این تیم موفقیت‌های حسادت‌برانگیزی کسب کرده و تا آنجا که توانسته بر سر منافع سرخ‌ها جنگیده است. طبیعتا اگر فردا او سرمربی تیم ملی شود، نگاه‌ها به این مربی تفاوت خواهد داشت و هر حرکتش له یا علیه سرخابی‌ها و سایر تیم‌ها بحث‌برانگیز خواهد شد. در این صورت او استقلال شخصیت سابق را نخواهد داشت که این مسئله می‌تواند برای وی دردسرساز باشد. اگر برانکو سرمربی تیم ملی شود، تک‌تک جملات این سال‌هایش در مورد اردوهای تیم ملی از آرشیو نزدیک روزنامه‌نگاران استخراج و علیه خودش استفاده خواهد شد!

حسن‌نیت بر باد رفته

در تمام طول این سال‌ها خیلی‌ها برانکو را متهم کرده‌اند به اینکه به نیمکت تیم ملی چشم طمع دارد و مایل است دوباره سرمربیگری این تیم را به‌دست بگیرد. هیچ‌کس نمی‌داند که آیا این هوس هرگز از سر برانکو عبور کرده یا نه، اما اگر این اتفاق به هر کیفیتی رخ بدهد و مرد کروات جای کی‌روش را بگیرد، منتقدانش بادی به غبغب خواهند انداخت که: «دیدید حق با ما بود؟» به این ترتیب حسن‌نیت برانکو در همه کنش و واکنش‌های قبلی‌اش با تیم ملی هم زیر سؤال خواهد رفت و اینطور به‌نظر خواهد رسید که او فقط دنبال گل‌آلود‌کردن آب برای ماهیگیری خودش بوده است. هیچ‌کدام از اینها البته به‌خودی خود مهم نیست، اما نکته اینجاست که ایجاد چنین تصویری از برانکو، حمایت عمومی هواداران و منتقدان را از او دشوار خواهد کرد.

فرضیه بازگشت به عقب

درصورت انتخاب برانکو برای نیمکت تیم ملی، برخی به‌درستی انتقاد خواهند کرد که این یک بازگشت به عقب تاریخی است. این درست که برانکو، آن مربی بی‌تجربه ۱۵سال پیش نیست، اما به هر حال فوتبال ایران از آن دوره عبور کرده و در ۸سال گذشته هم همکاری با یک مربی نامدار مثل کارلوس کی‌روش را تجربه کرده است. انتظار می‌رود فوتبالی که توانست کی‌روش را جذب کند، پس از او هم در همین ژانر به کارش ادامه بدهد؛ یعنی کسی را بیاورد که اسم و رسم و کارنامه‌ای در همین سطح داشته باشد و یک «تجربه نو» برای تیم ملی ایران به شمار بیاید.