روسیه سلاح مخوف هایپرسونیک آوانگارد را با موفقیت آزمایش کرد

سلاح هایپرسونیک آوانگارد به واسطه داشتن بال‌های پروازی و موتور موشکی همراه، به Boost Glide نیز مشهور شده است. برخی از منابع گزارش داده‌اند که سه فروند از این سلاح پرنده بدون سرنشین هایپرسونیک، بر روی تنها یک موشک بالستیک بین‌قاره‌ای قدیمی UR-100UTTKh سوار می‌شوند. حتی این احتمال نیز می‌رود که از موشک‌های بالستیک جدید‌تری مانند Sarmat ICBM برای رساندن آوانگارد به ارتفاعات بالای جو استفاده شود. بر این اساس بعد از پرتاب موشک، آوانگارد در جو بالا برده می‌شود ولی این سلاح، برخلاف کلاهک‌های جنگی ICBM معمولی، به طور کامل از اتمسفر خارج نمی‌شود.

در نسخه فعلی مخروط نوک کلاهک جنگی جدا شده و آوانگارد رها خواهد شد و سپس با کمک بال‌هایش، سرعت خود را به سرعت هایپرسونیک می‌رساند. لازم به ذکر است که به سرعت‌های ۵ ماخ (بیش از ۶۰۰۰ کیلومتر در ساعت) و بالاتر سرعت هایپرسونیک گفته می‌شود. بنابر اظهارات پوتین، رئیس جمهور روسیه، آوانگارد سرعتش را در نهایت به ۲۰ ماخ یا بیش از ۲۴۰۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رساند. در تست هفته گذشته یک موشک آوانگارد از منطقه Dombarovsky واقع در جنوب غربی روسیه پرتاب شد که در ادامه با طی مسیری حدود ۶۱۰۰ کیلومتری، با موفقیت خود را به محدود تست کورا در شبه‌جزیره کامچاتکا رساند!

به گزارش رسانه‌های دولتی روسیه، این آزمایش تحت نظارت شخص پوتین قرار داشت و دستور شروع اجرای آزمایش را از مرکز مدیریت دفاع ملی به واحد‌های موشک‌های استراتژیک صادر کرد. به اعتقاد برخی توسعه آوانگارد و انجام این آزمایش نشان‌دهنده آسیب‌پذیر بودن روسیه در مقابل سیستم دفاعی موشک‌های بالستیک آمریکا است! ولی از سوی دیگر خود آمریکا نیز اقدام به توسعه چندین سیستم ضد‌موشکی کرده است. از مهم‌ترین آنها می‌توان به سیستم دفاعی میدکروز پایگاه‌های زمینی در آلاسکا و کالیفرنیا، متوقف‌کننده موشکی SM-3 در رومانی و بر روی کشتی‌های جنگی نیروی دریایی، سیستم موشکی تاد (THAAD) و سیستم موشکی پاتریوت PAC-3 اشاره کرد.

هرچند آمریکا اعلام کرده است این سیستم‌های ضدموشکی را برای مقابله با موشک‌های ایران و کره‌شمالی توسعه داده است ولی روسیه با ابراز نگرانی از شمار قابل توجه موشک‌های دفاعی آمریکا که در حال افزایش است، اذعان داشت که هدف این کار بیشتر در راستای غیرکارآمد کردن توان موشک‌های بالستیک روسیه است. در حقیقت سناریوی کابوس‌واری که بیش از همه روسیه را نگران می‌کند، احتمال حماقت هسته‌ای آمریکا و آغاز یک حمله غافلگیر کننده هسته‌ای به مسکو و عدم توانایی روسیه برای ساقط کردن موشک‌های هسته‌ای آمریکا، پیش از برخورد است!

ظاهرا در چنین شرایطی زیاد حساب و کتاب نمی‌آید و هیچ‌ یک از دو طرف در این مسابقه تسلیحاتی به داشته‌های خود راضی نیستند، زیرا از سوی دیگر اگر روسیه نیز بر علیه واشنگتن مقابله به مثل نماید، آمریکا نیز حداقل برای دفاع از خود به ۸۰۰۰ سیستم دفاع موشکی نیاز دارد تا حملات هسته‌ای روسیه را خنثی کند، ولی باز هم مسکو از این وضعیت ابزار نارضایتی می‌کند. به همین علت نیز روسیه با تمرکز امکانات خود در تدارک ساخت سلاح‌های هسته‌ای جدید به منظور ساخت یک سپر موشکی است!

اژدر‌های هسته‌‌ای پوزیدون در زیر آب به قلمرو آمریکا نفوذ خواهند کرد که یک بمب هیدروژنی ویرانگر را در دل حمل می‌کنند و موشک کروز Buresvestnik که از سوخت هسته‌ای قدرت می‌گیرد و به معنای واقعی کلمه قادر است روز‌ها و هفته‌ها بر فراز تمام قاره‌ها پرواز کند تا در بهترین فرصت از کوچک‌ترین غفلت نیرو‌های آمریکایی برای نفوذ به قلمرو هوایی آنها استفاده نماید.

در این بین آوانگارد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا طوری عمل می‌کند که بتواند با سرعتی سرسام‌آور حرکت کرده تا از سیستم‌های ضد موشکی GBI (متوقف‌کننده‌های زمینی موشک) و تاد، عبور نماید. زیرا این دو سیستم دفاعی طوری طراحی شده‌اند که تنها می‌توانند کلاهک‌هایی که از فضا به سمت‌شان فرود می‌آیند، ساقط نمایند در حالی که همان‌طور که اشاره شد آوانگارد پیش از رسیدن به فضا (خارج از جو) با سرعتی وحشتناک به سمت هدف رها می‌شود.

بنابراین اصلی‌ترین هدف آوانگارد نابود کردن خود سیستم‌های ضدموشکی آمریکا است تا با از بین رفتن آنها، مسیر یک تهاجم گسترده موشکی از جانب مسکو هموار‌تر شود. از آنجاییکه تجربه ثابت کرده است آمریکا از هیچ اقدام ضدبشری اجتناب نمی‌کند، به همین علت روسیه نیز با درس گرفتن از تاریخ دوراندیشی کرده و آوانگارد را در سال ۲۰۱۹ به یگان‌های دفاع موشک‌های استراتژیک خود ملحق می‌کند. هرچند اکنون روسیه با توسعه این مجموعه تسلیحاتی جدید، یک مثلث مستحکم هسته‌ای را برای خود محیا کرده است ولی پیش از هرچیزی این اقدام را باید نتیجه رفتار تحریک‌آمیز خود ایالات متحده آمریکا دانست!