“مجلس” خانه “دکترها” و “مهندس‌ها” شده نه خانه مردم!

به گزارش قائم آنلاین، “کارگر، دردِ دل کارگر را می‌داند؛ نماینده‌ مجلسی که از پشت میز ریاست اداره یا پشت نیمکت دانشگاه یکسره به مجلس رفته، از کجا می‌داند که کارگر چه می‌کشد؛ سیر از گرسنه خبر ندارد؛ سواره از پیاده؛” عیدعلی کریمی (دبیر اجرایی خانه کارگر قزوین) با بیان این حرف‌ها، در پی انتقاد از

به گزارش قائم آنلاین، “کارگر، دردِ دل کارگر را می‌داند؛ نماینده‌ مجلسی که از پشت میز ریاست اداره یا پشت نیمکت دانشگاه یکسره به مجلس رفته، از کجا می‌داند که کارگر چه می‌کشد؛ سیر از گرسنه خبر ندارد؛ سواره از پیاده؛”

عیدعلی کریمی (دبیر اجرایی خانه کارگر قزوین) با بیان این حرف‌ها، در پی انتقاد از سیستم گزینش انتخابات مجلس است؛ گزینشی که کارگران و بخش انبوهی از مزدبگیران را به علت نداشتنِ مدرک «کارشناسی ارشد» حذف می‌کند.

او معتقد است؛ بایستی سیستم انتخاب نمایندگان مجلس تغییر کند و کارگران بتوانند نمایندگان خودشان را به مجلس بفرستند.

کریمی می‌افزاید: باید اجازه دهند اصناف مختلف، از بازاری گرفته تا معلم و کارگر، نماینده خود را در مجلس داشته باشد و به همین دلیل است که معتقدم برای اینکه سد پیش پای طبقات مختلف اجتماع برای ورود به خانه ملت شکسته شود، باید شرط کارشناسی ارشد را حذف کنند.

مجلس خانه کارگران نیست!

او با بیان اینکه مجلس، امروز خانه کارگران و زحمتکشان نیست، بلکه می‌شود گفت خانه دکترها و مهندسان است؛ افزود: نماینده مجلسی که پیش از ورود به مجلس، حتی یک روز را در یک کارخانه و کارگاه نگذرانده، حتی به خاطر بازدید و مشاهده هم به این مکان‌ها نرفته، چطور می‌خواهد در تصمیم‌گیری‌ها از حقوق کارگران دفاع کند؟ چگونه قرار است حال کارگر عسلویه و اهواز و آبادان را که در گرمای بالای ۵۰ درجه کار می‌کند ولی حقوق یک میلیون و پانصد هزار تومانی را با سه یا چهار ماه تاخیر می‌گیرد، درک کند؟! این نماینده معلوم است که به خروج مناطق آزاد یا کارگاه‌های زیر ده نفر از شمول قانون کار رای می‌دهد چراکه هیچ نگرش و دغدغه‌ای نسبت به مسائل کارگری ندارد.

کریمی بر این باور است که تنها در صورتی که کارگران نمایندگان واقعی خود را به مجلس بفرستند، می‌توانند از خانه ملت، امید کمک برای بهبودی و بهروزی داشته باشند و لاغیر.

نماینده شدن، پول می‌خواهد که کارگران ندارند!

این فعال کارگری با تاکید بر اینکه سیستمِ فعلی، عیب‌های بی‌شماری دارد، ادامه می‌دهد: فرض بگیریم کارگران و معلمان، مدرک کارشناسی هم ارشد داشته باشند و بتوانند شروطِ کاندیدا شدن را برآورده کنند، پول ندارند که خرج تبلیغات کنند تا رأی بیاورند! این روزها نمایندگی و انتخاب شدن، فقط لابیگری است و نیاز به بذل پول فراوان دارد!

“یک دو دو تا، چهار تای ساده می ‌واهد که دریابیم برخی نمایندگان مجلس؛ پولی که برای پیروزی در انتخابات خرج می‌کنند، چند برابر دریافتی چهارسال نمایندگی مجلس است”. این فعال کارگری با بیان این مطلب، تاکید می‌کند: فرض کنید هر نماینده ماهی ده میلیون حقوق داشته باشد، کل دریافتی او در چهارسال، ۴۸۰ میلیون تومان می‌شود؛ با این حساب، افرادی که در شهرهای بزرگ یک میلیارد تومان خرج تبلیغات انتخابات می‌کنند، این پول را از کجا می‌آورند؟ نمایندگی مجلس چه سودی برایشان دارد که چند برابر عواید آن را «پیش‌خور» می‌کنند؟!

دبیر اجرایی خانه کارگر قزوین در ادامه به انتظارات کارگران از نمایندگان مجلس می‌پردازد و می‌گوید: ما کارگران از نمایندگان مجلس توقع داریم بودجه را به نفع کارگران و تامین اجتماعی جرح و تعدیل کنند؛ توقع داریم با طرح‌های حذف قوانین حمایتی مثل حذف حداقل مزد همراه نشوند و به دولت برای اجرای وظایف قانونی فشار بیاورند؛ ولی سوال اینجاست که باتوجه به کاستی‌هایی که برشمردم، چه میزان می‌شود روی این نمایندگان و عملکردشان حساب باز کرد؟ و سوال مهم‌تر اینکه، آیا اگر این بودجه با همین شکل و شمایل فعلی به تصویب برسد، کارگران برای انتخابات بعدی، انگیزه حضور پای صندوق‌های رای را خواهند داشت؟!